יחז29

1 אין 10טן שָנָה, אין 10טן חודש, אין 12טן טאָג פון חודש איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דייַן פּנים צו פּרעֹה מלך מצריִם, און זאָג נביאות אויף אים, און אויף מצרַיִם אין גאַנצן; 3 דבר, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר פּרעֹה מלך מצרַיִם, דער תַּנִּים הגדוֹל, וואָס רבץ אין זייַנע יאֹר, וואָס אמר: מיר געהערט מייַן יאֹר, און איך האָבּ אים מיר עשׂה. 4 און איך וועל נתן חַח אין דייַנע לְחִי, און וועל דבק די דָּג פוּן דייַנע יאֹר אָן דייַנע קשׂקשׂת; און איך וועל דיך עלה פוּן דייַנע יאֹר, מיט כּל דָּג פוּן דייַנע יאֹר וואָס וועלן אָן דייַנע קשׂקשׂת דבק זייַן. 5 און איך וועל דיך נטש אין מדבר, דיך מיט כּל דָּג פוּן דייַנע יאֹר; אויפן פְּנֵי שָׂדֶה וועסטו זיך נפל, נישט אסף און נישט קבץ וועסטו ווערן; צו דער חיה פוּן הָאָרֶץ, און צום עוֹף הַשָמָיִם, האָבּ איך דיך נתן פאַר אָכְלָה. 6 און כּל יושבי מצרַיִם וועלן ידע אַז איך בין ה'; ווייַל זיי זייַנען געווען אַ מִשְעֶנֶה פון קָנֶה, פאַר בּית ישׂראל. 7 אַז זיי האָבּן דיך תפשׂ אין כף, פלעגסטוּ זיך רצץ, און זיי דעם כּל כּתף בקע; און אַז זיי האָבּן זיך שען אויף דיר, פלעגסטו זיך שבר, און זיי די גאַנצע מָתְנַיִם עמד. 8 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך ברענג אויף דיר אַ חֶרֶב, און וועל כרת פוּן דיר אָדָם און בהמה. 9 און אֶרֶץ מצרַיִם וועט זייַן שממה און חָרְבָּה, און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'; ווייַל ער האָט אמר: דער יאֹר געהערט מיר, און איך האָבּ אים עשׂה. 10 דעריבער הִנֵּה, איך בין אויף דיר, און אויף דייַנע יאֹר, און וועל נתן אֶרֶץ מצרַיִם פאַר חורבות, אַ חֹרֶב שְמָמָה, פוּן מִגדול בּיז סוֵנֵה, און בּיז דעם גְּבוּל פוּן כּוּש. 11 נישט עבר וועט רגל אָדָם אין איר, און נישט רגל בהמה וועט עבר אין איר, און זי וועט נישט זייַן ישב 40 שָנָה. 12 און איך וועל נתן אֶרֶץ מצרַיִם אַ שְמָמָה צווישן ארצוֹת נשמוֹת [שמם], און אירע ערים, צווישן ערים מחרבוֹת [חרב], וועלן זייַן אַ שְמָמָה 40 שָנָה; און איך וועל פוץ מצרַיִם צווישן די גּוֹיִם, און וועלן זיי זרה אין די ארצוֹת. 13 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': צום סָוף פוּן 40 שָנָה, וועל איך קבץ מצרַיִם פוּן די עַמִּים וואָס זיי זייַנען פוץ געוואָרן אַהין. 14 און איך וועל שוב די שְבוּת פוּן מצרַיִם, און וועל זיי שוב קיין אֶרֶץ פַּתרוס, אין דעם אֶרֶץ מכוּרָה; און זיי וועלן דאָרטן זייַן אַ ממלכה שפלה. 15 די שָפלסטע פוּן די ממלכוֹת וועט זי זייַן, און זי וועט זיך מער נישט נשׂא איבּער די גּוֹיִם; און איך וועל זיי המעיט [מעט], נישט צו רדה איבּער די גּוֹיִם. 16 און זיי וועלן מער נישט זייַן דעם בּית ישׂראל פאַר מִבְטָח וואָס מאכט זכר עוֹן, ווען זיי פנה זיך נאָך זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 17 און עס איז געווען אין 27טן שָנָה, אין ערשטן חודש, אין ערשטן טאָג פון חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 18 בֶּן אָדָם, נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט עבד זייַן חיל עֲבֹדָה גדֹלָה אַקעגן צור; איטלעכער קאָפּ איז קרח, און איטלעכער כתף איז מרט; און שׂכַר האָט ער נישט געקראָגן פאַר זיך און פאַר זייַן חיל פוּן צור פאַר דעם עבֹדה וואָס ער האָט עבד אַקעגן איר. 19 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נתן נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל אֶרֶץ מצרַיִם, און ער וועט נשׂא איר המֹן, און שלל איר שלל, און בּזז איר בַּז; און דאָס וועט זייַן דער שׂכַר פאַר זייַן חיל. 20 פאַר זייַן פְּעֻלָּה וואָס ער האָט אום דעם עבד, האָבּ איך אים נתן אֶרֶץ מצרַיִם, ווייַל זיי האָבּן עשׂה פאַר מיר, אמר אֲדֹנָי ה'. 21 אין יום ההוא וועל איך מאַכן צמח דעם קֶרֶן פוּן דעם בּית ישׂראל, און דיר וועל איך נתן אַן פִּתָּחוֹן פֶּה צווישן זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.