יחז7

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 און דו בֶּן אָדָם, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו אָדָמָה פוּן ישׂראל: קֵץ! בוא הַקֵץ אויף די 4 כנפות פוּן הָאָרֶץ. 3 אַצונד איז הַקֵץ אויף דיר, און איך וועל שלח מייַן אף אויף דיר, און וועל דיך שפט לויט דייַנע דרכים, און נתן אויף דיר אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת. 4 און מייַן אויג וועט דיך נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; נייַערט דייַנע דרכים וועל איך נתן אויף דיר, און דייַנע תוֹעֲבֹת וועלן אין דייַן מיט היה; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': רָעָה, אַחַת רָעָה, הִנֵּה, בוא! 6 קֵץ איז בוא , בוא איז דער קֵץ, ער האָט זיך קיץ אויף דיר; הִנֵּה אָט בוא עס! 7 בוא איז די צֶפִירָה צו דיר, יושבי הָאָרֶץ; בוא די צייַט, קָרוֹב איז דער יוֹם מְהוּמָה, און לֹא הֵד אויף די הָרִים. 8 אַצונד באַלד וועל איך שפך מייַן חֵמָה אויף דיר, און כלה אויף דיר מייַן אף, און דיך שפט לויט דייַנע דרכים, און נתן אויף דיר אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת. 9 און מייַן אויג וועט נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; לויט דייַנע דרכים וועל איך נתן אויף דיר, און דייַנע תוֹעֲבוֹת וועלן אין דייַן מיט היה; און איר וועט ידע אַז איך ה' נכה . 10 הִנֵּה איז דער יוֹם, הִנֵּה אָט בוא עס! יצא איז די צְפִירָה, צוץ האָט דער מטה, פרח האָט די זָדוֹן. 11 חמס איז קום אין אַ מטה פוּן רֶשַע; קיינער פון זיי בלייבן, און קיינער פון זייערע הָמוֹן; און נישטא קיין נֹהּ אין זיי. 12 בוא איז די צייַט, נגע האָט דער יוֹם; דער קוֹנֶה זאָל זיך נישט שׂמח, און דער מוֹכֵר [מכר] זאָל נישט אבל, וואָרעם חָרוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן. 13 וואָרעם דער מוֹכֵר [מכר] וועט צום מִמְכָּר נישט שוב ווי לאַנג ווי ער לעבט; ווייַל די חֲזוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן, עס זאָל זיך נישט שוב; און פוּן וועגן זייַן עָוֹן וועט זיך קיינער נישט חזק זיין נפש. 14 תקע זיי דעם תָּקוֹעַ, און כון אַלצדינג, און קיין איינער הלך אין מלחמה; וואָרעם מייַן חרוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן. 15 דערויסן די חרב, און אינעווייניק די דֶּבֶר און דער רָעָב; דער וואָס אין שָׂדֶה וועט דורכן חרב מות, און דער וואָס אין עִיר, וועט אים רָעָב און דֶּבֶר אכל. 16 און זייערע פְּלִיטִים וועלן פלט, און וועלן זייַן אויף די הָרִים, ווי יוֹנים פוּן די גַּיְא, וואָס אַלע זיי המה; איטלעכער פוּן וועגן זייַן עָוֹן. 17 כּל הידים וועלן רפה ווערן, און כּל בֶּרֶךְ וועלן הלך שוואך ווי מַיִם. 18 און זיי וועלן חגר שַׂקִּים, און פַּלָּצוּת וועט זיי כסה, און אויף אַלע פּנימער וועט זייַן בושה, און אויף אַלע זייערע קעפּ קָרְחָה. 19 זייער כֶּסֶף וועלן זיי אויף די חוּצוֹת [חוץ] שלך, און זייער זָהָב וועט נִדָּה ווערן, זייער כֶּסֶף און זייער זָהָב וועט זיי נישט קענען נצל זייַן אין יוֹם עִבְרָה ה'; זייער נפש וועלן זיי נישט שׂבע און זייערע מֵעֶה וועלן זיי נישט מלא; וואָרעם די מִכְשוֹל צו זייער עָוֹן איז דאָס געווען, 20 און זייער שיינע עֲדִי וואָס זיי האָבּן פאַר אַ גְּאוֹן שׂים; און צֶלֶם פוּן זייערע שקוּצים פון תוֹעֲבֹת האָבּן זיי דערפון עשׂה; דעריבער נתן איך עס זיי פאַר נִדָּה. 21 און איך וועל עס נתן אין דער יָד פוּן זָרים צו בַּז, און צו די רשע פוּן הָאָרֶץ צו שלל, און זיי וועלן עס חלל. 22 און איך וועל סבב מייַן פּנים פוּן זיי, און מע וועט חלל מייַן צָפוֹן; יאָ, פריצים [פָּרִיץ] וועלן בוא אין איר [ירושלים], און וועלן זי חלל. 23 עשׂה די רַתּוֹק, וואָרעם הָאָרֶץ איז מלא מיט מִשפַּט דָּמִים, און די עִיר איז מלא מיט חָמָס . 24 און איך וועל בּרענגען די רע פוּן די גּוֹיִם, און זיי וועלן יַרשען זייערע בּתּים; און איך וועל שבת דעם גְּאוֹן פוּן די עַז; און חלל ווערן וועלן זייערע קדשים. 25 קְפָדָה בוא, און זיי וועלן בקש שלום, און עס וועט נישט זייַן. 26 אַ הֹוָה אויף הֹוָה וועט בוא , און אַ שמוּעָה נאָך אַ שמוּעָה וועט זייַן; און זיי וועלן בקש חֲזוֹן פוּן נביא, און תורה וועט אבד ווערן פוּן כֹּהן, און עצה פוּן די זקנים . 27 דער מלך וועט אבל, און דער נשׂיא וועט זיך לבש מיט שְמָמָה, און די יד פוּן עַם הָאָרֶץ וועלן בהל ווערן; לויט זייער דֶּרֶךְ וועל איך עשׂה מיט זיי, און מיט זייערע משפּטים וועל איך זיי שפט; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.