יחז16

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, לאז ידע ירושלים אירע תוֹעֲבֹת, 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו ירושלים: דייַן מְכֹרָה און דייַן מוֹלֶדֶת איז פוּן אֶרֶץ הַכְּנַעַני; אביךָ איז געווען דער אמורי, און אמֶּךָ פוּן חֵת. 4 און אָט איז דייַן מוֹלֶדֶת: אין דעם יוֹם הולדת האָט מען דייַן שֹׁר נישט כרת, און אין מַיִם ביסטו נישט רחץ געוואָרן צום מִשְעִי, און באַזאַלצן ביסטו נישט באַזאַלצט געוואָרן, און החתיל [חתל] ביסטו נישט החתיל [חתל] געוואָרן . 5 נישט חוס האָט זיך אַן אויג אויף דיר, דיר צו עשׂה 1 פוּן די דאָזיקע, צו האָבּן חמל אויף דיר; און ביסט שלך געוואָרן אויפן פרייַען שָׂדֶה, אין דער גֹּעַל פוּן דייַן נפש, אין דייַן יוֹם הולדת. 6 און איך בין עבר פאַרבייַ דיר, און האָבּ דיך ראה זיך מתבּוֹסֶסֵת [בוס] אין דייַן דָּם, און איך האָבּ אמר צו דיר אין דייַן דָּם: לעבּ! יאָ, איך האָבּ אמר צו דיר אין דייַן דָּם: לעבּ! 7 וואקסעדיק ווי די צמח פוּן שָׂדֶה האָבּ איך דיך נתן, און ביסט געוואַקסן, און ביסט גדל געוואָרן, און בוא אין עֲדִי עֲדָיים; די שַד זייַנען געווען כון, און דייַנע שֵׂעָר האָט צמח , אָבּער נאַקעט און עֶרְיָה ביסטו געווען. 8 בין איך עבר פאַרבייַ דיר, און האָבּ דיך ראה, און הִנֵּה דייַן צייַט איז די צייַט פוּן דֹּדִים; און איך האָבּ פרשׂ מייַן כנף איבּער דיר, און כסה דייַן עֶרְוָה; און איך האָבּ דיר שבע און בין בוא אין אַ בְּרִית מיט דיר, אמר אֲדֹנָי ה', און ביסט געוואָרן מייַנע. 9 און איך האָבּ דיך רחץ מיט מַיִם, און האָבּ שטף דייַן דָּם פוּן דיר, און האָבּ דיך סוךְ מיט שֶמֶן. 10 און איך האָבּ דיך לבש אין רִקְמָה, און דיך נעל מיט תַּחַש, און חבש מיט לייַנען, און כסה דיך מיט מֶשִי. 11 און איך האָבּ דיך עדה מיט עֲדִי, און נתן צָמִיד אויף דייַנע יד , און אַ רָבִיד אויף דייַן גָּרוֹן. 12 און איך האָבּ נתן אַ נֶזֶם אויף דייַן אף, און עָגִיל אין דייַנע אוזנַיִם, און אַן עֲטֶרֶת תִּפְאֶרֶת אויף דייַן קאָפּ. 13 און האָסט זיך עדה אין זָהָב און כֶּסֶף, און דייַן מַלְבּוּש איז געווען לייַנען, און מֶשִי, און רִקְמָה; זעמלמעל, און דבש, און שֶמֶן האָסטו אכל, און ביסט זייער שיין געוואָרן [יפה], און האָסט זיך צלח צו מְלוּכָה. 14 און דייַן שם איז יצא צווישן די גּוֹיִם דורך דייַן יֳפִי, וואָרעם זי איז געווען כָּלִיל, דורך מייַן הָדָר וואָס איך האָבּ שים אויף דיר, אמר אֲדֹנָי ה'. 15 אָבּער האָסט זיך בטח אויף דייַן יֳפִי, און האָסט מזנה געווען אויף דייַן שם, און שפך דייַן זנות אויף אַלע דורכגייער; זייַנס איז עס געווען. 