ברא44

1 און ער האט צוה דעם וואס איבער זיין בית, לאמר: מלא אן די זעק פון די אנשים מיט אוכל וויפיל זיי יכל נשׂא, און שום אריין איטלעכנס געלט אין פה פון זיין זאק. 2 און מיין גביע, דעם גביע הכסף, זאלסטו שום אין פה פון דעם זאק פון דעם קטון, מיט דעם געלט פאר זיין שבר. און ער האט עשה אזוי ווי דאס דבר יוסף האט דבר. 3 ווי דער מחר האט אור, אזוי זיינען די אנוש שלח געווארן, זיי און זייערע חמורים. 4 זיי זיינען נארוואס יצא פון עיר, נאך נישט געווען רחק, אזוי האט יוסף אמר צו דעם וואס איבער זיין בית: קום! רדף נאך די אנוש, און אז דו וועסט זיי נשג, זאלסטו אמר צו זיי: למה האט איר שלם א רעה תחת טובה? 5 דאס איז דאך דער וואס אדוני שתה פון אים, און נחש טוט ער נחש מיט אים. איר האט זיך רעע באגאנגען מיט וואס איר האט עשה. 6 און ער האט זיי נשג, און האט צו זיי דבר די דאזיקע דברים. 7 האבן זיי צו אים אמר: למה רעדט אדוני אזעלכע דברים? חלילה זאלן ווערן עבדיך פון עשה אזא זאך! 8 זע, דאס געלט וואס מיר האבן מצא אין פה פון אונדזערע אמתחת, האבן מיר דיר שוב פון ארץ כנען, היינט ווי וועלן מיר גנבען פון בית אדונך כסף אדער זהב? 9 דער יעניקער פון עבדיך וואס ער וועט ביי אים מצא ווערן, זאל מות, און גם מיר וועלן זיין עבדים צו אדוני. 10 האט ער אמר: הגם געזאלט האט איצט זיין אזוי ווי אייערע דברים, זאל נאר דער וואס ער וועט ביי אים מצא ווערן, זיין אן עבד צו מיר, און איר וועט זיין נקים (נקי). 11 האבן זיי מהר און ירד איטלעכער זיין אמתחת אויף ארצה, און זיי האבן פתח איטלעכער זיין אמתחת. 12 און ער האט חפש; מיטן גדול האט ער חלל, און מיטן קטון האט ער כלה. און דער גביע איז מצא געווארן אין אמתחת בנימן. 13 האבן זיי געמאכט די קריעה פון זייערע שמלה, און איטלעכער האט עמס זיין חמור, און זיי האבן זיך שוב אין עיר. 14 און יהודה איז בוא און אחיו אין בית יוסף; און ער איז נאך דארטן געווען. און זיי זיינען נפל פאר אים צו ארצה. 15 האט יוסף צו זיי אמר: וואס איז דאס פאר א מעשה וואס איר האט עשה? האט איר נישט ידע אז נחש טוט נחש אזא איש ווי איך? 16 האט יהודה אמר: וואס זאלן מיר אמר צו אדוני, וואס זאלן מיר דבר, און וואס זאלן מיר זיך נצטדק ? אלוקים האט מצא די עוון פון עבדיך. הנה זיינען מיר עבדים צו אדוני, אי מיר, אי דער וואס דער גביע איז מצא געווארן אין ידו. 17 האט ער אמר: חלילה מיר דאס צו עשה! דער איש וואס דער גביע איז מצא געווארן אין ידו, ער זאל זיין אן עבד צו מיר, און איר עלה לשלום צו אביכם. 18 האט יהודה נגש צו אים; און האט אמר: אדוני, זאל אקארשט עבדך דבר א דבר אין די אוזנים פון אדוני, און לאזן נישט אפך חרה אויף עבדך; ווייל דו ביסט אזוי ווי פרעה . 19 אדוני האט שאל עבדיו, לאמר: האט איר אן אב אדער אן אח? 20 און מיר האבן אמר צו אדוני: מיר האבן אן אב זקן, און א ילד זקונים קטן, וואס אחיו איז מת , און ער אליין איז יתר פון אמו, און אביו האט אים אהב. 21 האסטו אמר צו עבדיך: ירד אים צו מיר, איך זאל שום מיין אויג אויף אים. 22 האבן מיר אמר צו אדוני: דער נער יכל נישט עזב אביו, ווייל אז ער וועט עזב אביו, וועט דער מות. 23 האסטו אמר צו עבדיך: אויב אחיכם הקטון וועט נישט ירד מיט אייך, זאלט איר יסף מיין פנים נישט ראה. 24 און עס איז געווען, אז מיר זיינען עלה צו עבדך, אבי, האבן מיר אים נגד די דברי אדוני. 25 און אז אבינו האט אמר: בוב! שבר! אונדז א ביסל אוכל, 26 האבן מיר אמר: מיר יכל נישט ירד; נאר אויב אחינו הקטון וועט זיין מיט אונדז, וועלן מיר ירד, ווייל מיר יכל נישט ראה דעם פני האיש אויב אחינו הקטון איז נישט מיט אונדז. 27 האט עבדך, אבינו, צו אונדז אמר: איר ידע אז 2 האט מיר מיין אשה ילד. 28 און איינער איז יצא פון מיר, און איך האב אמר: פארוואר, טרף איז ער טרף געווארן; און איך האב אים נישט ראה ביז איצט. 29 און אז איר וועט לקח גם דעם דאזיקן פון מיין פנים, און אים וועט קרה אסון, וועט איר ירד מיינע שיבה מיט רע אין שאול. 30 און איצט אז איך וועל בוא צו עבדך, אבי, און דער נער איז מיט אונדז נישטא, אזוי ווי זיין נפש איז קשר צו זיין נפש, 31 און הנה, ווי ער וועט ראה אז דער נער איז נישטא, אזוי וועט ער מות, און עבדיך וועלן ירד די שיבה פון עבדך, אבינו, מיט יגון אין שאול. 32 ווייל עבדך איז ערב געווען פאר דעם נער צו אבי, לאמור: אויב איך וועל דיר אים נישט ברענגען, זאל איך זיין א חוטא צו אבי כל הימים. 33 און איצט, נא, זאל עבדך ישב תחת דעם נער, אן עבד צו אדוני, און דער נער זאל עלה מיט אחיו. 34 ווייל ווי קען איך עלה צו אבי, אז דער נער איז נישט מיט מיר? חלילה איך וועל ראה דאס רע וואס וועט מצא אבי.