ברא28

1 האט יצחק קרא יעקבן, און האט אים ברוך, און האט אים צוה, און האט צו אים אמר: זאלסט נישט לקח אן אשה פון די בנות כנען. 2 קום, הלך! פדן-ארם, צו דעם בית בתואל, אבי אמך, און לקח דיר פון דארטן אן אשה פון די בנות לבן אחי אמך. 3 און א-ל שדי וועט דיך ברך, און וועט דיך פרה און דיך רבה, און וועסט ווערן א קהל עמים. 4 און ער וועט דיר נתן די ברכה אברהמען, דיר און דיין זרע מיט דיר, כדי זאלסט ירש ארץ מגור וואס אלוקים האט נתן צו אברהמען. 5 און יצחק האט שלח יעקבן, און ער איז הלך קיין פדן-ארם, צו לבן בן בתואל דעם ארמי דעם אחי רבקה אם יעקבן און עשון. 6 און עשו האט ראה אז יצחק האט ברוך יעקבן, און האט אים שלח קיין פדן-ארם, זיך צו לקח אן אשה פון דארטן; אז ווען ער האט אים ברוך, האט ער אים צוה, לאמור: זאלסט נישט לקח אן אשה פון די בנות כנען; 7 און יעקב האט שמע צו אביו און צו אמו, און איז הלך קיין פדן-ארם. 8 און עשו האט ראה אז די בנות כנען זיינען רעות אין די אויגן פון אביו יצחקן, 9 און עשו איז הלך צו ישמעאלן, און האט, צו זיינע אנדערע נשים, זיך לקח פאר אן אשה מחלת בת ישמעאל בן אברהם. מחלת איז די אחות פון נביותן. 10 און יעקב איז יצא פון באר שבע, און איז הלך קיין חרן. 11 און ער האט פגע אן מקום, און איז דארטן לון, ווייל די שמש איז אונטערגעגאנגען; און ער האט לקח פון די אבנים פון המקום, און שום פאר זיין קישן, און האט זיך שכב אין מקום ההוא. 12 האט זיך אים געחלומט, און הנה א סולם נצב ארצה, און זיין ראש נגע ביזן שמים, און הנה, מלאכים פון אלוקים עלה און ירד אויף אים. 13 און הנה נצב ה' איבער אים, און ער זאגט: איך בין ה' אלוקי אברהמען אביך, און אלוקי יצחקן. הארץ וואס דו שכב דערויף, צו דיר וועל איך עס נתן, און צו דיין זרע. 14 און דיין זרע וועט זיין אזוי ווי עפר הארץ, און וועסט זיך פרץ קיין ים און קיין קדם און קיין צפון און קיין נגב, און ברך וועלן זיך דרוך דיר און דורך דיין זרע כל משפחות האדמה. 15 און הנה, איך וועל זיין מיט דיר, און איך וועל דיך זיין שמר איבער אין כל ווו דו וועסט הלך, און איך וועל דיך שוב צו דער דאזיקער אדמה, ווייל איך וועל דיך נישט עזב, ביז וואנען איך האב עשה וואס איך האב דיר דבר. 16 האט יעקב זיך יקץ פון זיין שנה, און ער האט אמר: איך בין זיכער, ה' איז אין דעם מקום הזה, און איך האב נישט ידע. 17 און ער האט מורא געהאט, און האט אמר: ווי מוראדיק איז דער דאזיקער מקום! דאס איז נישט אנדערש ווי דאס בית אלוקים, און דאס איז דער שער השמים. 18 און יעקב האט זיך שכם אין דער בוקר, און ער האט לקח דעם אבן וואס ער האט שום פאר זיין קישן, און האט אים שום פאר א מצבה, און ער האט יצק שמן אויף זיין ראש. 19 און ער האט קרא דעם שם פון מקום ההוא בית-א-ל, כאטש לוז איז געווען דער שם פון דער עיר לראשונה. 20 און יעקב נדר נדר, לאמור: אויב אלוקים וועט זיין מיט מיר, און וועט מיך זיין שומר איבער אויף דעם דאזיקן דרך וואס איך הלך, און ער וועט מיר נתן לחם צום אכל, און בגד צו לבש, 21 און איך וועל מיך שוב בשלום צו בית אבי, וועט ה' מיר זיין צום אלוקים. 22 און דער דאזיקער אבן וואס איך האב שום פאר אז מצבה, וועט זיין בית אלוקים; און פון כל וואס דו וועסט מיר נתן, וועל איך מעשרן מעשר צו דיר.