ברא7

1 און ה' האט אמר צו נוח: בוא אתה וכל-ביתך אין דער תבה, ווייל דיך האב איך ראה צדיק פאר מיר אין דעם דאזיקן דור. 2 מכל הבהמה הטהורה זאלסטו דיר לקח מיט דיר 7 און 7, איטלעכס מיט זיין פאָר; און פון די בהמה וואס זיי זיינען נישט טהורה, 2, איטלעכס מיט זיין פאָר. 3 גם פון די עוף השמים 7 און 7, זכר און נקבה, כדי צו חיה זרע אויפן פני כל הארץ. 4 ווייל אין 7 ימים עוד, אנכי מטר אויף הארץ 40 יום און 40 לילה, און איך וועל מחה דעם כל היקום וואס איך האב עשה, פון דעם פני האדמה. 5 און נוח האט עשה אזוי ווי כל וואס ה' האט אים צוה. 6 און נוח איז געווען 600 שנה, ווען דער מבול מים איז געווען אויף הארץ. 7 און נוח, און זיין בנים, און זיין אשה, און נשים פון זיין בנים, מיט אים , זיינען בוא אין דער תבה, פון פני פון דעם מים פון המבול. 8 פון די הבהמה הטהורה, און פון די בהמה וואס זיינען נישט טהורה, און פון די עוף און כל וואס רמש אויף האדמה, 9 זיינען 2 און 2 בוא צו נוח אין דער תבה, זכר און נקבה, אזוי ווי אלוקים האט צוה צו נוח. 10 און עס איז געווען צו 7 ימים, אזוי איז מים פון מבול געווען אויף הארץ. 11 אין דעם 600טן שנה פון חיי נוח, אין 2טן חדש, אין 17טן יום פון חודש, אין דעם דאזיקן יום האבן בקע כל מעינות [מעין] פון תהום רבה, און די ארבות [ארבה] השמים האבן זיך פתח. 12 און דער גשם איז געווען אויף הארץ 40 יום און 40 לילה. 13 אין דעם דאזיקן אייגענעם יום זיינען בוא נוח, און שם, און חם, און יפת, בני-נוח, און אשת נוח, און די 3 נשים פון זיין בנים מיט זיי, אין דער תבה; 14 זיי, און כל חיות לויט איר מין, און כל בהמה לויט איר מין, און כל רמש וואס רמש אויף הארץ לויט זיין מין, און כל עוף לויט זיין מין, איטלעך צפור, כל כנף. 15 און זיי זיינען בוא צו נוח אין דער תבה, 2 און 2 פון כל בשר וואס אין זיי איז דא רוח חיים. 16 און די וואס זיינען בוא, זיינען בוא זכר און נקבה פון כל בשר, אזוי ווי אלוקים האט אים צוה; און ה' האט סגר בעד אים. 17 און דער מבול איז געווען 40 יום אויף הארץ, און די מים האבן זיך רבה, און זיי האבן נשׂא די תבה, און זי האט זיך רום איבער הארץ. 18 און המים האבן זיך גבר, און האבן זיך זייער רבה אויף הארץ, און די תבה איז הלך אויף דער פני המים. 19 און די מים האבן זיך מאד מאד גבר אויף הארץ; און עס זיינען כסה געווארן כל הויכע הרים וואס אונטערן כל השמים. 20 אמה פון 15 איבער האבן זיך מים גבר און ההרים זיינען כסה געווארן. 21 און עס איז גוע כל בשר וואס רמש זיך אויף הארץ, סיי עוף, סיי בהמה, סיי חיה, סיי כל שרץ וואס שרץ אויף הארץ, און כל האדם; 22 כל וואס אין זיין אף איז געווען נשמת רוח חיים, כל וואס אויף דער חרבה, איז מות. 23 און ער האט מחה דעם כל היקום וואס אויפן פני האדמה, פון אדם ביז בהמה, ביז רמש, און ביז עוף השמים; און זיי זיינען מחה געווארן פון הארץ, און נאר נוח איז שאר, און די וואס מיט אים אין דער תבה . 24 און מים האבן זיך גבר אויף הארץ 150 יום.