יחז26

1 און עס איז געווען אין 11טן שָנָה, אין ערשטן טאָג חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, ווייַל צור האָט אמר אויף ירושלים: אַהאַ! שבר איז די דַּלְתוֹת פוּן די עַמִּים; צו מיר סבב עס; איך וועל מלא ווערן פוּן דעם חורבן. 3 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך בין אויף דיר, צור, און וועל עלה אויף דיר גּוֹיִם רבּים, אַזוי ווי דער ים עלה אויף זייַנע גַּל. 4 און זיי וועלן שחת די חומות פוּן צור, און הרס אירע מִגְדָּלִים; און איך וועל סחה איר עפר פוּן איר, און וועל זי נתן פאַר אַ צחיח סלע. 5 אויף משטח חרם וועט זי זייַן אין מיטן פוּן ים; וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'; און זי וועט זייַן פאר בַּז פאַר די גּוֹיִם. 6 און אירע בּנוֹת וואָס אין שָׂדֶה וועלן מיטן חרב הרג ווערן; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 7 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך ברענג אויף צור נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, פוּן צפון אַהער, מלך מלכים, מיט סוּס, און מיט רכב, און מיט פרשים, און אַ קָהָל, און עם רב. 8 דייַנע בּנוֹת אין שָׂדֶה וועט ער מיטן חרב הרג; און ער וועט נתן דיר אַ דָּיֵק, און שפך אויף דיר אַ סֹלְלָה, און קום קעגן דיר צִנּה. 9 און מחי פון זייַנע קְבֹל וועט ער נתן אַקעגן דייַנע חומות, און דייַנע מגדלות וועט ער נתץ מיט די חרבוֹת זייַנע. 10 פוּן דער שפעה פוּן זייַנע סוּסים, וועט דיך זייער אָבָק כסה; פוּן קוֹל פוּן פָּרַש, און גלגל און מרכּבות, וועלן רעש דייַנע חומות, ווען ער בוא אין דייַנע שְעָרִים, ווי מָבוא אַן עִיר מְבֻקָּעָה [בקע]; 11 מיט די פַרְסָה פוּן זייַנע סוּסים וועט ער רמס אַלע דייַנע חוּצוֹת [חוץ]; דייַן עם וועט ער מיטן חרב הרג. און דייַנע שטאַרקע מַצֵּבוֹת וועלן צו הָאָרֶץ ירד. 12 און זיי וועלן שלל דייַן חֵיל, און בזז דייַן רְכֻלָה; און זיי וועלן הרס דייַנע חומות, און דייַנע בּתּים פון חֶמְדָּה וועלן זיי נתץ; און דייַנע שטיינער און דייַנע האָלצן און דייַן עפר וועלן זיי אין מיטן מַיִם שׂים. 13 און איך וועל שבת דעם הָמוֹן פוּן דייַנע שירים, און דער קוֹל פוּן דייַנע כִּנּוֹר וועט מער נישט שמע ווערן. 14 און איך וועל דיך נתן פאַר אַ צחיח סלע, אויף מִשְטָח חֵרֶם וועסטו זייַן; וועסט מער נישט בנה ווערן; וואָרעם איך ה' האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 15 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו צור: פאַרוואָר פוּן דעם קוֹל פוּן דייַן מַפֶּלֶת, ווען חָלָל אנק, ווען הרוּגים ווערן הרג אין דיר, וועלן רעש די אִיִּים. 16 און ירד פוּן זייערע כּסאוֹת וועלן כּל נשׂיאים פוּן ים, און זיי וועלן סור זייערע מְעִיל, און זייערע געשטיקטע בגדים וועלן זיי פשט; חרדה וועלן זיי לבש, אויף הָאָרֶץ וועלן זיי ישב , און חרד וועלן זיי אַלע רגעים, און שמם ווערן פוּן וועגן דיר. 17 און זיי וועלן נשׂא אויף דיר אַ קִינָה, און וועלן אמר צו דיר: ווי ביסטו אבד, דו ישב בּייַ ימען, דו הלל עִיר, וואָס איז געווען חזקה אויפן ים, זי און אירע יוֹשבים, וואָס האָבּן נתן זייער חִתִּית אויף כּל יושבים פון איר! 18 אַצונד חרד די אִיִּים אין יוֹם פון דייַן מַפֶּלֶת; יאָ, די אִיִּים וואָס אין ים זייַנען נבהל [בהל] פוּן דייַן יצא. 19 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען איך נתן דיך אַ חרב עִיר, ווי ערים וואָס ווערן נישט ישב, ווען איך ברענג אויף דיר דעם תּהָום, און די מַיִם הרבּים וועלן דיך כסה, 20 וועל איך דיך ירד מיט די ירד אין בּוֹר, מיט עַם עוֹלָם, און איך וועל דיך מאכן ישב אין שְאוֹל, ווי די חורבות מֵעוֹלָם, מיט די ירד אין בּוֹר, כּדי דו זאָלסט נישט ישב ווערן; און איך וועל נתן צְבִי אין אֶרֶץ חיים . 21 פאַר אַ בַּלָּהָה וועל איך דיך נתן, און וועסט מער נישט זייַן, און וועסט בקש ווערן, און מער נישט מצא ווערן עוֹד לְעוֹלָם, אמר אֲדֹנָי ה'.