ברא31

1 און ער האט שמע די דברי בני-לבן, לאמר: יעקב האט לקח כל וואס אבינו האט געהאט, און פון אבינו האב האט ער עשה די דאזיקע כל כבוד. 2 און יעקב האט ראה פני לבן, און הנה ער איז נישט צו אים ווי תמול שלשום. 3 און ה' האט אמר צו יעקבן: שוב זיך אום צו ארץ אבותיך, און צו דיין מולדת, און איך וועל זיין מיט דיר. 4 האט יעקב שלח און האט קרא רחלען און לאהן אין שדה, צו זיינע צאן. 5 און ער האט צו זיי אמר: איך ראה פני אביכן, אז ער איז נישט צו מיר ווי תמול שלשום; אבער אלוקי אבי איז געווען מיט מיר. 6 און איר ידע אז מיט מיין כל כוח האב איך עבד אביכן. 7 און אביכן האט התל מיט מיר, און האט חלף מיין לוין 10 מאל, נאר אלוקים האט אים נישט געלאזן רעע מיט מיר. 8 אז ער האט אזוי אמר: געשפרענקלטע זאלן זיין דיין לוין, האבן כל צאן ילד געשפרענקלטע; און אז ער האט אזוי אמר: געשטרייפטע זאלן זיין דיין לוין, האבן כל צאן ילד געשטרייפטע. 9 און אלוקים האט נצל פון מקנה אביכם, און נתן מיר. 10 און עס איז געווען אין דער צייט ווען די צאן האבן זיך יחם, האב איך נשׂא מיינע אויגן, און האב ראה אין חלום, און הנה די עתודים וואס עלה אויף די צאן זיינען געשטרייפטע, געשפרענקלטע, און געפלעקטע. 11 און מלאך האלוקים האט אמר צו מיר אין חלום: יעקב! און איך האב אמר: הנני. 12 האט ער צו מיר אמר: נשא דיינע אויגן און ראה, כל עתודים וואס עלה אויף די צאן זיינען געשטרייפטע, געשפרענקלטע, און געפלעקטע; ווייל איך האב ראה כל וואס לבן עשה צו דיר. 13 איך בין א-ל בית א-ל וואס דו האסט דארטן משח א מצבה, וואס דו האסט דארטן נדר א נדר צו מיר. און איצט קום, יצא פון דעם ארץ הזאת, און שוב זיך אום צו ארץ מולדת. 14 האבן רחל און לאה ענה און אמר צו אים: האבן מיר דען נאך א חלק אדער א נחלה אין בית אבינו? 15 זיינען מיר נישט אזוי ווי נכריות חשב ביי אים? ווייל ער האט אונדז מכר, און אכל גם אכל דאס געלט פאר אונדז. 16 ווייל כל עשירות וואס אלוקים האט נצל פון אבינו, דאס איז לנו און בנינו. און איצט, כל וואס אלוקים האט דיר אמר, עשה. 17 איז יעקב קום, און האט נשא זיין בנים און זיינע נשים אויף גמלים; 18 און ער האט נהג דאס כל מקנה זיינס, און כל זיין רכש וואס ער האט רכש, דאס מקנה פון זיין קנין וואס ער האט רכש אין פדן-ארם כדי צו בוא צו אביו יצחקן, קיין ארץ כנען. 19 און לבן איז געווען הלך צו גזז זיינע צאן. האט רחל גנב דעם תרפים פון אביה. 20 און יעקב האט גנב דאס לב לבן דעם ארמי מיט וואס ער האט אים נישט נגד אז ער ברח. 21 און ער איז ברח מיט כל וואס ער האט געהאט, און ער איז קום און עבר דעם נהר, און האט שום זיין פנים צום הר גלעד. 22 איז נגד געווארן לבנען אויפן 3טן יום אז יעקב איז ברח. 23 האט ער לקח אחיו מיט זיך, און האט אים רדף דרך 7 ימים, און ער האט אים דבק אויפן הר גלעד. 24 איז אלוקים בוא צו לבן דעם ארמי אין א חלום הלילה, און האט צו אים אמר: שומר דיך, זאלסט נישט דבר מיט יעקבן פון טוב ביז רע. 25 און לבן האט נשג יעקבן. און יעקב האט תקע זיין אוהל אויפן הר; גם לבן און אחיו האבן תקע אויפן הר גלעד. 26 און האט לבן אמר צו יעקבן: וואס האסטו עשה וואס דו האסט גנב מיין לב, און האסט נהג מיינע בנות אזוי ווי שבה פון חרב? 27 למה ביסטו ברח חבא, און האסט זיך גנב פון מיר, און האסט מיר נישט נגד, אז איך זאל דיך שלח מיט שמחה און מיט שרים, מיט תוף און מיט כנור? 28 און האסט מיך נישט נטש נשק מיינע בנים און מיינע בנות. סכל האסטו איצט עשה. 29 ידי האט בכוח צו עשה מיט אייך רע, נאר אלוקי אביכם האט אמש אמר צו מיר, לאמור: שומר דיך פון צו דבר מיט יעקבן פון טוב ביז רע. 30 און איצט, הלך ביסטו הלך, ווייל כסף האסטו זיך כסף נאך בית אביך, למה האסטו גנג אלוקי? 