16 און האָסט לקח פוּן דייַנע בגדים, און דיר עשׂה בָּמוֹת טְלֻאוֹת [טלא], און מזנה געווען אויף זיי; וואָס אַזוינס זאָל נישט בוא, און זאָל נישט זייַן. 17 און האָסט לקח דייַנע כּלי תפארת, פוּן מייַן זָהָב און פוּן מייַן כֶּסֶף וואָס איך האָבּ דיר נתן און האָסט דיר עשׂה צֶלֶם פוּן זָכָר, און מזנה געווען מיט זיי. 18 און האָסט לקח דייַנע בגדים רִקְמָה, און האָסט זיי כסה; און מייַן שֶמֶן און מייַן קְטֹרֶת האָסטו נתן פאַר זיי. 19 און מייַן לֶחֶם וואָס איך האָבּ דיר נתן -- זעמלמעל, און שֶמֶן, און דבש, מיט וואָס איך האָבּ דיך האכל, האָסטו נתן פאַר זיי, פאַר אַ רֵיח נִיחֹחַ; אַזוי איז דאָס געווען, אמר אֲדֹנָי ה'. 20 און האָסט לקח דייַנע בָּנִים און דייַנע בּנוֹת וואָס דו האָסט מיר ילד , און האָסט זיי זבח פאַר זיי צו אכל. נישט גענוג איז געווען דייַן תַּזְנוּת? 21 האָסטו נאָך שחט מייַנע בָּנִים, און זיי נתן, אַז דו האָסט זיי געמאכט עבר [די פייַער]. 22 און אין אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת און דייַן זנות האָסטו נישט זכר אָן די טעג פון דייַן נְעוּרים, ווען דו ביסט געווען נאַקעט און עֶרְיָה, זיך מִתְבּוֹסֶסֶת [בוס] אין דייַן דָּם. 23 און עס איז געווען: נאָך אַלע דייַן רָעָה, וויי, וויי דיר, אמר אֲדֹנָי ה', 24 האָסטו דיר בנה אַ גַּב, און דיר עשׂה אַ רָמָה אויף כל רְחוֹב. 25 אויף כּל רֹאש דֶּרֶךְ האָסטו דיר בנה דייַן רָמָה, און האָסט תעב דייַן יֳפִי, און פשׂק דייַנע רגלים פאַר אַלע דוּרכגייער, און רבה דייַן זנות. 26 און האָסט מזנה געווען מיט די בני מצרַיִם, דייַנע שכנים די גִּדְלֵי בָּשָׂר, און האָסט רבה דייַן זנות, מיך צו כעס. 27 און הִנֵּה, איך האָבּ נטה מייַן יָד אויף דיר, און האָבּ גרע דייַן חֹק, און דיך נתן אויף דעם נפש פוּן דייַנע פייַנט, די בָּנוֹת פוּן די פּלִשתּים וואָס האָבּן זיך נכלם [כלם] וועגן דייַן דֶּרֶךְ זִמָּה. 28 און דו האָסט מזנה געווען מיט די בני אשור, ווייַל דו האָסט זיך נישט געקענט שׂבע פון איר, און האָסט מזנה געווען מיט זיי, און ביסט פאָרט נישט שׂבע געוואָרן. 29 און האָסט רבה דייַן זנות מיט דעם אֶרֶץ כְּנַעַן, מיט בָּבֶל, און אויך דערמיט ביסטו נישט שׂבע געוואָרן. 30 ווי שוואַך איז דייַן לֵב, אמר אֲדֹנָי ה', אַז דו האָסט עשׂה אַלע דאָס דאָזיקע אַזוי ווי מַעֲשֵׂה אִשָה זוֹנָה שַלָּטֵת, 31 מיט וואָס דו האָסט בנה דייַן גַּב אויף רֹאש כּל דֶּרֶךְ, און דייַן רָמָה האָסטו עשׂה אויף כּל רְחוֹב; ביסט נישט געווען ווי אַ זונה צו קלּס לוין. 32 דו אִשָּה נואפטע וואָס לקח זָרִים אָנשטאָט איר אִיש, 33 כּל זוֹנות נתן מען אַ נֶדֶה, און דו האָסט נתן דייַנע נֶדֶה צו אַלע דייַנע ליבּהאָבּער, און זיי שחד צו בוא צו דיר פוּן רוּנד אַרוּם, אין דייַן זנות. 34 און בּייַ דיר איז געווען הֶפֶּךְ ווי בּייַ אַנדערע נָשִים, מיט דיין תַּזְנוּת , און נאָך דיר איז מען נישט נאָכגעלאָפן, און וואָס דו האָסט נתן לוין, און דיר איז קיין לוין נישט נתן געוואָרן; יאָ, הֶפֶּךְ ביסטו געווען. 