יחז17

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, חוד אַ חידה, און משל אַ משל אויף דעם בּית ישׂראל, 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דער גרויסער נֶשֶר מיט כּנפים [כנף] גרויסע, מיט אֵבֶר און נוֹצָה לאַנגע און מלא, וואָס איז רִקְמָה, איז בוא צום לבנון, און לקח דעם שפּיץ פוּן צעדערבוים. 4 דאָס אויבּערשטע פוּן זייַנע יְנִיקָה האָט ער קטף, און האָט עס געבּראכט צו אַן אֶרֶץ כְּנַעַן, צו אַן עִיר רֹכְלִים [רֹכֵל] האָט ער עס שׂים. 5 און ער האָט לקח פוּן דעם זֶרַע הָאָרֶץ, און האָט עס נתן אין אַ שָׂדֶה זרע, געבּראַכט לעבּן מַיִם רַבִּים; ווי אַ צַפְצָפָה האָט ער עס שׂים. 6 און עס האָט צמח , און איז געוואָרן, אַ גֶּפֶן סרח, נידעריק אין קוֹמָה; כּדי זייַנע דָּלִיּוֹת זאָלן זיך פנה צו אים, און זייַנע שרשים [שרש] זאָלן זייַן אונטער אים; און עס איז געוואָרן אַ גֶּפֶן, און עשׂה בַּדים [בַּד], און שלח פֹארות [פֹארָה]. 7 און עס איז געווען אַן אַנדער גרויסער נֶשֶר מיט כּנפים [כנף] גרויסע און רב נוֹצָה; און הִנֵּה דער דאָזיקער גֶּפֶן האָט כפן זייַנע שרשים צו אים, און שלח איר דָּלִיּוֹת צו אים פוּן די עֲרוּגָה פוּן איר פלאנצונג, כּדי ער זאָל איר צו השקה; 8 הגם אין אַ שָׂדֶה טוֹב, לעבּן מַיִם רבּים, איז זי שתל געווען, צו עשׂה עָנָף צו עשׂה פּרי, צו ווערן אַ גֶּפֶן אַדֶּרֶת. 9 אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': צי וועט זי צלח ? וועט נישט נתק יענער איר שרשים [שרש] און איר פּרי קסס, ער זאָל יבש ווערן, כּל טָרָף פוּן איר צמח זאָלן יבש ווערן? און נישט מיט אַ זְרֹעַ גדוֹלָה און נישט מיט עם וועט ער אים נשׂא מיט איר שרשים. 10 און איז ער שוין שתל, צי וועט ער צלח? פאַרוואָר, ווי דער מזרח-ווינט נגע אים אָן, וועט ער יבש יבש ווערן; אויף די עֶרוּגָה פוּן איר צמח וועט זי יבש ווערן. 11 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 12 אמר נָא צו דעם בּית הַמֶּרִי: ידע איר נישט וואָס די דאָזיקע זייַנען? אמר: הִנֵּה איז בוא מלך בָבל קיין ירושלים, און האָט לקח איר מלך און אירע שׂרים, און זיי געבּראכט צו זיך קיין בָבֶל. 13 און ער האָט לקח פוּן זרע המּלוּכה , און האָט כרת מיט אים אַ בְּרִית, און אים געבּראכט אונטער אָלָה, און די אֵילֵי הָאָרֶץ האָט ער לקח; 14 כּדי עס זאָל זייַן אַ שָפלע מלוכה, זיך נישט צו נשׂא; לִשמֹר זייַן בְּרִית, כּדי זי זאָל עמד. 15 אָבּער ער האָט מרר אָן אים, צו שלח זייַנע מלאכים קיין מצרַיִם, אַז מע זאָל אים נתן סוּסים און עם רב. זאָל ער צלח ? זאָל מלט ווערן דער וואָס עשׂה דאָס דאָזיקע? זאָל ער הפר דעם בְּרִית, און מלט ווערן? 16 חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב נישט אין דעם מקוֹם פוּן דעם מלך וואָס האָט אים צום מלך געמאַכט, וועמעס אָלָה ער האָט בּוז , און וועמעס בְּרִית ער האָט הֵפר [פרר] בּייַ אים אין בָּבֶל וועט ער מות! 17 און נישט מיטן חיל גָדוֹל און מיטן קהל רב וועט פּרעֹה אים עשׂה אין מלחמה, ווען מע שפך אָן אַן סֹלְלָה און מע בנה אַ דָּיֵק, צו כרת נפשות רבּוֹת; 18 ווייַל ער האָט בזה די אָלָה, צו הפר דעם בְּרִית, און הִנֵּה האָט ער נתן זייַן יָד, און האָט עשׂה אַלע דאָס דאָזיקע, וועט ער נישט מלט ווערן. 19 דעריבער, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': חַי אָנִי, מייַן אָלָה וואָס ער האָט בזה , און מייַן בְּרִית וואָס ער האָט הֵפֵר [פרר], איך וועל עס נתן אויף זייַן קאָפּ! 20 און איך וועל פרשׂ אויף אים מייַן רֶשֶת, און ער וועט תפשׂ ווערן אין מייַן מְצוּדָה, און איך וועל אים בּרענגען קיין בָּבֶל, און וועל זיך שפט מיט אים דאָרטן פאַר זייַן מַעַל וואָס ער האָט מָעַל אָן מיר. 21 און אַלע זייַנע מִברָח מיט אַלע זייַנע אֲגַף, זיי וועלן נפל דורכן חרב, און די געבּליבּענע וועלן אויף אַלע ווינטן פרשׂ ווערן; און איר וועט ידע אַז איך ה' האָבּ דבר. 22 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': און איך וועל לקח פוּן הויכן צעדערשפּיץ, און וועל עס נתן; פוּן זייַנע אויבערשטע יוֹנֶקֶת וועל איך אַ רַךְ קטף, און איך וועל עס שתל אויף אַ הַר גָּבֹהַּ און תָּלוֹל. 23 אויף דעם הַר מְרוֹם ישׂראל וועל איך עס שתל, און עס וועט נשׂא עָנָף, און עשׂה פרי, און ווערן אַן אַדּיר צעדערבוים; און אונטער אים וועלן שכן כּל צִפּוֹר פוּן כּל כנף; אין צל פוּן זייַנע דָּלִיּוֹת וועלן זיי שכן. 24 און כּל עצים פוּן שָׂדֶה וועלן ידע אַז איך ה' האָבּ שפל דעם עֵץ גָּבֹהַּ, דערהויכט דעם עֵץ שָפָל, פארטריקנט עֵץ לָח, און הפריח דעם עֵץ יָבֵש; איך ה' האָבּ דבר און האָבּ עשׂה .