קוה7

1 אַ שֵם טוב איז בּעסער פוּן שֶמֶן טוֹב; אוּן דער יוֹם מות , פוּן דעם יוֹם הֻלֶּדֶת. 2 בּעסער צוּ הלך אין בּית אֵבֶל, איידער צוּ הלך אין בּית משתה; ווייַל דאָס [מות] איז דער סָוף פוּן כל האדם, אוּן דער חי דאַרף זיך נתן צום לֵב. 3 בּעסער כַּעַס איידער שׂחֹק, וואָרעם אַז דער פנים איז רֹעַ, איז בּעסער פאַרן לֵב. 4 דאָס לֵב פוּן די חכמים איז אין בּית אֵבֶל, אוּן דאָס לֵב פוּן די כּסילים אין בּית שׂמחה. 5 בּעסער צוּ שמע דעם גְּעָרָה פוּן אַ חכם, איידער מע זאָל שמע דאָס שיר כּסילים. 6 וואָרעם אַזוי ווי דאָס קנאַקן פוּן סירים [סיר] אוּנטערן סִּיר, אַזוי איז דאָס שׂחֹק פוּן דעם כסיל. אוּן דאָס אויך איז הֶבֶל. 7 אמנם, עֹשֶׁק הלל דעם חכם, אוּן שוחד אבד דאָס לֵב. 8 בּעסער דער אחרית פוּן אַ זאַך איידער איר ראשית; בּעסער ארך רוּחַ, איידער גבֹהַּ רוּחַ. 9 זאָלסט נישט זייַן בהל אין דייַן רוּחַ צוּ ווערן כעס, וואָרעם כעס נוח אין חֵיק פוּן די כסילים. 10 זאָלסט נישט אמר: ווי איז דאָס, וואָס די ימים הראשֹׁנים זייַנען געווען בּעסער ווי די איצטיקע? וואָרעם נישט פוּן חכמה אַז איר שאל וועגן דעם. 11 בּעסער איז חכמה מיט אַ נחלה, אוּן אַ יֹתר פאַר די וואָס ראה די שֶמֶש. 12 וואָרעם חכמה איז אַ צל, כֶּסֶף אויף איז אַ צל, אָבּער די יתרון פוּן דַעַת איז, חכמה גיט חיּים צו איר בעלים. 13 ראה דאָס מעשׂה פוּן האלוקים; וואָרעם ווער קען תקן וואָס ער האָט עות? 14 אין יוֹם טובה זייַ אין טוב, אוּן אין יוֹם רָעָה ראה זיך דאָס אויך: האלוקים האָט עשׂה יענס ווי די אַנדערע, אזוי אז אדם קען נישט אנטדעקן עפּעס אז וועט קומען נאך אים . 15 כּל האָבּ איך ראה אין מייַנע ימֵי הֶבֶל: פאַראַן אַ צדיק וואָס אבד אין זייַן צדק, אוּן פאַראַן אַ רָשע וואָס איז מאריך-ימים אין זייַן רעה. 16 זאָלסט נישט זייַן צדיק הרבה, אוּן זאָלסט זיך נישט התחכם [חכם] יותר; למה זאָלסטוּ זיך שמם? 17 זאָלסט נישט זייַן רשע הרבה, אוּן זאָלסט נישט זייַן קיין סָכָל; למה זאָלסטוּ מות בְּלֹא דער עֵת? 18 טוֹב איז דו זאָלסט זיך אחז אָן דעם, אוּן אויך פוּן יענעם נישט נוח דייַן יָד; וואָרעם דער וואָס האָט ירא אלוקים, יצא מיט בּיידע. 19 די חכמה עזז דעם חכם מער ווי 10 שליטים וואָס זייַנען אין עִיר. 20 וואָרעם נישטא אַן אדם אַ צדיק אויף אֶרֶץ וואָס זאָל עשׂה לויטער טוֹב, אוּן נישט חטא . 21 זאָלסט אויך נישט נתן דייַן לֵב אויף כּל דברים וואָס מע דבר, כדי זאָלסט נישט שמע ווי דייַן עֶבֶד קלל דיך; 22 וואָרעם דייַן לֵב ידע אַז פעמים רבּות האָסט דו אויך קלל אַנדערע. 23 דאָס אַלע האָבּ איך נסה מיט חכמה; איך האָבּ אמר: איך וועל חכם ווערן; אָבּער עס איז געווען רחק פוּן מיר. 24 דאָס וואָס איז רחק אוּן עמֹק עמֹק, ווער קען עס מצא? 25 איך האָבּ מיך סבב, אוּן מייַן לֵב איז געווען אויף צוּ ידע אוּן צוּ תור אוּן בקש חכמה אוּן חשבון [פון חיּים], אוּן צוּ ידע אַז רשעה איז כסל, אוּן סכלות איז משוּגעת. 26 אוּן איך מצא אַז מער מַר פוּן מות איז די אִשָּה, וואָס איר לֵב איז מצודים [מצוד] אוּן חֵרֶם, אירע ידים זייַנען אסוּרים [אסוּר]. דער וואָס איז טוב פאַר האלוקים, ווערט מלט פוּן איר, אוּן דער חוֹטֶה ווערט לכד פוּן איר. 27 ראה, דאָס האָבּ איך מצא, אמר קוהלת, ווען איך האָבּ שטעלן איינס צוּם אַנדערן, כּדי צוּ מצא דעם חשבּון. 28 וואָס מייַן נפש בקש, אוּן איך מצא נישט: אדם אחד צווישן 1000 האָבּ איך מצא, אָבּער אַן אִשָּה צווישן די אַלע האָבּ איך נישט מצא. 29 ראה, דאָס אַליין האָבּ איך מצא, אַז האלוקים האָט עשׂה הָאָדָם יָשָר, אָבּער זיי האָבּן בקש חִשְבֹנות רַבִּים .