יחז28

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, אמר צו דעם נָגִיד פוּן צור: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל דייַן לֵב האָט זיך גבה , און דו האָסט אמר: אֵ-ל בין איך, די מוֹשַב אלוקים טוּ איך ישב אין לֵב פוּן די ימען; און ביסט דאָך אָדָם און נישט אֵ-ל, כאָטש האָסט נתן דייַן לֵב ווי דאָס לֵב אלוקים: 3 הנה! ביסט דאָך מער חכם פוּן דניאלן? איז נישט קיין סוד עמד פוּן דיר? 4 מיט דייַן חכמה און מיט דייַן תבוּנָה האָסטו דיר עשׂה חֵיל, און עשׂה זָהָב און כֶּסֶף אין דייַנע אוֹצרות. 5 מיט דייַן רֹב חכמה, מיט דייַן רְכֻלָּה, האָסטו רבה דייַן חֵיל! און דייַן לֵב האָט זיך גבה פוּן וועגן דייַן חֵיל. 6 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווייַל דו האָסט נתן דייַן לֵב ווי דאָס לֵב אלוקים, 7 דעריבער הִנֵּה, איך ברענג אויף דיר זָרִים, די עָרִיץ פוּן די גּוֹיִם; און זיי וועלן ריק זייערע חֲרָבוֹת אויף דייַן יֳפִי חכמה, און זיי וועלן חלל דייַן יִפְעָה. 8 אין שַחַת וועלן זיי דיך ירד, און דעם מות פוּן אַ חלל וועסטו מות, אין לֵב פוּן די ימען. 9 וועסטו דען אמר פאַר דייַן הֹרֵג: אלוקים בין איך? ווען אַן אָדָם און נישט אֵ-ל וועסטו זייַן אין דער יָד פוּן דייַן מחללים. 10 דעם מות פוּן עֲרֵלִים וועסטו מות, דורך דער יָד פוּן זָרִים; וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 11 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 12 בֶּן אָדָם, נשׂא אַ קִינָה אויף מלך צור, און זאָלסט אמר צו אים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אַ חתם תָּכְנִית ביסטו געווען, מלא מיט חכמה און כָּלִיל אין יֹפִי. 13 אין עֵדֶן דעם גַּן אלוקים ביסטו געווען; כּל אֶבֶן יְקָרָה איז דייַן מְסֻכָה געווען; אֹדֶם, פִּטְדָה, און יַהֲלֹם, תַּרְשִיש, שֹׁהַם, און יָשְפֶה, סַפִּיר, נֹפֶךְ, און בָּרֶקֶת, און זָהָב, דייַנע תֹף און נֶקֶב מְלָאכָה, זייַנען אין דייַן יוֹם נברא ווערן געווען כון אין דיר. 14 כּרוּב מִמְשַח די סּוֹכֵךְ [סכך] ביסטו געווען; און איך האָבּ דיך נתן; דו ביסט אויף הַר קֹדֶש אלוקים געווען; צווישן פייַערשטיינער ביסטו הלך. 15 תמים ביסטו געווען אין דייַנע דרכים, פוּן דייַן יוֹם נברא ווערן, בּיז עַוְלָה איז מצא געוואָרן אין דיר . 16 דורך דייַן רֹב רְכֻלָה האָט מען דיך מלא אינעווייניק מיט חמס , און ביסט חטא געוואָרן; דעריבער האָבּ איך דיך חלל פוּן הַר אלוקים, און דיך אבד, דו כּרוב די סּוֹכֵךְ [סכך], פוּן צווישן די פייַערשטיינער. 17 דייַן לֵב האָט זיך גָּבַהּ פוּן וועגן דייַן יֳפִי, האָסט שחת דייַן חכמה איבּער דייַן יִפְעָה; האָבּ איך דיך אויף אֶרֶץ שלך , פאַר די מלכים דיך נתן צו ראה אויף דיר. 18 דורך דייַנע רֹב עוֹן, מיט דעם עול פוּן דייַן רְכֻלָה, האָסטו חלל דייַנע מקדשים; דעריבער האָבּ איך געמאכט יצא פוּן דיר אן אֵש וואָס האָט דיך אכל, און איך האָבּ דיך נתן צו אֵפֶר אויף הָאָרֶץ, פאַר די אויגן פוּן אַלע וואָס ראה דיך. 19 אַלע וואָס ידע דיך צווישן די עַמִּים ווערן שמם איבּער דיר; אַ בַּלָּהָה ביסטו געוואָרן, און ביסט נישטא עַד עוֹלָם. 20 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 21 בֶּן אָדָם, שׂים דייַן פּנים צו צִידוֹן, און זאָג נביאות אויף איר; 22 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, צִידוֹן, און איך וועל כבד ווערן צווישן דיר; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך עשׂה שְפָטִים אין איר, און איך וועל הקדש ווערן אין איר. 23 און איך וועל שלח אויף איר דֶּבֶר און דָּם אין אירע חוּצוֹת [חוץ], און חלל וועלן נפל אין איר מיט פוּן דער חרב וואָס אויף איר פוּן רוּנד אַרוּם; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 24 און מער וועט נישט זייַן פאַר בּית ישׂראל אַ סִלּוֹן ממאיר [מאר], און אַ קוֹץ מַכְאִב, פוּן אַלע זייערע ארומיקע וואָס שוט זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 25 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען איך קבץ אַיין בּית ישׂראל פוּן די עַמִּים וואָס זיי זייַנען פוץ געוואָרן ציוושן זיי, וועל איך הקדש ווערן אין זיי אין די אויגן פוּן די גּוֹיִם; און זיי וועלן ישב אויף זייער אֲדָמָה וואָס איך האָבּ נתן צו מייַן עֶבֶד, צו יעקבן. 26 און זיי וועלן ישב אויף איר אין בֶּטַח, און זיי וועלן בנה בּתּים, און נטע כּרמים; יאָ, זיי וועלן ישב אין בֶּטַח, ווען איך עשׂה שפטים אויף אַלע וואָס שוט זיי פוּן רוּנד אַרוּם זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה' אלֹקֵיהֶם.