יחז15

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, וואָס איז דער עֵץ גֶּפֶן מער פוּן כּל עֵץ דער זְמוֹרָה וואָס איז צווישן די עצים פון וואַלד? 3 צי ווערט פוּן אים האָלץ לקח צו עשׂה מְלָאכָה? אָדער לקח פוּן אים אַ יָתֵד צו תלה כּל כּלי דערויף? 4 הנה ער איז צום אֵש פאַר אַן אָכְלָה נתן געוואָרן, אַז זייַנע ביידע עקן האָט אכל דאָס אֵש, און זייַן מיטן איז נחר [חרר] געוואָרן, קען ער דען צלח אויף אַן מְלָאכָה? 5 הִנֵּה, ווען ער איז תמים געווען, האָט ער נישט עשׂה ווערן אויף אַן מְלָאכָה, ווי ווען דאָס אֵש האָט אים אכל, און ער איז נחר [חרר] געוואָרן, קען ער דען נאָך עשׂה ווערן אויף אַן מְלָאכָה? 6 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: אַזוי ווי דער עֵץ הַגֶּפֶן צווישן די וואלדביימער, וואָס איך האָבּ אים נתן צום אֵש פאַר אָכְלָה, אַזוי נתן איך די יושבי ירושלים. 7 און איך וועל נתן מייַן פּנים אקעגן זיי; פוּן אֵש זייַנען זיי יצא, און דאָס אֵש וועט זיי אכל; און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך שׂים מייַן פּנים אקעגן זיי. 8 און איך וועל נתן הָאָרֶץ אַ שְמָמָה, ווייַל מעל זיי האָבּן מעל, אמר אֲדֹנָי ה'.