35 דעריבער שמע! דו זונה, דאָס דבר-ה': 36 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווייַל דייַן נְחֹשֶת האָט זיך שפך, און דייַן עֶרְוָה איז גלה געוואָרן אין דייַן זנות מיט דייַנע ליבּהאָבּער, און מיט אַלע דייַנע גִּלּוּלִים תוֹעֲבוֹת; און פאַר דעם דָּם פוּן דייַנע בָּנִים וואָס דו האָסט זיי נתן. 37 דעריבער הִנֵּה, איך קבץ אַלע דייַנע ליבּהאָבּער וואָס דו האָסט זיך ערב צו זיי, און אַלע וואָס דו האָסט אהבה, מיט אַלע וואָס דו האָסט שׂנא; און איך וועל זיי קבץ אַרוּם דיר פוּן רוּנד אַרוּם, און וועל גלה דייַן עֶרְוָה פאַר זיי, און זיי וועלן ראה אַלע דייַן עֶרְוָה. 38 און איך וועל דיך שפט מיט דעם משפטים פוּן נואפטעס און שפך דָּם; און איך וועל בּרענגען אויף דיר דָּם [נקמה] פוּן חֵמָה און קִנְאָה. 39 און איך וועל דיך נתן אין זייער יָד, און זיי וועלן הרס דייַן גַּב, און נתּץ דייַנע רָמָה; און זיי וועלן דיר הפשיט [פשט] דייַנע בגדים, און לקח דייַנע כְּלִי תפארת; און זיי וועלן דיך נוח נאַקעט און עֶרְיָה. 40 און זיי וועלן עלה אויף דיר אַ קָהָל, און זיי וועלן דיך רגם מיט שטיינער, און דיך בתק מיט זייערע חֲרָבוֹת. 41 און זיי וועלן שׂרף דייַנע בּתּים אין אֵש, און עשׂה אויף דיר אַ שְפָטִים פאַר די אויגן פוּן נָשִים רַבּוֹת; און איך וועל דיך שבת זייַן אַ זונה, און וועסט אויך קיין לוין מער נישט נתן . 42 און איך וועל נוח מייַן חֵמָה אויף דיר, און סור וועט זיך מייַן קִנְאָה פוּן דיר, און איך וועל מיך שקט, און מער נישט כעס. 43 ווייַל דו האָסט נישט זכר אָן די טעג דייַן נְעוּרִים, און האָסט מיך רגז מיט אַלע דאָזיקן, דעריבער הִנֵּה נתן איך אויך דייַן דֶּרֶךְ אויף דייַן קאָפּ, אמר אֲדֹנָי ה'. און האָסטו דען נישט אויך עשׂה די דאָזיקע זִמָּה צו אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת? 44 הִנֵּה, אַלע וואס ציטירן משלי וועט זיך ציטירן אויף דיר, אַזוי צו אמר: ווי די אַמָּה אַזוי איר בַּת. 45 ביסט אַ בַּת פוּן אִמֶּךָ וואָס האָט זיך געל איר אִיש און אירע בָּנִים, און ביסט אַ אֲחוֹת פוּן דייַנע אֲחוֹת, וואָס האָבּן זיך געל זייערע אנשים און זייערע בָּנִים; אִמֶּךָ איז געווען חִתִּית, און אָבִיךָ אַן אֱמורי. 46 און דייַן אֲחוֹת הגדוֹלָה איז געווען שומרון, וואָס איז ישב אויף דייַן שׂמֹאול, זי מיט אירע בָּנוֹת; און דייַן אֲחוֹת הַקְּטַנָּה וואָס איז ישב אויף דייַן ימין , איז געווען סדום מיט אירע בָּנוֹת. 47 נישט צומאָל אין זייערע דרכים ביסטו הלך, און ווי זייערע תוֹעֲבֹת עשׂה ; אין אַ מעט קָט ווייַל ביסטו געוואָרן שחת פוּן זיי אין אַלע דייַנע דרכים. 