31 האט יעקב ענה און האט אמר צו לבנען: ווייל איך האב מורא געהאט, ווייל איך האב אמר: טאמער וועסטו גזל דיינע בנות פון מיר. 32 ביי וועמען נאר דו וועסט מצא אלוקיך, דער זאל נישט חיה. פאר אחינו דערקען וואס איז דיינס ביי מיר, און לקח דיר צו. און יעקב האט נישט ידע אז רחל האט עס גנב. 33 איז לבן בוא אין דעם אוהל יעקבן, און אין דעם אוהל לאהן, און אין דעם אוהל פון די 2 אמהות, און ער האט נישט מצא; און ער איז יצא פון אוהל לאה, און איז בוא אין דעם אוהל רחלען. 34 און רחל האט לקח דעם תרפים, און האט אים שום אין כר פון דעם גמל, און האט זיך ישב דערויף; און לבן האט משש דאס כל אוהל, און האט נישט מצא. 35 האט זי אמר צו אביה: זאל נישט חרה אין די אויגן פון אדוני, וואס איך יכל נישט קום פאר דיר, ווייל הדרך נשים איז ביי מיר. און ער האט חפש, און האט נישט מצא דעם תרפים. 36 האט יעקבן חרה, און ער האט זיך ריב מיט לבנען. און יעקב האט זיך ענה און האט אמר צו לבנען: וואס איז מיין פשע, וואס איז מיין חטאת, וואס דו האסט מיך דלק? 37 אז דו האסט משש כל מיינע כלים, וואס האסטו מצא פון כל כלי ביתך? שום עס דא פאר אחי און דיינע אחים, און זאלן זיי יכח צווישן אונדז ביידן. 38 פאר די 20 שנה וואס איך בין געווען מיט דיר, האבן רחליך און דיינע עזים נישט שכל, און די אילים פון דיינע צאן האב איך נישט אכל. 39 א טרפה האב איך נישט געבראכט צו דיר; איך פלעג ליידן איר שאדן; פון ידי חטא עס בקש, גנב ביי יום, צי גנב ביי לילה. 40 ביי יום פלעגט מיך אכל די חורב, און דער קרח ביי לילה; און מיין שנה נדד פון מיינע אויגן. 41 פאר 20 שנה בין איך געווען אין ביתך: 14 שנה האב איך דיר עבד פאר דיינע 2 בנות, און 6 שנה פאר דיינע צאן; און דו האסט חלף מיין לוין 10 מאל. 42 ווען נישט אלוקי אבי, אלוקי אברהמען און די פחד פון יצחקן, וואלט געווען מיט מיר, וואלסטו מיך איצט שלח מיט ריקם. אלוקים האט ראה מיין עני און די יגיע פון מיינע כף, און ער האט יכח אמש. 43 האט לבן ענה און האט אמר צו יעקבן; די בנות זיינען מיינע בנות, און די בנים מיינע בנים, און די צאן מיינע צאן, און כל וואס דו ראה איז מיינס; און וואס איך היום עשה צו וועגן די דאזיקע בנות מיינע, אדער צו זייערע בנים וואס זיי האבן ילד? 44 און איצט, הלך נכרתה א ברית , איך און דו, און זאל עס זיין צום עדות צווישן מיר און צווישן דיר. 45 האט יעקב לקח אן אבן, און האט אים רום פאר א מצבה. 46 און יעקב האט אמר צו אחיו: לקט אבנים. האבן זיי לקח אבנים, און עשה א גל, און זיי האבן אכל דארטן ביי גל. 47 און לבן האט אים קרא יגר-שהדותא, און יעקב האט אים קרא גלעד. 48 און לבן האט אמר: דער דאזיקער גל איז אן עדות צווישן מיר און צווישן דיר היום. דעריבער האט מען קרא שמו גלעד; 49 און גם מצפה, ווייל ער האט אמר: ה' זאל צפה צווישן מיר און צווישן דיר, ווען מיר וועלן זיין סתר איינער פון אנדערן, 50 אויב דו וועסט ענה מיינע בנות, און אויב דו וועסט לקח אנדערע נשים צו מיינע בנות, בעת קיין אין איש עמנו ; ראה, אלקים עד ביני ובינך. 51 און לבן האט אמר צו יעקבן: הנה דער דאזיקער גל, און הנה דער מצבה, וואס איך האב ירה צווישן מיר און צווישן דיר. 52 אן עדות איז דער דאזיקער גל, און אן עדות דער מצבה, אז איך וועל נישט עבר דעם דאזיקן גל צו דיר, און אז דו וועסט נישט עבר דעם דאזיקן גל און דעם דאזיקן מצבה צו מיר, צום רעה. 53 זאל אלוקי אברהמען, און אלוקי נחורן, אלוקי אביהם, שפט צווישן אונדז. און יעקב האט געשווארן ביי דער פחד אביו יצחקן. 54 און יעקב האט זבח זבח [זען ישעיהו 53:10, משיח זבח זבח זיין נפש] אויפן הר, און ער האט קרא אחיו צו אכל לחם; און זיי האבן אכל לחם, און האבן לון אויפן הר.