שמו31

1 און ה' האט דבר צו משהן לאמור: 2 ראה! איך האב קרא מיטן שם בצלאל בן אורי בן חורן, פון מטה יהודה, 3 און איך האב אים מלא מיטן רוח אלוקים, אין חכמה, און אין תבונה און אין דעת, און אין כל מלאכה, 4 צו חשב מחשבות, צו עשה אין זהב, און אין כסף, און אין נחשת; 5 און אין חרושת פון אבן צום מלא, און אין חרושת פון עץ, צו עשה אין כל מלאכה. 6 און איך, הנה, האב צו נתן צו אים אהליאב בן אחיסמכן, פון מטה דן; און אין לב פון כל חכם לב האב איך נתן חכמה, אז זיי זאלן עשה כל וואס איך האב דיר צוה: 7 דעם אוהל-מועד, און הארון העדות, און דעם כפורת וואס איבער אים, און כל כלים פון אוהל; 8 און דעם שולחן און זיינע כלים, און די מנורה הטהורה און כל אירע כלים, און דעם מזבח הקטורת; 9 און דעם מזבח העולה און אלע זיינע כלים, און דעם כיור און זיין כן; 10 און די בגדי השרד, און די בגדי הקודש פאר אהרן הכהן, און די בגדים פון זיין בנים, אויף צו כהן; 11 און דאס שמן המשחה, און דעם קטורת הסמים [סם] פארן הקודש; אזוי ווי כל וואס איך האב דיר צוה, זאלן זיי עשה. 12 און ה' האט אמר צו משהן, לאמור: 13 דו דבר גם צו די בני-ישראל, לאמור: איר זאלט נאר זיין שומר איבער מיינע שבתות, ווייל אן אות [אות, זען ישעיהו 7:14, שוואנגער פרוי פעלנדיק בתולהשאפט בתולים איז נישט אן אות] איז דאס צווישן מיר און צווישן אייך אויף אייערע דור-דורות, כדי איר זאלט האבן דעת, אז איך ה' קדש אייך. 14 און איר זאלט זיין שומר איבער שבת, ווייל ער איז קודש פאר אייך; דער וואס חלל אים, זאל מות יומת ווערן; ווייל איטלעכער וואס עשה אין אים מלאכה, יענע נפש זאל כרת [זען דניאל 9:26, משיח יכרת, כרת] ווערן פון צווישן זיין עם. 15 6 ימים זאל עשה ווערן מלאכה, נאר אויפן 7טן יום זאל זיין א שבת שבתון, קודש צו ה'; איטלעכער וואס עשה מלאכה אין יום שבת, זאל מות יומת ווערן. 16 און די בני-ישראל זאלן זיין שומר איבער שבת, צו עשה שבת אויף זייערע דור-דורות; א ברית עולם . 17 צווישן מיר און צווישן די בני-ישראל איז דאס אות לעולם, אז 6 ימים האט ה' עשה השמים און הארץ, און אויפן 7טן יום האט ער שבת און נפש. 18 און ער האט נתן משהן, ווי ער האט כלה דבר מיט אים אויפן הר סיני, די 2 לוחות העדות, לוחות אבן כתב מיט דעם אצבע אלוקים.