יחז12

1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, צווישן אַ בּית פון מְרִי זיצסטו, וואָס האָבּן אויגן צו ראה, און ראה נישט; וואָס האָבּן אוזנַיִם צו שמע, און שמע נישט, ווייַל אַ בּית פון מְרִי זייַנען זיי. 3 און דו בֶּן אָדָם, עשׂה! דיר כְּלִי גוֹלָה, און גלה בּייַ טאָג פאַר זייערע אויגן; און זאָלסט גלה פוּן דייַן מקוֹם צו אַן אַנדער מקוֹם פאַר זייערע אויגן; אפשר וועלן זיי ראה, כאָטש בּית מְרִי זייַנען זיי. 4 און זאָלסט יצא דייַנע כּלים אַזוי ווי כְּלִי גוֹלה בּייַ טאָג פאַר זייערע אויגן; און דו זאָלסט יצא אין עֶרֶב פאַר זייערע אויגן, אַזוי ווי מוֹצָאֵי גלות. 5 פאַר זייערע אויגן חתר! דיר דורך די קִיר, און יצא דורך איר. 6 פאַר זייערע אויגן זאָלסטו אויפן כָּתֵף נשׂא, אין עֲלָטָה זאָלסטו יצא; דייַן פּנים זאָלסטו כסה, און נישט ראה הָאָרֶץ; וואָרעם אַ מוֹפֵת האָבּ איך דיך נתן צו בּית ישׂראל . 7 און איך האָבּ עשׂה אַזוי ווי איך בין צוה געוואָרן: מייַנע כּלים האָבּ איך יצא אַזוי ווי כּלי גוֹלָה בּייַ טאָג, און אין עֶרֶב האָבּ איך מיר חתר דורך די קִיר מיט דער יָד; אין עֲלָטָה האָבּ איך יצא; אויפן כָּתֵף האָבּ איך נשׂא פאַר זייערע אויגן. 8 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר אין דער בוקר, אַזוי צו אמר: 9 בֶּן אָדָם, האָבּן נישט אמר צו דיר דאָס בּית ישׂראל, דאָס בּית הַמֶּרי: וואָס טוסטו? 10 אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': די דאָזיקע מַשָׂא איז אויף דעם נשׂיא אין ירושלים, און אויף כּל בּית ישׂראל וואָס זיי זייַנען צווישן זיי. 11 אמר! איך בין אייַער מוֹפֵת ; ווי איך האָבּ עשׂה אַזוי וועט עשׂה ווערן צו זיי: אין גלות, אין שְבִי וועלן זיי הלך. 12 און דער נשׂיא וואָס צווישן זיי וועט אויפן כָתֵף נשׂא, און אין עֲלָטָה וועט ער יצא; די קִיר וועט מען חתר דורך אים צו יצא דורך איר; זייַן פּנים וועט ער כסה, כּדי ער זאָל נישט ראה מיטן אויג הָאָרֶץ. 13 און איך וועל פרשׂ מייַן רֶשֶת אויף אים, און ער וועט תפשׂ ווערן אין מייַן מְצוּדָה; און איך וועל אים בּרענגען קיין בָבֶל אין אֶרֶץ כַּשׂדּים, אָבּער ער וועט עס נישט ראה , הגם דאָרטן וועט ער מות. 14 און אַלע וואָס רוּנד אַרוּם אים, זייַנע עֵזֶר, און אַלע זייַנע אֲגַף, וועל איך זרה אויף כּל רוּחַ, און חֶרֶב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 15 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך פוץ זיי צווישן די גּוֹיִם, און וועל זיי זרה אין די ארצוֹת. 16 נאָר אַנְשֵי מִסְפָּר פוּן זיי וועל איך יתר פוּן חֶרֶב, פוּן רָעָב, און פוּן דֶּבֶר, כּדי זיי זאָלן ספר אַלע זייערע תוֹעֲבֹת צווישן די גּוֹיִם וואָס זיי זייַנען בוא אַהין; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 17 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 18 בֶּן אָדָם, דייַן לֶחֶם זאָלסטו מיט רַעַש אכל, און דייַן מַיִם זאָלסטו מיט רָגְזָה און מיט דְּאָגָה שתה. 19 און זאָלסט אמר צו עַם הָאָרֶץ: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' וועגן די יושבי ירושלים אויף אֲדָמָה פוּן ישׂראל: זייער לֶחֶם וועלן זיי מיט דְּאָגָה אכל, און זייער מַיִם וועלן זיי מיט שִמָּמוֹן שתה, ווייַל איר אֶרֶץ וועט ישם ווערן פוּן איר מְלֹא, פוּן וועגן דעם חמס פוּן אַלע וואָס ישב אין איר. 20 און די באזעצטע ערים וועלן חרוב ווערן, און הָאָרֶץ וועט אַ שְמָמָה זייַן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 21 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 22 בֶּן אָדָם, וואָס איז דאָס דאָזיקע מָשָל בּייַ אייַך אין אֲדָמָה פוּן ישׂראל, אַזוי צו אמר: עס ארך זיך הַיָּמִים, און אבר כָּל חֲזוֹן? 23 דעריבער אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': איך שבת דאָס דאָזיקע מָשָל, און מע וועט עס מער נישט משל אין ישׂראל. נייַערט דבר צו זיי: עס קרב הַיָּמִים, און די דבר פוּן כָּל חֲזוֹן. 24 וואָרעם מער וועט נישט זייַן קיין חֲזוֹן שָוְא און מִקְסַם חָלָק אין בּית ישׂראל. 25 נייַערט איך ה' וועל דבר וואָסער דבר איך וועל דבר, און עס וועט געשען; עס וועט זיך מער נישט משך. וואָרעם אין אייַערע טעג, איר בּית הַמֶּרִי, וועל איך דבר אַ דבר, און וועל עס עשׂה, אמר אֲדֹנָי ה'. 26 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 27 בֶּן אָדָם, הִנֵּה, דאָס בּית ישׂראל אמר: די חֲזוֹן וואָס ער חזה איז אויף ימים רבים אַרוּם, און אויף עִתִּים רחוֹקוֹת זאָגט ער נביאות. 28 דעריבער אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': מער וועלן זיך נישט משך אַלע מייַנע דברים; אַז איך וועל דבר אַ דבר, וועט עס געשען, אמר אֲדֹנָי ה'.