יחז35

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דייַן פּנים אויף הַר שֵׂעִיר, און זאָג נביאות אויף אים; 3 און זאָלסט אמר צו אים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, הַר שֵעִיר, און וועל נטה מייַן יָד אויף דיר, און וועל דיך נתן שְמָמָה און מְשַמָּה. 4 דייַנע ערים וועל איך חרבּה שׂים, און דו וועסט שְמָמָה זייַן; און וועסט ידע אַז איך בין ה'. 5 ווייַל בּייַ דיר איז געווען אֵיבָה עוֹלם , און האָסט הגּיר [נגר] די בּני-ישׂראל אין דער מאַכט פוּן חרב, אין דער צייַט פוּן זייער אֵיד, אין דער צייַט פוּן דער עֲוֹן קֵץ; 6 דעריבער, חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אַז צו דָּם וועל איך דיך עשׂה, און דָּם וועט דיך רדף; פאַרוואָר, דָּם האָסטו לֹא שׂנא, דעריבער זאָל דָּם דיך רדף. 7 און איך וועל נתן הַר שֵׂעִיר פאַר אַ שְמָמָה און שְמָמָה, און וועל כרת פוּן אים גייער און קוּמער. 8 און איך וועל מלא זייַנע הָרִים מיט זייַנע חללים; דייַנע גבעה, און דייַנע גאות [גיא], און אַלע דייַנע אָפִיק -- חללי חרב וועלן נפל אין זיי. 9 שוֹמְמוֹת עוֹלָם וועל איך דיך נתן, און דייַנע ערים וועלן נישט זיין ישב; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 10 ווייַל דו האָסט אמר: די ביידע גּוֹיִם און די ביידע ארצוֹת וועלן מייַנע ווערן, און מיר וועלן זיי יַרשען, הגם ה' איז דאָרט געווען, 11 דעריבער, חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אַז איך וועל עשׂה אַזוי ווי דייַן אף און ווי דייַן קנאה וואָס דו האָסט באַוויזן, פוּן דייַן שׂנאה צו זיי; און איך וועל ידע ווערן צווישן זיי, ווען איך וועל דיך שפט. 12 און וועסט ידע אַז איך ה' האָבּ שמע אַלע דייַנע נֶאָצָה וואָס דו האָסט אמר אויף די הָרים פוּן ישׂראל, אַזוי צו אמר: שממו זייַנען זיי געוואָרן אונדז זייַנען זיי נתן געוואָרן צו אכלה. 13 און איר האָט זיך רימען קעגן מיר מיט אייַער פֶּה, און האָט העתיר [עתר] קעגן מיר אייַערע דברים; איך האָבּ שמע . 14 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען די כּל הָאָרֶץ שׂמח זיך, וועל איך דיך עשׂה שְמָמָה. 15 אַזוי ווי דו האָסט זיך שׂמח איבּער דער נחלה פוּן דעם בּית ישׂראל, ווען זי איז שממה [שמם] געוואָרן, אַזוי וועל איך עשׂה צו דיר; שְמָמָה וועסטו ווערן, הַר שֵׂעִיר, און כּל אֱדוֹם אין גאַנצן; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.