שמו29

1 און דאס איז די זאך וואס דו זאלסט עשה צו זיי, זיי צו קדש צו כהן צו מיר: לקח! איין פר און 2 אילים תמימם. 2 און לחם מצות, און חלות מצות בלל מיט שמן, און רקיקי מצות משח מיט שמן; פון סולת חטים זאלסטו זיי עשה. 3 און זאלסט זיי נתן אין איין סל, און זיי קרב אין דעם סל, מיט דעם פר און מיט די 2 אילים. 4 און אהרנען און זיין בנים זאלסטו קרב צום פתח פון אוהל-מועד, און זאלסט זיי רחץ מיט מים. 5 און זאלסט לקח די בגדים, און לבש אהרנען דאס כתונת , און דעם מעיל האיפוד, און דעם איפוד, און דעם חושן, און אים אפד מיט דעם חישב האיפוד. 6 און זאלסט שום די מצנפת אויף זיין קאפ, און נתן די נזר הקודש אויף דער מצנפת. 7 און זאלסט לקח דאס שמן המשחה, און יצק אויף זיין קאפ, און אים משח. 8 און זיין בנים זאלסטו קרב, און זיי לבש כתונת. 9 און זאלסט זיי חגר אן אבנט, אהרנען און זיין בנים, און זיי חבש מגבעות, און די כהונה זאל זיי געהערן פאר אן חוקת עולם; און זאלסט מלא די יד פון אהרנען, און די יד פון זיין בנים. 10 און זאלסט קרב דעם פר לפני אוהל-מועד, און אהרן און זיין בנים זאלן סמך ידיהם אויפן קאפ פון פר. 11 און זאלסט שחט דעם פר פאר ה', ביים פתח פון אוהל-מועד. 12 און זאלסט לקח פון דעם דם פון פר, און נתן אויף די קרנות פון מזבח מיט דיין אצבע, און דאס כל הדם זאלסטו שפך ביים יסוד פון מזבח. 13 און זאלסט לקח כל-החלב המכסה את-הקרב ואת היותרת על-הכבד ואת שתי הכליות ואת-החלב אשר עליהן והקטרת המזבחה. 14 און הבשר פון פר, און זיין עור, און זיין פרש, זאלסטו שרף אין אש מחוץ מחנה; א חטאת איז דאס. 15 און איין איל זאלסטו לקח, און אהרן און זיין בנים זאלן סמך ידיהם אויפן קאפ פון איל. 16 און זאלסט שחט דעם איל, און לקח זיין דם, און זרק אויפן מזבח רונד ארום. 17 און דעם איל זאלסטו נתח אויף זיינע נתח, און זאלסט רחץ זיינע אינגעווייד, און זיינע כרע, און זיי נתן צו זיינע נתח, און צו זיין קאפ. 18 און זאלסט קטר דעם כל האיל אויפן מזבח; אן עולה איז דאס צו ה'; ריח ניחוח, אן אִשֶּה איז דאס צו ה'. 19 און זאלסט לקח דעם 2טן איל, און אהרן און זיין בנים זאלן סמך ידיהם אויפן קאפ פון איל. 20 און זאלסט שחט דעם איל, און לקח פון זיין דם, און נתן אויפן תנוך אוזן פון אהרנען, און אויפן תנוך אוזן פון זיין בנים, און אויפן בוהן פון זייער יד ימין, און אויפן בוהן פון זייער רגל הימנית; און זאלסט זרק הדם אויפן מזבח רונד ארום. 21 און זאלסט לקח פון דעם דם וואס אויפן מזבח, און פון דעם שמן המשחה, און נזה אויף אהרנען, און אויף זיינע בגדים, און אויף זיין בנים, און אויף די בגדים פון זיין בנים מיט אים; און ער און זיינע בגדים וועלן ווערן קדש, און זיין בנים און די בגדים פון זיין בנים מיט אים. 22 און זאלסט לקח פון דעם איל החלב והאליה ואת-החלב המכסה את-הקרב ואת יותרת הכבד ואת שתי הכליות ואת-החלב אשר עליהן ואת שוק הימין: כי איל מלואים הוא. 23 און איין ככר לחם, און איין חלה לחם אויף שמן, און איין רקיק פון דעם סל המצות וואס פאר ה'. 