שמו21

1 און דאס זיינען די משפטים וואס דו זאלסט שום פאר זיי: 2 אויב דו וועסט קנה אן עברי עבד, זאל ער 6 שנה עבד, און אויפן 7טן זאל ער יצא חפשי חנם. 3 אויב ער איז אליין בוא, זאל ער אליין יצא; אויב ער איז בעל אשה, זאל זיין אשה יצא מיט אים. 4 אויב זיין אדון וועט אים נתן אן אשה, און זי וועט אים ילד בנים אדער בנות, זאל די אשה מיט אירע ילדים געהערן צו איר אדון, און ער זאל יצא אליין . 5 און אויב אמר וועט אמר דער עבד: איך האב אהב מיין אדון, מיין אשה, און מיינע בנים, איך וויל נישט יצא חפשי; 6 זאל זיין אדון אים נגש צו האלוקים , און אים נגש צום דלת, אדער צום מזוזה, און זיין אדון זאל רצע זיין אוזן מיט א מרצע; און ער זאל אים עבד לעולם. 7 און אויב אן איש וועט מכר זיין בת פאר אן אמה, זאל זי נישט יצא אזוי ווי עס יצא די עבדים. 8 אויב זי רע אין די אויגן פון איר אדון, וואס האט זי געהאט יעד פאר זיך, זאל ער זי לאזן פדה; ער זאל נישט משל זי צו מכר צו נכרי, זינט ער בגד אן איר. 9 און אויב ער וועט זי יעד פאר זיין בן, זאל ער עשה צו איר אזוי ווי דער משפט מיט בנות. 10 אויב ער וועט זיך לקח אן אנדערע, זאל ער איר שאר, איר כסות, און איר עונה, נישט גרע. 11 און אויב ער וועט איר נישט עשה די דאזיקע שלוש, זאל זי יצא חנם, אָן געלט. 12 דער וואס נכה אן איש און ער מות, זאל מות יומת ווערן. 13 אבער דער וואס האט נישט צדה, אבער האלוקים האט עס אנה אונטער זיין יד, וועל איך דיר שום א מקום וואס ער זאל אהין נוס. 14 און אויב אן איש וועט זוד אויף זיין רֵעַ, אים צו הרגען מיט ערמה, זאלסטו פון מיין מזבח אים לקח למות. 15 און דער וואס נכה זיין אב, אדער זיין אם, זאל מות יומת ווערן. 16 און דער וואס גנבעט אן איש און מכר אים, אדער אויב ער ווערט מצא אין זיין יד, זאל מות יומת ווערן. 17 און דער וואס קלל זיין אב, אדער זיין אם, זאל מות יומת ווערן. 18 און אויב אנשים וועלן זיך ריב, און איינער וועט נכה דעם אנדערן מיט אן אבן, אדער מיטן אגרוף, און ער וועט נישט מות, נאר ער וועט זיך נפל אין משכב, 19 איז, אויב ער וועט קום און הלך דרויסן אויף זיין משענה, זאל דער שלעגער זיין נקה; נאר פאר זיין שבת מוז ער נתן, און רפא מוז ער אים לאזן רפא . 20 און אויב אן איש וועט נכה זיין עבד, אדער זיין אמה, מיט א שבט, און ער וועט מות אונטער זיין יד, זאל ער נקם ווערן נקם. 21 אויב אבער ער וועט זיך עמד א יום אדער שנים, זאל ער נישט נקם ווערן; ווייל דאס איז זיין געלט. 22 און אויב אנשים וועלן זיך נצה, און וועלן נגף אן אשה הרה, און אירע ילד וועלן יצא, און לא היה אסון, זאל ענש ווערן ענש [דער שולדיקער], לויט ווי דער בעל האשה וועט אויף אים שית, און ער זאל עס נתן פאר די פללים [פליל]. 23 אויב אבער אן אסון וועט היה, זאלסטו נתן נפש תחת נפש . 24 אן אויג תחת אויג, א שן תחת שן, א יד תחת יד, א רגל תחת רגל. 25 א ברען תחת ברען, א ווונד תחת ווונד, א חבורה תחת חבורה . 26 און אויב אן איש וועט נכה דאס אויג פון זיין עבד, אדער דאס אויג פון זיין אמה, און וועט עס שחת, זאל ער אים שלח חפשי תחת זיין אויג. 27 און אויב ער וועט נפל א שן פון זיין עבד, אדער א שן פון זיין אמה, זאל ער אים שלח חפשי תחת זיין שן. 28 און אז א שור וועט נגח אן איש אדער אן אשה, און זיי וועלן מות, סקל זאל סקל ווערן דער שור, און זיין בשר זאל נישט אכל ווערן; און דער בעל־השור איז נקי. 29 אויב אבער ער איז א נגח שור פון תמול-שלשום, און זיין בעל איז עוד געווארן, און האט אים נישט שמר, און ער וועט מות אן איש אדער אן אשה, זאל סקל ווערן דער שור, און גם זיין בעל זאל מות ווערן. 30 אויב א כופר וועט שית ווערן אויף אים, זאל ער נתן פארן פדיון פון זיין נפש ווי כל עס וועט שית ווערן אויף אים. 31 סיי ער וועט נגח א בן, סיי ער וועט נגח א בת, זאל אזוי ווי דער דאזיקער משפט עשה ווערן צו אים. 32 אויב דער שור וועט נגח אן עבד אדער אן אמה, זאל ער נתן זיין אדון 30 שקל כסף, און דער שור זאל סקל ווערן. 33 און אויב אן איש וועט פתח א בור, אדער אויב אן איש וועט כרה א בור, און וועט זי נישט כסה, און אהין וועט נפל א שור אדער א חמור, 34 זאל דער בעל פון דער בור שלם; געלט זאל ער שוב צו זייער בעל, און די מת זאל געהערן צו אים. 35 און אויב א שור-איש וועט נגף דעם שור פון זיין רֵעַ, און ער וועט מות, זאלן זיי מכר דעם שור החי, און זיך חצה מיטן געלט; און גם מיטן מות זאלן זיי זיך חצה. 36 אויב עס איז ידע, אז ער איז א שור נגח פון תמול שלשום, און זיין בעל האט אים נישט שמר, זאל שלם ער שלם א שור תחת שור, און דער טויטער זאל געהערן צו אים. [22:1]37 אז אן איש וועט גנבען א שור אדער א שה , און וועט אים טבח , אדער ער וועט אים מכר, זאל ער שלם 5 בקר פארן שור, און 4 צאן פארן שה.