יחז37

1 די יָד ה' איז געווען אויף מיר, און ער האָט מיך יצא דורך דעם רוּחַ ה', און האָט מיך נוח אין מיטן פוּן דעם בִּקְעָה, און ער איז געווען מלא מיט עצמות. 2 און ער האָט מיך געפירט פארבּייַ זיי סביב סביב, און הִנֵּה זיי זייַנען געווען רבּות מְאֹד איבערן בִּקְעָה, און הנה, זיי זייַנען געווען יְבֵשוֹת מְאֹד. 3 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, קענען די דאָזיקע עצמוֹת חיה ווערן? האָבּ איך אמר: אֲדֹנָי ה', דו ידע דאך. 4 האָט ער צו מיר אמר: זאָג נביאות צו די דאָזיקע עצמוֹת, און זאָלסט אמר צו זיי: איר עצמוֹת הַיְבֵשוֹת, שמע! דאָס דבר-ה': 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו די דאָזיקע עצמוֹת: הִנֵּה, איך ברענג ארייַן אין אייַך רוּחַ, און איר וועט חיה ווערן. 6 און איך וועל נתן אויף אייַך גִּדִים [גּיד], און וועל עלה אויף אייַך בָּשָׂר, און קרם אויף אייַך עוֹר, און נתן אין אייַך רוּחַ, און איר וועט חיה ווערן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 7 און איך האָבּ נביאות געזאָגט אַזוי ווי איך בין צוה געוואָרן; און עס איז געוואָרן אַ קוֹל, ווי איך האָבּ נביאות געזאָגן; און הִנֵּה אַ רַעַש, און די עצמוֹת האָבּן קרב עֶצֶם צו זייַן עֶצֶם. 8 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה גדים [גיד] זייַנען אויף זיי, און בּשׂר איז עלה , און עוֹר האָט זיך קרם אויף זיי פוּן אויבּן, אָבּער קיין רוּחַ איז אין זיי נישט געווען. 9 האָט ער צו מיר אמר: זאָג נביאות צו דעם רוּחַ, זאָג נביאות, דו בֶּן אָדָם, און זאָלסט אמר צו דעם רוּחַ: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': פוּן די 4 רוּחוֹת בוא, דו רוּחַ, און נפח ארייַן אין די דאָזיקע הרוּגים, אַז זיי זאָלן חיה ווערן. 10 און איך האָבּ נביאות געזאָגן אַזוי ווי ער האָט מיר צוה, און דער רוּחַ איז אין זיי אַרייַן, און זיי זייַנען חיה געוואָרן; און זיי האָבּן זיך עמד אויף זייערע רגלים , אַ חיל גדול מאֹד מאֹד. 11 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, די דאָזיקע עצמות, זיי זייַנען דאָס כּל בּית ישׂראל; הִנֵּה, זיי אמר: יבש זייַנען אונדזערע עצמות, און אבד איז תִקְוָתֵנוּ; גזר זייַנען מיר. 12 דעריבער זאָג נביאות, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך פּתח אייַערע קברים , און וועל עלה אייַך פוּן אייַערע קברים, און אייַך בּרענגען אויף אַדְמַת ישׂראל. 13 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך פּתח אייַערע קברים, און ווען איך ברענג אייַך אויף, עַמִּי, פוּן אייַערע קברים . 14 און איך וועל נתן מייַן רוּחַ אין אייַך, און איר וועט חיה ווערן; און איך וועל אייַך נוח אויף אייַער אֲדָמָה; און איר וועט ידע אַז איך ה' האָבּ דבר און עשׂה אמר ה'. 15 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 16 און דו בֶּן אָדָם, לקח דיר עֵץ אָחָד, און כתב אָן אויף אים: פאַר יהוּדה, און פאַר די בּני-ישׂראל זייַנע חברים; און לקח דיר עֵץ אָחָד, און כתב אָן אויף אים: פאַר יוסף -- דער עֵץ אפריִם, און פוּן כּל בּית ישׂראל זייַנע חברים; 17 און קרב זיי דיר אחד צו אחד אין עֵץ אחד, אַז זיי זאָלן ווערן אחדים אין דייַן יָד. 18 און אַז בּני-עַמְּךָ וועלן אמר צו דיר, אַזוי צו אמר: ווילסטו אונדז נישט נגד וואָס די דאָזיקע זייַנען דיר? 19 דבר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך לקח דעם עֵץ יוסף וואָס אין דער יָד פוּן אפרַיִם, און די שבטים פוּן ישׂראל זייַנע חברים, און איך וועל זיי נתן צו אים מיט דעם עֵץ יהוּדה, און איך וועל זיי עשׂה פאַר עֵץ אחד, און זיי וועלן ווערן אחד אין מייַן יָד. 20 און די עצים [עץ] וואָס דו וועסט אויף זיי כתב, זאָלן זייַן אין דייַן יָד פאַר זייערע אויגן. 21 און דבר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך לקח צונויף די בּני-ישׂראל פוּן צווישן די גּוֹיִם, וואָס זיי זייַנען הלך אַהין, און איך וועל זיי קבץ פוּן רוּנד אַרוּם, און וועל זיי בּרענגען אויף זייער אֲדָמָה. 22 און איך וועל זיי עשׂה פאַר גוֹי אֶחֶד אין הָאָרֶץ, אויף די הָרִים פוּן ישׂראל, און מלך אֶחָד וועט זייַן בּייַ זיי אַלעמען צום מלך; און זיי וועלן מער נישט זייַן אין 2 גּוֹיִם, און וועלן מער נישט חצה ווערן ווידער אין 2 מלוכות. 23 און זיי וועלן זיך מער נישט טמא מיט זייערע גִּלּוּלִים, און מיט זייערע שקוּצים, און מיט אַלע זייערע פְּשָעִים ; און איך וועל זיי ישע פוּן אַלע זייערע מוֹשבֹת וואָס זיי האָבּן חטא אין זיי, און איך וועל זיי טהר; און זיי וועלן מיר זייַן לְעָם, און איך וועל זיי זייַן לאלוקים. 24 און מייַן עֶבֶד דָוִד וועט זייַן מלך איבּער זיי, און רֹעֵה אֶחָד וועט זייַן בּייַ זיי אַלעמען; און אין מייַנע משפטים וועלן זיי הלך, און מייַנע חוקים וועלן זיי זייַן שומר איבּער און זיי עשׂה. 25 און זיי וועלן ישב אויף הָאָרֶץ וואָס איך האָבּ נתן צו מייַן עֶבֶד, צו יעקבן, וואָס אבוֹתֵיכם זייַנען ישב דערין; און זיי וועלן ישב דערויף, זיי, און זייערע בָּנִים, און זייערע בני בנים עד עוֹלָם; און מייַן עֶבֶד דוד וועט זיי זייַן אַ נשׂיא לְעוֹלָם. 26 און איך וועל זיי כרת אַ בְּרִית שלום, אַ בְּרִית עוֹלָם וועט עס זייַן מיט זיי; און איך וועל זיי נתן, און זיי רבה, און וועל נתן מייַן מִקְדָּש צווישן זיי לְעוֹלָם. 27 און מייַן מִשְכָּן וועט זייַן איבּער זיי; און איך וועל זיי זייַן לאלוקים, און זיי וועלן מיר זייַן לְעָם. 28 און די גּוֹיִם וועלן ידע אַז איך ה' מקדש ישׂראל, ווען מייַן מִקְדָּש וועט זייַן צווישן זיי לְעוֹלָם.