ברא39

1 און יוסף איז ירד געווארן קיין מצרים, און פוטיפר, סריס פרעהן, דער שר הטבחים [טבח], אן איש מצרי, האט אים קנה פון דער יד פון די ישמעאלים וואס האבן אים אהין ירד. 2 און ה' איז געווען מיט יוספן, און ער איז געווען אן איש מצליח; און ער איז געווען אין בית אדניו המצרי. 3 און אדניו האט ראה, אז ה' איז מיט אים, און כל וואס ער עשה, ה' צלח בידו ; 4 האט יוסף מצא חן אין זיינע אויגן, און ער האט אים שרת. און ער האט אים איז מפקד איבער זיין בית, און כל וואס ער האט געהאט, האט ער נתן אין ידו. 5 און עס איז געווען, פון זינט ער האט אים הפקיד (פקד) איבער זיין בית, און איבער כל וואס ער האט געהאט, האט ה' ברך בית המצרי בגלל יוסף, און ברכת ה' איז געווען אויף כל וואס ער האט געהאט אין בית און אין שדה. 6 האט ער עזב כל וואס ער האט געהאט אין יד יוסף, און ער האט נישט ידע קיין זאך, אחוץ דעם לחם וואס ער האט אכל. און יוסף איז געווען יפה תואר און יפה מראה. 7 און עס איז געווען נאך די דאזיקע געשעענישן, האט אשת אדוניו נשׂא אירע אויגן אויף יוספן, און זי האט אמר: שכב מיט מיר. 8 האט ער מאן, און ער האט אמר צו אשת אדוניו: זע, אדוני ידע נישט וואס איז מיט אים אין בית, און כל וואס ער האט, האט ער נתן אין ידי. 9 ער איז אין דעם דאזיקן בית נישט גדול פון מיר, און ער האט נישט חשך פון מיר קיין זאך, נאר בלויז דיך, ווייל דו ביסט זיין אשה. היינט ווי קען איך עשה הרעה הגדולה הזאת, און חטא צו אלוקים? 10 און עס איז געווען, אז זי האט דבר צו יוספן יום יום, און ער האט נישט שמע צו איר, צו שכב אצל איר, אדער צו זיין מיט איר, 11 און היה, איין יום ווען ער איז בוא אין בית צו עשה זיין מלאכה, ואֵין איש פון אנוש הבית איז דארטן נישט געווען אין בית, 12 האט זי אים תפש פאר זיין בגד, לאמור: שכב מיט מיר. האט ער עזב זיין בגד אין איר יד, און איז נוס און ער יצא דרויסן. 13 און עס איז געווען, ווי זי האט ראה, אז ער האט עזב זיין בגד אין איר יד, און איז נוס דרויסן, 14 אזוי האט זי קרא צו אירע אנוש הבית, און האט צו זיי אמר, לאמור: זעט, מע האט אונדז געבראכט אן איש עברי, צו צחק פון אונדז; ער איז בוא צו מיר צו שכב מיט מיר, און איך האב קרא אויף א קול גדול. 15 איז, ווי ער האט שמע, אז איך האב רום מיין קול און האב קרא, אזוי האט ער עזב זיין בגד אצל מיר, און איז נוס און יצא דרויסן. 16 און זי האט נוח זיין בגד אצל זיך, ביז אדניו איז בוא אהיים. 17 און זי האט דבר צו אים אזוי ווי די דאזיקע דברים, לאמור: דער עבד העברי וואס דו האסט אונדז געבראכט, איז בוא צו מיר צו צחק פון מיר. 18 און עס איז געווען, ווי איך האב רום מיין קול און האב קרא, אזוי האט ער עזב זיין בגד אצל מיר, און איז נוס דרויסן. 19 און עס איז געווען, ווי אדניו האט שמע די דברי אשתו, וואס זי האט צו אים גערעדט, לאמור: אזעלכע זאכן האט עשה צו מיר עבדך, האט ער חרה אפו. 20 און אדוני יוסף האט אים נתן אין בית הסוהר אין מקום ווו דעם אסורי המלך זיינען אסר; און ער איז דארטן געווען אין בית הסוהר. 21 און ה' איז געווען מיט יוספן, און ער האט נטה צו אים חסד, און אים נתן חן אין די אויגן פון דעם שר בית הסוהר. 22 און דער שר בית הסוהר האט נתן אויף דער יד פון יוספן כל האסירם וואס אין בית הסוהר; און כל וואס מע האט דארטן עשה, האט ער עשה. 23 און דער שר בית הסוהר האט נישט ראה קיין שום זאך אונטער ידו, ווייל ה' איז געווען מיט אים, און וואס ער האט עשה, האט ה' מצליח .