שמו15

1 דעמאלט שיר משה און די בני-ישראל דאס דאזיקע שיר צו ה', און זיי האבן אמר, לאמור: איך וועל שיר צו ה', ווייל ער גאה איז גאה; דעם סוס מיט זיין רכב האט ער רמה אין ים. 2 מיין עז און זמרה איז י-ה, און ער איז מיר געווען ישועה. דאס איז א-לי, און איך וועל אים נוה; אלוקי אבי, און איך וועל אים רום. 3 ה' איז אן איש מלחמה, ה' איז שמו. 4 מרכבות פרעה און זיין חיל האט ער ירה אין ים, און זיינע מבחר שלשיו זיינען אין ים-סוף טבע. 5 די תהום טוען זיי כסה, זיי האבן ווי אן אבן אין די מצולה ירד. 6 דיין ימין, ה', דו אדר אין כוח, דיין ימין, ה', רעץ דעם אויב. 7 און מיט דיין רב גאון האסט הרס זיי וואס קום קעגן דיר; דו שלח דיין חרון, אכל ער זיי ווי קש. 8 און פון דעם רוח פון דיינע אף האבן זיך המים ערם; אזוי ווי א נד נזלים [נזל] זיינען נצב; די תהום האבן קפא אין לב ים. 9 דער אויב האט אמר: איך וועל רדף, איך וועל נשג, איך וועל חלק שלל , מיין נפש וועט זיך מלא מיט זיי; איך וועל ריק מיין חרב, ירש וועט זיי ידי. 10 האסטו מיט דיין רוח נשף, האט דער ים זיי כסה; זיי זיינען צלל ווי עפרת אין די מים אדיר. 11 מי איז ווי דו, ה', צווישן די א-לם? מי איז ווי דו, אדר אין קודש, נורא [ירא] אין תהלות [תהלה], עשה פלא ? 12 האסט נטה דיין ימין, האט ארץ זיי בלע. 13 האסט נחה מיט דיין חסד העם וואס דו האסט גאל; האסט נהל מיט דיין עז צו דיין נוה קודש. 14 עמים האבן שמע, האבן זיי רגז, אן חיל האט אחז די יושבי פלשת. 15 בהל האבן זיך דעמאלט די אלופי אדום, די אילי מואב, זיי האט א רעד אחז, מוג געווארן זיינען כל יושבי כנען; 16 אן אימה און פחד איז נפל אויף זיי. דורך דער גרויסקייט פון דיין זרוע זיינען זיי דמם ווי אן אבן געווארן, בעת עמך איז עבר, ה', בעת עבר איז העם וואס דו האסט קנה . 17 וועסט זיי ברענגען און זיי נטע אויף ההר פון נחלתך, מכון וואס דו האסט פעל פאר דיר, ה', צו ישב, מקדש, ה', וואס דיינע ידים האבן כון. 18 ה' וועט מלך לעולם ועד. 19 ווייל סוס פרעה מיט זיינע מרכבות און זיינע פרשים זיינען בוא אין ים, און ה' האט שוב אויף זיי המים פון ים, און די בני-ישראל זיינען הלך אין מיטן ים אויף יבשה. 20 און מרים די נביאה, אחות אהרן, האט לקח די תוף אין איר יד, און כל נשים זיינען יצא נאך איר מיט תופים און מיט מחולה. 21 און מרים האט ענה זיי: שיר! צו ה', ווייל ער גאה איז גאה; דעם סוס מיט זיין רכב האט ער רמה אין ים. 22 און משה האט נסע ישראל פון ים-סוף, און זיי זיינען יצא צום מדבר שור; און זיי זיינען הלך 3 ימים אין דער מדבר, און האבן נישט מצא קיין מים. 23 און זיי זיינען בוא קיין מרה; נאר זיי האבן נישט יכל שתה דאס מים פון מרה, ווייל עס איז געווען מר. דעריבער האט מען קרא איר שם מרה. 24 און העם האט לון אקעגן משהן, לאמור: וואס זאלן מיר שתה? 25 האט ער צעק צו ה', און ה' האט אים אנגעוויזן אן עץ, און ער האט אים שלך אין מים, און המים איז געווארן מתק. דארטן האט ער זיי שום חוק און משפט, און דארטן האט ער זיי נסה. 26 און ער האט אמר: אויב שמע וועסטו שמע צו דעם קול ה' אלוקיך, און וועסט עשה וואס איז ישר אין זיינע אויגן, און וועסט אזן צו זיינע מצוות, און זיין שומר איבער כל זיינע חוקים, וועל איך כל מחלה וואס איך האב שום אויף מצרים, נישט שום אויף דיר; ווייל איך ה' בין דיין רפא. 27 און זיי זיינען בוא קיין אילם; און דארטן זיינען געווען 12 עינות [עין] מים, און 70 תמרים; און זיי האבן דארטן חנה ביים מים.