48 חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב דייַן אֲחוֹת סדום, זי מיט אירע בָּנוֹת, האָט עשׂה ווי דו מיט דייַנע בָּנוֹת האָסט עשׂה. 49 הִנֵּה, דאָס איז געווען די עָוֹן פוּן דייַן אֲחוֹת סדום: גָּאוֹן, שִׂבְעָה מיט לֶחֶם, און שלווה השקט איז געווען בּייַ איר און בּייַ אירע בָּנוֹת, און די יָד פוּן דעם עָנִי און דעם אֶביוֹן האָט זי נישט חזק. 50 און זיי זייַנען געווען גבה, און האָבּן עשׂה תוֹעֵבה פאַר מיר; דעריבער האָבּ איך זיי סור, ווען איך האָבּ דאָס ראה. 51 און שומרון האָט העלפט פוּן דייַנע חַטָּאת נישט חטא; אבער דו האָסט רבה דייַנע תוֹעֲבֹת מיין פוּן זיי, און האָסט צדּק דייַנע אחוֹת מיט אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת וואָס דו האָסט עשׂה . 52 דעריבער נשׂא! אויך דו דייַן כְּלִמָּה, וואָס דו האָסט פלל [פאַרמיטלען דורך דיין זינד] פאר דייַנע אֲחוֹת; דורך דייַנע חַטָּאת וואָס געמאכט איר מער תעב פוּן זיי, ווערן זיי [אויסקומען] מער צַדִּיק פוּן דיר; דעריבער אויך דו בוא זיך, און נשׂא דייַן כְּלִמָּה, וואָס דו מאכן אויסקומען מער צדיק ווי דייַנע אֲחוֹת. 53 און איך וועל שוב זייער שְבִית, די שְבִית פוּן סדום און אירע בּנוֹת, און די שְבִית פוּן שומרון און אירע בּנוֹת, און וועט איך שוב די שְבִית פוּן דייַנע שְבִית צווישן זיי; 54 כּדי זאָלסט נשׂא דייַן כְּלִמָה, און זיך נכלם פאַר אַלע וואָס דו האָסט עשׂה אַז דו ביסט געוואָרן אַ טרייסט [נחם] צו זיי. 55 און דייַנע אֲחוֹת סדום און אירע בָּנוֹת וועלן זיך שוב צו זייער קַדְמָה, און שומרון און אירע בָּנוֹת, וועלן זיך שוב צו זייער קַדְמָה, און דו און דייַנע בָּנוֹת וועט זיך שוב צו אייַער קַדְמָה . 56 און נישט סדום דייַן אֲחוֹת געווען שמוּעָה אין דייַן פֶּה, אין דעם טאָג פון דייַן גְּאוֹן, 57 איידער דייַן רָעָה איז גלה געוואָרן, אַזוי ווי אין דער צייַט פוּן דער חֶרְפָּה פוּן די בָּנוֹת אֲרָם, און פוּן אַלע אירע סביבות, די בָּנוֹת פוּן די פּלִשתּים, וואָס שאטוֹת [שוט] דיך רוּנד אַרוּם. 58 דייַן זִמָּה און דייַנע תוֹעֲבֹת דו וועסט זיי נשׂא, אמר ה'. 59 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': יאָ, איך וועל עשׂה מיט דיר אַזוי ווי דו האָסט עשׂה, וואָס דו האָסט בזה די אָלָה, צו הפר בְּרִית. 60 אָבּער איך וועל זיך זכר אָן מייַן בְּרִית מיט דיר אין די טעג פון דייַן נעוּרים, און וועל דיר קום בְּרִית עוֹלָם . 61 און וועסט זיך זכר דייַנע דרכים, און זיך כלם, ווען דו לקח דייַנע אחיות, די גדֹלוֹת פוּן דיר מיט די קטנוֹת פוּן דיר; און איך וועל זיי דיר נתן פאַר בָּנוֹת, אָבּער נישט צוליב דייַן בְּרִית . 62 און איך וועל קום מייַן בְּרִית מיט דיר, און וועסט ידע, אַז איך בין ה'; 63 כּדי זאָלסט זיך זכר און זיך בוש, און מער פֶּה נישט פִּתְחוֹן פוּן וועגן דייַן כְּלִמָּה, ווען איך בין דיר געמאכט כַּפָּרָה אויף אַלע וואָס דו האָסט עשׂה, אמר אֲדֹנָי ה'.