ברא25

1 און אברהם האט יסף לקח אן אשה, און איר שם איז געווען קטורה. 2 און זי האט אים ילד זמרנען, און יקשנען, און מדנען, און מדינען, און ישבקן, און שוחן. 3 און יקשן האט ילד שבאן, און דדנען. און בני-דדנען זיינען געווען אשורים, און לטושים, און לאומים. 4 און די בני-מדין זיינען געווען: עיפה, און עפר, און חנוך, און אבידע, און אלדעה, די כל זיינען געווען בני-קטורהן. 5 און אברהם האט נתן כל וואס ער האט געהאט צו יצחקן. 6 און צו די בנים פון די פילגשים וואס אברהם האט געהאט, האט אברהם נתן מתנות, און האט זיי שלח פון בנו יצחקן, ווען ער האט נאך חי, קיין קדמה אין ארץ קדם. 7 און דאס זיינען די ימי שני חיי אברהם וואס ער האט חי 175 שנה. 8 און אברהם איז גוע און איז מות אין א גוטער עלטער, זקן און שבע מיט יארן; און ער איז אסף געווארן צו עמיו. 9 און יצחק און ישמעאל, זיין בנים, האבן אים קבר אין דער מערה פון מכפלה, אין דעם שדה פון עפרון בן צוחר דעם חתי, וואס פאר ממרא; 10 דאס שדה וואס אברהם האט קנה פון בני-חת, דארטן איז קבר געווארן אברהם, און זיין אשה שרה. 11 און עס איז געווען נאכדעם מות פון אברהמען, האט אלוקים ברוך בנו יצחקן. און יצחק איז ישב ביי באר-לחי-רואי פון ישמעאל בן אברהם, וואס הגר די מצרית, די שפחה פון שרהן, האט ילד אברהמען. 13 און דאס זיינען די שמות פון בני ישמעאל, נאך זייערע שמות, לויט זייערע תולדות [זען תולדות משיח בן דוד מתי 1:1]: דער בכור פון ישמעאלן, נבות, און קדר, און אדבאל, און מבשם; 14 און משמע, און דומה, און משא; 15 חדד, און תימא, יטור, נפיש און קדמה. 16 דאס זיינען די בני-ישמעאלן, און דאס זיינען זייערע שמות אין זייערע חצרים, און אין זייערע טירה; 12 נשיאם לויט זייערע אומה. 17 און דאס זיינען די שנים פון חיי ישמעאל: 137 שנה. און ער איז גוע און איז מות; און ער איז אסף געווארן צו עמיו. 18 און זיי האבן שכן פון חוילה ביז שור וואס פאר מצרים, ווי דו בוא קיין אשור; אין פני כל אחיו האט ער זיך נפל. 19 און דאס איז די תולדות פון יצחק בן אברהם: אברהם האט ילד יצחקן. 20 און יצחק איז געווען 40 שנה, ווען ער האט זיך לקח רבקה בת בתואל דעם ארמי פון פדן-ארם, די אחות לבן דעם ארמי, פאר אן אשה. 21 און יצחק האט עתר צו ה' פון ווגען זיין אשה, ווייל זי איז געווען אן עקרה; און ה' האט זיך עתר דערבעטן פון אים, און רבקה זיין אשה איז הרה געווארן . 22 און די בנים האבן זיך רצץ אין איר, און זי האט אמר: אויב אזוי, למה זה אנכי? און זי איז הלך צו דרש ביי ה'. 23 און ה' האט צו איר אמר: 2 גוים זיינען אין דיין בטן, און 2 אומים וועלן זיך פון דיינע מעה פרד, און אן עם פון אן עם וועט זיין אמץ, און דער עלטערער וועט עבד דעם יינגערן. 24 און אז אירע ימים זיינען מלא געווארן צו ילד, און הנה תאומים איז אין איר בטן. 25 און דער 1טן איז יצא אן אדמוני, אין כל אזוי ווי א אדרת שער; און מע האט קרא שמו עשו. 26 און דערנאך איז יצא אחיו, און ידו האט אחז דעם עקב פון עשון; און מע האט קרא שמו יעקב. און יצחק איז געווען 60 שנה ביי זייער ילד ווערן. 27 און די נערים זיינען גדל; און עשו איז געווען אן איש ידע ציד, אן איש שדה, און יעקב איז געווען אן איש תם וואס ישב אין אוהל. 28 און יצחק האט אהב עשון, ווייל דאס ציד איז געווען צו זיין פה; און רבקה האט אהב יעקבן. 29 האט יעקב איינמאל זיד א נזיד, און עשו איז בוא פון שדה, און ער איז געווען עיף. 30 האט עשו אמר צו יעקבן: לאז מיך לעט, נא, פון דעם דאזיקן האדם-האדם, ווייל איך בין עיף; דעריבער האט מען קרא שמו אדום. 31 האט יעקב אמר: מכר מיר כיום דיין בכורה. 32 האט עשו אמר: הנה, איך הלך צום מות, און למה זה צו מיר בכורה? 33 האט יעקב אמר: שווער מיר כיום. האט ער אים געשווארן, און ער האט מכר זיין בכורה צו יעקבן. 34 און יעקב האט נתן עשון לחם און נזיד פון עדשים; און ער האט אכל און שתה, און איז קום און הלך. אזוי האט עשו בזה די בכורה.