יחז25

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דייַן פּנים צו בּני-עַמוֹן, און זאָג נביאות אויף זיי. 3 און זאָלסט אמר צו בּני-עַמוֹן: שמע! דאָס דבר-אֲדֹנָי ה': אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל דו האָסט אמר אַהאַ! אויף מייַן מִקְדָּש, וואָס עס איז חלל געוואָרן, און אויף אַדְמַת ישׂראל, וואָס זי איז שמם געוואָרן, און אויף בּית יהודה, וואָס זיי זייַנען הלך אין גּוֹלָה, 4 דעריבער הִנֵּה, איך נתן דיך צו בני-קֶדֶם פאַר אַ מוֹרָשָה, און זיי וועלן ישב זייערע טִירָה אין דיר, און נתן אין דיר זייערע משכנים [משכן]; זיי וועלן אכל דייַן פרי, און זיי וועלן שתה דייַן חָלָב. 5 און איך וועל נתן רַבָּה פאַר אַ נָוֶה פוּן גְמַלִּים, און בּני-עַמוֹן פאַר אַ מִרְבָּץ פוּן צֹאן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 6 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל דו האָסט מחא מיט דער יָד, און רקע מיטן רגל, און זיך שׂמח אין אַלע דייַן שְאָט פוּן דער נפש , וועגן אַדְמַת ישׂראל, 7 דעריבער הִנֵּה, איך האָבּ נטה מייַן יָד אויף דיר, און איך וועל דיך נתן פאר בַּז צו די גּוֹיִם, און וועל דיך כרת פוּן די עַמִּים, און וועל דיך אבד פוּן די ארצוֹת; איך וועל דיך שמד, און וועסט ידע אַז איך בין ה'. 8 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל מואָב און שֵׂעִיר האָבּן אמר: הִנֵּה, בּית יהודה איז אַזוי ווי כּל הַגּוֹיִם, 9 דעריבער הִנֵּה, איך פּתח דעם כתף פוּן מואָב פוּן די ערים, פוּן זייַנע ערים בּייַ זייַן קצה, דאָס צְבִי אֶרֶץ בּית-ישימות, בַעַל-מעון, און קריתימה. 10 אַזוי מיט בּני-עַמוֹן און בּני-קֶדֶם, איך וועל עס זיי נתן פאַר אַ מוֹרָשָה, כּדי בּני-עַמוֹן זאָלן מער נישט זכר ווערן צווישן די גּוֹיִם. 11 און איך וועל עשׂה שפטים אויף מוֹאָב, און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 12 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל אֱדוֹם איז זיך נקם מיט נקם אַקעגן דעם בּית יהודה, און זיי האָבּן זיך אשם אשם, און זיך נקם געווען אָן זיי, 13 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: איך וועל נטה מייַן יָד אויף אֱדוֹם, און וועל כרת פוּן איר אדם און בהמה, און וועל זי נתן אַ חַרְבָּה פוּן תֵּימָן בּיז דדָן; דורכן חרב וועלן זיי נפל. 14 און איך וועל נתן מייַן נקמה אויף אֱדוֹם דורך דער יָד פוּן עַמִּי ישׂראל, און זיי וועלן עשׂה צו אֱדוֹם לויט מייַן אַף און לויט מייַן חֵמָה; און זיי וועלן ידע מייַן נקמה, אמר אֲדֹנָי ה'. 15 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל די פּלִשתּים זייַנען זיך עשׂה מיט נקמה, און האָבּן נקם נקם מיט שְאָט פוּן דער נפש , פאר מַשְחִית, פוּן אֵיבַת עוֹלם , 16 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נטה מייַן יָד אויף די פלִשתּים, און וועל כרת די כּרֵתים, און וועל אבד דעם שְאֵרִית פוּן דעם חוֹף פוּן ים. 17 און איך וועל עשׂה אויף זיי נקמות גּדֹלוֹת מיט תוֹכחוֹת פוּן חֵמָה; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך נתן מייַן נקמה אויף זיי.