ברא22

1 און עס איז געווען נאך די דאזיקע דברים, האט האלוקים נסה אברהמען, און האט צו אים אמר: אברהם! האט ער אמר: הנני. 2 האט ער אמר: לקח נא בנך, דיין יחיד , וואס דו האסט אהב, יצחקן, און הלך דיר קיין ארץ מוריה , און עלה אים דארטן פאר אן עולה אויף איינעם פון די הרים וואס איך וועל דיר אמר. 3 האט אברהם זיך שכם אין דער בוקר, און ער האט חבש זיין חמור , און לקח מיט זיך זיינע 2 נערים, און בנו יצחקן; און ער האט בקע דאס עצי עולה, און ער איז קום, און איז הלך צו דעם מקום וואס האלוקים האט אים אמר. 4 אויפן 3טן יום האט אברהם נשׂא זיינע אויגן, און האט ראה דעם מקום פון רחק. 5 און אברהם האט אמר צו זיינע נערים: ישב! אייך דא מיטן חמור, און איך און דער נער וועלן הלך ביז אהין, און מיר וועלן זיך שחה, און זיך שוב צו אייך . 6 און אברהם האט לקח דאס עצי העולה, און שום אויף בנו יצחקן , און ער האט לקח אין ידו דאס אש און דעם מאכלת, און זיי זיינען 2 הלך באנאנד. 7 האט יצחק זיך אמר צו אביו אברהמען, און האט אמר: אבי! האט ער אמר: הנני, בני. האט ער אמר: הנה דאס אש און העצים, און ווו איז דאס שה פאר עולה? 8 האט אברהם אמר: אלוקים וועט זיך ראה לו השה לעולה, בני. און זיי זיינען 2 הלך באנאנד. 9 און זיי זיינען בוא צו דעם מקום וואס האלוקים האט אים אמר; און אברהם האט דארטן בנה המזבח, און האט ערך העצים, און ער האט געבונדן עקדה אויפן בנו יצחקן, און אים שום אויפן מזבח, איבערן העצים. 10 און אברהם האט שלח ידו, און האט לקח דעם שלאכטמעסער צו שחט בנו. 11 און האט מלאך ה' קרא צו אים פון שמים, און האט אמר: אברהם! אברהם! און האט ער אמר: הנני. 12 און האט ער אמר: זאלסט נישט שלח ידך אויפן הנער, און זאלסט אים גארנישט עשה; ווייל איצט ידע איך אז ירא אלוקים אתה, אז דו האסט נישט חשך בנך, דיין בן יחיד , פון מיר. 13 האט אברהם נשׂא זיינע אויגן, און האט ראה און הנה הינטן האט אן איל זיך אחז אין א סבך מיט זיינע קרנות. איז אברהם הלך, און האט לקח דעם איל, און האט אים עלה פאר אן עולה תחת בנו. 14 און אברהם האט קרא דעם שם פון יענעם מקום ה'-יראה; אשר יאמר היום אויף ההר ה' יראה. 15 און מלאך ה' האט קרא צו אברהמען א 2טן מאל פון שמים, 16 און האט אמר: איך שווער ביי זיך, זאגט ה', אז ווייל דו האסט עשה די דאזיקע זאך, און האסט נישט צוריקהאלטן [חשך] דיין בן, דיין בן יחיד, 17 איז, ברך וועל איך דיך ברך, און מערן וועל איך מערן דיין זרע אזוי ווי די כוכבים פון השמים, און אזוי ווי דער חול וואס אויפן שפת הים; און דיין זרע וועט ירש דעם שער פון זיינע אויבים. 18 און ברך וועלן זיך מיט דיין זרע כל גויי הארץ, עקב דו האסט שמע צו מיין קול. 19 און אברהם האט זיך שוב צו זיינע נערים, און זיי זיינען קום, און זיינען הלך באנאנד קיין באר-שבע. און אברהם איז ישב אין באר-שבע. 20 און עס איז געווען נאך די דאזיקע דברים, איז נגד געווארן אברהמען, לאמור: הנה, מלכה, זי גם האט ילד בנים צו אחיך נחורן: 21 עוץ זיין בכור, און בוז אחיו, און קמואל אבי ארם, 22 און כשדן, און חזון, און פלדשן, און ידלפן, און בתואלן. 23 און בתואל האט ילד רבקהן . די דאזיקע 8 האט מלכה געבארן צו נחור אחי אברהם. 24 און זיין פילגש וואס איר שם איז געווען ראומה, זי גם האט ילד טבחן, און גחמען, און תחשן, און מעכהן.