ברא21

1 און ה' האט פקד אן שרהן, אזוי ווי ער האט אמר, און ה' האט עשה צו שרהן אזוי ווי ער האט דבר. 2 און שרה איז הרה געווארן , און האט ילד אברהמען בן אויף זיין זקנים, צו דער מועד וואס אלוקים האט אים דבר. 3 און אברהם האט קרא שם בנו וואס איז אים ילד געווארן, וואס שרה האט אים ילד, יצחק. 4 און אברהם האט מול בנו יצחקן צו 8 ימים, אזוי ווי אלוקים האט אים צוה. 5 און אברהם איז געווען 100 שנה, ווען בנו יצחק איז אים ילד געווארן. 6 און שרה האט אמר: צחק האט מיר אלוקים עשה; כל וואס שמע עס, וועט יצחק וועגן מיר. 7 און זי האט אמר: מי וואלט מלל צו אברהמען: שרה וועט בנים ינק? אז איך וועל ילד בן אויף זיין זקנים? 8 און דאס ילד איז גדל, און איז גמל געווארן, און אברהם האט עשה א משתה גדול אין דעם יום וואס יצחק איז גמל געווארן. 9 און שרה האט ראה בן הגר המצרית, וואס זי האט ילד אברהמען, ווי ער צחק זיך. 10 און זי האט אמר צו אברהמען: גרש די דאזיקע אמה און איר בן, ווייל דער דאזיקער בן-האמה וועט נישט ירש מיט בני, מיט יצחקן . 11 און די זאך איז געווען זייער רעע אין די אויגן פון אברהמען פון וועגן בנו. 12 האט אלוקים אמר צו אברהמען: זאל נישט רעע זיין אין דיינע אויגן איבער דעם נער, און איבער דער אמה; כל וואס שרה אמר דיר, שמע זיך צו איר קול, ווייל אויף יצחקן וועט קרא ווערן דיין זרע . 13 אבער גם דעם בן-האמה וועל איך שום פאר א גוי, ווייל ער איז דיין זרע. 14 האט אברהם זיך שכם אין דער בוקר, און ער האט לקח לחם און א חמת מים, און נתן צו הגרן, שום אויף איר אקסל, און דאס ילד, און האט זי שלח; און זי איז הלך, און האט תעה אין דעם מדבר באר-שבע. 15 איז מים כלה פון חמת, און זי האט שלך דאס ילד אונטער איינעם פון די שיח, 16 און זי איז הלך און האט זיך ישב אקעגנאיבער רחק פון טחה קשת, ווייל זי האט אמר: לאמיך נישט ראה ווי דאס מות הילד. און זי איז ישב אקעגנאיבער, און האט נשׂא איר קול און האט בכה. 17 און האט אלוקים שמע דעם קול פון דעם נער, און מלאך אלוקים האט קרא צו הגרן השמים, און האט צו איר אמר: וואס איז דיר, הגר? זאלסט נישט מורא האבן, ווייל אלוקים האט שמע צו דעם קול פון דעם נער אווו ער איז דארט. 18 קום, נשא אויף דעם נער, און חזק אים צו מיט דיין יד; ווייל פאר א גוי גדול וועל איך אים שום. 19 און אלוקים האט פקח אירע אויגן, און זי האט ראה א באר מים, און זי איז הלך און האט מלא דעם חמת מיט מים, און שקה דעם נער. 20 און אלוקים איז געווען מיטן הנער, און ער איז גדל, און איז ישב אין מדבר, און איז געווען א רובה קשת. 21 און ער איז ישב אין מדבר פארן; און אמו האט אים לקח אן אשה פון ארץ מצרים. 22 און עס איז געווען אין יענער צייט, האט אבימלך און פיכול זיין שר צבא אמר צו אברהמען, לאמור: אלוקים איז מיט דיר אין כל וואס דו עשה; 23 דעריבער שווער מיר דא איצט ביי אלוקים, הנה דו וועסט נישט שקר מיט מיר, אדער מיט מיין נין, אדער מיין נכד; אזוי ווי דער חסד וואס איך האב עשה מיט דיר, זאלסטו עשה מיט מיר, און מיט הארץ וואס דו האסט זיך גור. 24 האט אברהם אמר: איך וועל שווערן. 25 אבער אברהם האט יכח אבימלכן וועגן דעם באר מים, וואס די עבדים פון אבימלכן האבן גזל. 26 האט אבימלך אמר: איך ידע נישט מי עס האט עשה די דאזיקע זאך; ווייל נישט דו האסט מיר נגד, און נישט איך האב עס שמע בלתי היום. 27 האט אברהם לקח צאן און בקר, און נתן אבימלכן, און זיי האבן ביידע כרת א ברית. 28 און אברהם האט נצב 7 כבשה פון די צאן באזונדער. 29 האט אבימלך אמר צו אברהמען: וואס זיינען די דאזיקע 7 כבשה, וואס דו האסט נצב באזונדער? 30 האט ער אמר: דאס די 7 כבשה מוסטו לקח פון ידי, כדי דאס זאל מיר זיין צום עדות, אז איך האב חפר דעם דאזיקן באר. 31 דעריבער האט מען קרא יענעם מקום באר-שבע, ווייל דארטן האבן זיי 2 זיך שווער א שבועה. 32 אזוי האבן זיי כרת א ברית אין באר-שבע; און אבימלך און פיכול זיין שר צבא זיינען קום, און האבן זיך שוב אין ארץ פלשתים. 33 און ער האט נטע אן אשל אין באר-שבע, און האט דארטן קרא צו דעם שם ה' א-ל עולם. 34 און אברהם האט זיך גור אין ארץ פלשתים ימים רבים.