שמו22

[2: 22]1 אז א גנב וועט מצא ווערן ביי אן מחתרת [איינברעכונג], און וועט קריגן נכה און וועט מות, אֵין לו קיין בלוטשולד. [3: 22]2 אויב אבער די שמש איז זרח איבער אים, איז דא פאר אים בלוטשולד. שלם מוז ער שלם; אויב אֵין לו , זאל ער מכר ווערן פאר זיין גנבה. [22:4]3 אויב מצא וועט מצא ווערן די גנבה אין זיין יד חי, סיי א שור, סיי א חמור, סיי א שה , זאל ער שלם טאפל. [5: 22]4 אז אן איש וועט לאזן בער א שדה אדער א כרם, און וועט שלח זיין בעיר, און זי וועט בער אין אן אנדערנס שדה, זאל ער מיט דעם בעסטן פון זיין שדה, און מיט דעם בעסטן פון זיין כרם שלם. [22:6]5 אז אן אש וועט יצא, און וועט מצא קוצים , און עס וועט אכל ווערן א גדיש, אדער קמה, אדער א שדה, שלם זאל שלם דער וואס האט בער די בערה. [22:7]6 אז אן איש וועט נתן זיין רֵעַ געלט אדער כלים צום זיין שומר איבער, און עס וועט געגנבעט ווערן פון דעם בית האיש, אויב דער גנב וועט מצא ווערן, זאל ער שלם טאפל; [22:8]7 אויב דער גנב וועט נישט מצא ווערן, זאל דער בעל־הבית קרב צו האלוקים : צי ער האט נישט שלח זיין יד אויף מלאכה פון רֵעַ. [22:9]8 על כל דבר פשע, וועגן א שור, וועגן א חמור, וועגן א שה , וועגן א שלמה, וועגן וואסער עס איז אבדה , וואס איינער אמר, דאס געהערט צו מיר, זאל די זאך פון ביידן בוא פאר האלוקים ; דער וועמען אלוקים וועט רשע, זאל שלם זיין רֵעַ טאפל. [22:10]9 אז אן איש וועט נתן זיין רֵעַ א חמור, אדער א שור, אדער א שה , אדער כל בהמה צום זיין שומר איבער, און זי וועט מות, אדער שבר ווערן, אדער שבה ווערן, ווען קיינער ראה נישט, [22:11]10 זאל א שבועה ה' זיין צווישן זיי ביידן, אויב ער האט נישט שלח זיין יד אויף מלאכה פון זיין רֵעַ; און איר בעל זאל עס לקח, און ער דארף נישט שלם. [22:12]11 אויב אבער גנבען איז זי געגנבעט געווארן פון אים, מוז ער שלם איר בעל. [22:13]12 אויב טרף איז זי טרף געווארן, זאל ער ברענגען עֵד ; פאר הטרפה דארף ער נישט שלם. [22:14]13 און אז אן איש וועט שאל פון זיין רֵעַ, און זי וועט שבר ווערן, אדער מות, איז איר בעל נישט מיט איר, מוז שלם ער שלם. [22:15]14 אויב איר בעל איז מיט איר, דארף ער נישט שלם. אויב זי איז א שכיר, בוא דאס אריין אין איר שכר. [22:16]15 און אז אן איש וועט פתה א בתולה וואס איז נישט ארש, און וועט שכב מיט איר, זאל ער מיט מהר זי מהר פאר זיין אשה. [22:17]16 אויב אביה וועט זי אים נישט וועלן נתן, זאל ער שקל כסף לויט דעם מהר פון בתולות. [22:18]17 א מכשפה [כשף] זאלסטו נישט לאזן חיה. [22:19]18 איטלעכער וואס שכב מיט א בהמה זאל מות יומת ווערן. [22:20]19 דער וואס זבח צו אלוקים, אחוץ צו ה' אליין, זאל ווערן חרם. [22:21]20 און א גר זאלסטו נישט ינה, און זאלסט אים נישט לחץ, ווייל גרים זייט איר געווען אין ארץ מצרים. [22:22]21 אן אלמנה און א יתום זאלט איר נישט ענן. [22:23]22 אויב ענה וועסטו אים ענה, איז, ווי צעק ער וועט צעק צו מיר, וועל שמע איך שמע זיין צעקה. [22:24]23 און מיין אף וועט חרה, און איך וועל אייך הרג מיטן חרב, און נשיכם וועלן זיין אלמנות, און בניכם יתומים. [22:25]24 אז דו וועסט כסף לוה עמי, דעם עני ביי דיר, זאלסטו נישט זיין צו אים ווי א בעל-חוב; איר זאלט נישט שום אויף אים נשך. [22:26]25 אז דו חבל וועסט חבל אין חבל שלמה רֵעַ פון דיר, זאלסטו עס אים שוב איידער די בוא השמש; [22:27]26 ווייל דאס איז זיין איינציקער כסות, דאס איז זיין שמלה פאר זיין עור; אין וואס וועט ער שכב? איז, אז ער וועט צעק צו מיר, וועל איך שמע, ווייל איך בין חנון. [22:28]27 אלוקים זאלסטו נישט קלל, און א נשיא אין עמך זאלסטו נישט ארר. [22:29]28 מלאתך ודמעך לא תאחר [אחר]. דעם בכור פון בניך זאלסטו נתן צו מיר. [22:30]29 דעס גלייכן זאלסטו עשה מיט דיין שור, מיט דיינע צאן; 7 ימים זאל עס זיין ביי אמו, אויפן 8טן יום זאלט איר עס נתן צו מיר. [31: 22]30 און אנשי קודש זאלט איר מיר זיין, און בשר פון א טרפה אויפן שדה זאלט איר נישט אכל; פארן כלב זאלט איר עס שלך.