24 און זאלסט שום הכל על כפי אהרנען, און על כף פון זיין בנים; און זאלסט זיי נוף א תנופה פאר ה'. 25 און זאלסט עס לקח פון זייער יד, און קטר אויפן מזבח, איבער דעם עולה, פאר א ריח ניחוח פאר ה'; אן אִשֶּה איז דאס צו ה'. 26 און זאלסט לקח די חזה פון דעם איל המלואים וואס פאר אהרנען, און זי נוף א תנופה פאר ה'; און עס זאל זיין דיר צום מנה. 27 און זאלסט קדש די חזה התנופה, און דעם שוק התרומה, וואס איז נוף געווארן, און וואס איז רום געווארן פון דעם איל המלואים, פון דעם וואס פאר אהרנען און פאר זיין בנים. 28 און עס זאל געהערן צו אהרנען און צו זיין בנים, פאר א חק עולם, פון די בני-ישראל; ווייל א תרומה איז דאס, און א תרומה זאל עס זיין, פון די בני-ישראל פון זייערע זבחי שלמים, זייער תרומה צו ה'. 29 און די בגדי הקודש פון אהרנען זאלן זיין פאר זיין בנים נאך אים, אויף צו משח אין זיי, און צו מלא זייער יד אין זיי. 30 7 ימים זאל זיי לבש תחתיו מבניו, דער וואס בוא אין אוהל-מועד צו שרת אין הקודש. 31 און דעם איל המלואים זאלסטו לקח, און בשל זיין בשר אין מקום קדוש. 32 און אהרן און זיין בנים זאלן אכל בשר פון דעם איל, און דאס לחם וואס אין סל, ביים פתח אוהל-מועד. 33 און דאס זאלן אכל וואס כפר געווארן דערמיט, כדי צו מלא זייער יד, זיי צו קדש; נאר א זר זאל דערפון נישט אכל, ווייל דאס איז קודש. 34 און אז עס וועט יתר פון דעם בשר המלואים, אדער פון דעם לחם, ביז אין דער בוקר, זאלסטו שרף דאס יתר אין אש; עס זאל נישט אכל ווערן, ווייל עס איז קודש. 35 און זאלסט עשה צו אהרנען און צו זיין בנים אזוי ווי כל וואס איך האב דיר צוה; 7 ימים זאלסטו מלא זייער יד. 36 און א פר א חטאת זאלסטו עשה איטלעכן יום פאר הכפורים, און חטא דעם מזבח דורך געבראכט כפרה פאר אים; און זאלסט אים משח, אים צו קדש. 37 7 ימים זאלסטו מאכן כפרה אויפן מזבח, און אים קדש; און דער מזבח זאל זיין קודש קדשים; כל וואס נגע זיך אן מזבח זאל ווערן קודש. 38 און דאס איז וואס דו זאלסט עשה אויפן מזבח: יאריקע כבשים 2 א יום, תמיד. 39 איין כבש זאסלטו עשה אין דער בוקר, און דעם 2טן כבש זאלסטו עשה בין ערבים. 40 און א 1/10 סולת בלל מיט שמן כתית און א 1/4 הין, און א נסך פון א 1/4 הין וויין צו דעם 1טן כבש. 41 און דעם 2טן כבש זאלסטו עשה בין ערבים; אזוי ווי דאס מנחה פון דער בוקר, און אזוי ווי איר נסך, זאלסטו עשה צו איר, פאר א ריח ניחוח, אן אִשֶה צו ה'. 42 אן עולה תמיד אויף אייערע דור-דורות, ביים פתח פון אוהל-מועד, פאר ה', וואס דארטן וועל איך זיך יעד צו אייך, דארטן צו דבר צו דיר. 43 און איך וועל זיך דארטן יעד צו די בני-ישראל, און עס וועט קדש ווערן מיט מיין כבוד. 44 און איך וועל קדש דעם אוהל-מועד, און דעם מזבח; און אהרנען און זיין בנים וועל איך קדש צו כהן צו מיר. 45 און איך וועל שכן צווישן די בני-ישראל, און וועל זיי זיין צום אלוקים. 46 און זיי וועלן האבן דעת, אז איך בין ה' אלוקיהם, וואס האב זיי יצא פון ארץ מצרים, כדי איך זאל שכן צווישן זיי. איך בין ה' אלוקיהם.