דבר31

1 און משה הלך, און האט דבר די דאזיקע דברים צו כל ישראל. 2 און ער האט צו זיי אמר: אן איש פון 120 שנה בין איך היום; איך יכל נישט מער יצא און בוא; און ה' האט צו מיר אמר: וועסט נישט עבר דעם דאזיקן ירדן. 3 ה' אלוקיך, ער עבר דיר פארויס; ער וועט שמד די דאזיקע גוים פון פאר דיר, און וועסט זיי ירש; און יהושוע, ער עבר דיר פארויס, אזוי ווי ה' האט דבר. 4 און ה' וועט עשה צו זיי אזוי ווי ער האט עשה צו סיחון און צו עוג, די מלכים פון אמורי, און צו ארצם, וואס ער האט זיי שמד. 5 און ה' וועט זיי נתן צו אייך, און איר וועט עשה צו זיי אזוי ווי כל מצוות וואס איך האב אייך צוה. 6 חזק! און אמץ, איר זאלט נישט מורא האבן און זיך נישט ערץ פאר זיי, ווייל ה' אלוקיך, ער איז דער וואס הלך מיט דיר; ער וועט דיך נישט רפה און דיך נישט עזב. 7 און משה האט קרא צו יהושוען, און ער האט צו אים אמר פאר די אויגן פון כל ישראל: חזק! און אמץ, ווייל דו וועסט בוא מיט דעם דאזיקן עם אין הארץ וואס ה' האט געשווארן אבותם זיי צו נתן, און דו וועסט עס זיי נחל. 8 און ה', ער איז דער וואס הלך דיר פארויס; ער וועט זיין מיט דיר, ער וועט דיך נישט רפה און דיך נישט עזב; זאלסט נישט מורא האבן און נישט חתת. 9 און משה האט כתב די דאזיקע תורה, און האט זי נתן צו די כהנים, בני-לוי, וואס נשׂא הארון ברית ה' , און צו כל זקני ישראל. 10 און משה האט זיי צוה, לאמור: צום סוף פון כל 7 שנים, אין דער מועד פון דעם שנה פון שמיטה, אין דעם יום-טוב פון סוכות, 11 ווען כל ישראל בוא זיך ווייזן פאר ה' אלוקיך, אין המקום וואס ער וועט בחר, זאלסטו לייענען די דאזיקע תורה פאר כל ישראל אין זייערע אוזנים. 12 זאמל איין קהל העם, די אנשים און די נשים און די טף, און דיין גר וואס אין דיינע שערים, כדי זיי זאלן שמע, און כדי זיי זאלן לערנען, און מורא האבן פאר ה' אלוקיכם, און זיין שומר איבער צו עשה כל דברי דער דאזיקער תורה; 13 און זייערע בנים וואס האבן נישט ידע, זאלן שמע, און לערנען מורא צו האבן פאר ה' אלוקיכם כל טעג וואס איר לעבט אויף האדמה וואס איר עבר דעם ירדן אהין, זי צו ירש. 14 און ה' האט אמר צו משהן: זע, דיינע יום קרב צום מות, קרא יהושוען, און יצב אייך אין אוהל-מועד, און איך וועל אים צוה. און זיינען הלך משה און יהושוע, און האבן זיך יצב אין אוהל-מועד. 15 און ה' האט זיך באוויזן אין אוהל אין א עמוד ענן, און דער עמוד ענן איז עמד ביים פתח פון אוהל. 16 און ה' האט אמר צו משהן: זע, דו שכב זיך מיט אבותיך, און דאס דאזיקע עם וועט קום און זיך זנה, בוא נאך די אלוקים נכר הארץ וואס ער קומט אהין צווישן זיי, און ער וועט מיך עזב, און פרר מיין ברית וואס איך האב כרת מיט אים. 17 און מיין אף וועט חרה אויף אים אין יום ההוא, און איך וועל זיי עזב, און סתר מיין פנים פון זיי, און ער וועט זיין צום אכל, און אים וועלן מצא רעות רבות און צרות, און ער וועט אמר אין יום ההוא: פארוואר, ווייל אלוקי איז נישט צווישן מיר, האבן מיך מצא די דאזיקע רעות. 18 און סתר וועל איך סתר מיין פנים אין יום ההוא, פאר כל הרעה וואס ער האט עשה, אז זיי האבן זיך פנה צו אלוקים אחרים. 19 און איצט כתב אייך אויף דאס דאזיקער שירה, און לערן עס אויס די בני-ישראל; שום עס אין זייער פה, כדי דאס דאזיקע שירה זאל מיר זיין צום עדות קעגן די בני-ישראל. 20 אז איך וועל אים בוא אויף האדמה וואס איך האב שבע אבותם, זבת חלב און דבש, און זיי וועט אכל און ווערן שׂבע און דשן, און וועט זיך פנה צו אלוקים אחרים, און זיי וועלן זיי עבד, און וועלן מיך נאץ, און ער וועט פרר מיין ברית , 21 און היה, אז אים וועלן מצא רעות רבות און צרות וועט דאס דאזיקע שירה זיך ענה אים אין פנים צום עדות, ווארום עס וועט נישט שכח ווערן פון דעם פה פון זיין זרע; ווייל איך ידע זיין יצר, ווי ער אשה גייט זיך היינט, נאך איידער איך האב אים בוא אין הארץ וואס איך האב צוגעשווארן. 22 און משה האט כתב דאס דאזיקע שירה אין יענעם יום, און האט עס למד די בני-ישראל. 23 און ער האט צוה יהושוע בן נון, און האט אמר: חזק! און אמץ, ווייל דו וועסט בוא די בני-ישראל אין הארץ וואס איך האב זיי צוגעשווארן, און איך וועל זיין מיט דיר. 24 און עס איז געווען, ווי משה האט כלה כתב די דברי התורה הזאת אין א ספר, ביז זייער תמם, 25 אזוי האט משה צוה די לויים וואס נשׂא הארון ברית ה' , לאמור: 26 לקח דאס דאזיקע ספר תורה, און איר זאלט עס שום מצד זייט פון הארון ברית ה' אלוקיכם, און עס זאל דארטן זיין צום עדות קעגן דיר. 27 מחמת איך ידע דיין מרי און דיין ערף הקשה; זע, היינט, אז איך לעב נאך מיט אייך, זייט איר געווען ממרים אקעגן ה', און ווי שוין נאך מיין מת? 28 זאמלט קהל צו מיר אייערע כל זקני שבטים, און אייערע שוטרים, און איך וועל דבר אין זייערע אוזנים די דאזיקע דברים, און וועל עוד שמים און ארץ קעגן זיי. 29 ווייל איך ידע, אז שחת איר שחת ווערן נאך מיין מת, און איר וועט זיך סור פון הדרך וואס איך האב אייך צוה, און אייך וועט קרא הרעה אין אחרית הימים, ווייל איר וועט עשה וואס איז הרע אין די אויגן פון ה', אים צו כעס מיט דער מעשה פון אייערע ידים. 30 און משה האט דבר אין די אוזנים פון דער כל קהל ישראל די דברים פון דעם דאזיקן שירה ביז תמם.