יחז11

1 און רוּחַ האָט מיך נשׂה, און האָט מיך געבּראכט צו שער בּית ה' הקדמוני וואָס איז פנה צו קדימה; און הִנֵּה אין דעם פּתח הַשַעַר זייַנען 25 איש; און איך האָבּ ראה צווישן זיי יַאזַניָה בּן עַזורן, און פּלטיָהו בּן בּנָיָהוּן, די שׂרים פוּן הָעָם . 2 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, דאָס זייַנען די אנשים וואָס חשב אָוֶן, און יעץ רעָ עצה רע אין דער דאָזיקער עִיר; 3 וואָס אמר: נישט בְקָרוֹב! מע וועט נאָך בנה בּתּים! זי [עִיר] איז דער סִיר, און מיר זייַנען דאָס בָּשָׂר. 4 דעריבער זאָג נביאות אויף זיי, זאָג נביאות, דו בֶּן אָדָם. 5 און דער רוּחַ ה' איז נפל אויף מיר, און ער האָט צו מיר אמר: אמר! אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי האָט איר אמר, בּית ישׂראל, און איך ידע דיין געדאנקען. 6 איר האָט רבה אייַערע חללים אין דער דאָזיקער עִיר, און מלא אירע חוּצוֹת [חוץ] מיט חָלָל. 7 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: אייַערע חללים וואָס איר האָט שׂים אין איר, זיי זייַנען דאָס בָּשָׂר, און זי איז דער סיר, אָבּער אייַך וועט מען יצא פוּן איר. 8 פאַר דער חרב האָט איר ירא געהאַט, און אַ חרב וועל איך בּרענגען אויף אייַך, אמר אֲדֹנָי ה'. 9 און איך וועל אייַך יצא פוּן איר מיט, און וועל אייַך נתן אין דער יָד פוּן זָרִים, און וועל עשׂה אויף אייַך אַ שְפָטִים. 10 דורך דער חרב וועט איר נפל; אויפן גְּבוּל פוּן ישׂראל וועל איך אייַך שפט; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 11 זי וועט אייַך נישט זייַן צום סִיר, אַז איר וועט זייַן אין איר בּשׂר; בּייַם גְּבוּל פוּן ישׂראל וועל איך אייַך שפט. 12 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', וואָס אין מייַנע חוקים זייַט איר נישט הלך, און מייַנע משפטים האָט איר נישט עשׂה, נייַערט אַזוי ווי די משפטים פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אייַך האָט איר עשׂה . 13 און עס איז געווען, ווי איך האָבּ נביאות געזאָגן, אַזוי איז פּלטיָה בּן בנָיָהוּן מות; און בין איך נפל אויף מייַן פּנים, און איך האָבּ זעק אויף אַ קוֹל גָדוֹל, און האָבּ אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', ווילסטו אַ כָלָה עשׂה פוּן דעם שְאֵרִית ישׂראל? 14 איז דאָס דבר-ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 15 בֶּן אָדָם, דייַנע אחים, די אנשים פוּן דייַן גְּאֻלָּה , און דאָס כּל בּית ישׂראל, אַלע וואָס די יושבי ירושלים האָבּן צו זיי אמר: זיי זענען רחק פוּן ה'! דאָס איז אונדז הָאָרֶץ נתן געוואָרן פאַר אַ מוֹרָשָה. 16 דעריבער אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הגם איך האָבּ זיי רחק צווישן די גּוֹיִם, און הגם איך האָבּ זיי פוץ אין די ארצוֹת, בין איך זיי נאָך פאַר אַ מִקְדָּש מְעַט אין די ארצוֹת וואָס זיי זייַנען בוא אַהין. 17 דעריבער אמר! אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': יאָ, איך וועל אייַך קבץ פוּן הָעַמִּים, און וועל אייַך אסף פוּן די ארצוֹת וואָס איר זייַט פוץ געוואָרן אין זיי, און איך וועל אייַך נתן אֲדָמָה פוּן ישׂראל . 18 און זיי וועלן בוא אַהין, און וועלן סור אַלע אירע שִקוּצִים און אַלע אירע תוֹעֲבֹת פוּן איר. 19 און איך וועל זיי נתן לֵב אֶחָד, און אַ רוּחַ חֲדָשָה וועל איך נתן אין אייַך; און איך וועל סור דאָס לֵב הָאֶבֶן פוּן זייער בָּשָׂר , און וועל זיי נתן אַ לֵב בָּשָׂר; 20 כּדי זיי זאָלן הלך אין מייַנע חוּקוֹת, און מייַנע משפּטים זאָלן זיי זייַן שומר איבּער און זיי עשׂה ; און זיי וועלן מיר זייַן צו הָעָם, און איך וועל זיי זייַן צו אלוקים. 21 און די וואָס זייער לֵב הלך נאָך דעם לֵב פוּן זייערע שקוּצים און זייערע תוֹעֲבֹת, וועל איך זייער דֶּרֶךְ אויף זייער קאָפּ נתן, אמר אֲדֹנָי ה'. 22 און די כּרוּבים האָבּן נשׂה זייערע כּנפים [כנף], און די אוֹפַנִּים לְעֻמָה זיי; און די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל איז געווען איבּער זיי פוּן אויבן. 23 און די כּבוֹד ה' האָט זיך עלה פוּן איבערן מיטן עִיר, און האָט זיך עמד אויף דעם הַר וואָס אין מזרח פוּן עִיר. 24 און רוּחַ האָט מיך נשׂה, און האָט מיך געבּראכט קיין כַּשׂדִּימָה [בָבֶל] צו זיי פון די גּלוּת, אין אַ מַרְאֶה אין דעם רוּחַ אלוקים. און די מַרְאֶה וואָס איך האָבּ ראה, האָט זיך עלה פוּן מיר. 25 און איך האָבּ דבר צו זיי פון די גּלוּת כּל דברי ה' וואָס ער האָט מיר באוויזן.