דבר21

1 אז א חלל וועט מצא ווערן נפל אין שדה, אין הארץ וואס ה' אלוקיך נתן דיר עס צו ירש, און עס איז נישט נודע (ידע) מי עס האט אים נכה, 2 זאלן יצא דיינע זקנים און דיינע שופטים, און זיי זאלן מדד ביז די ערים וואס ארום דעם חלל. 3 און עס זאל זיין: די עיר וואס איז הקרובה צום חלל, זאלן די זקני העיר ההוא לקח א עגלה בקר, וואס מיט איר איז נאך נישט עבד געווארן, וואס האט נאך נישט משך אן עול. 4 און די זקני העיר ההוא זאלן ירד די עגלה צו א נחל איתן, וואס ווערט נישט עבד און נישט זרע; און זיי זאלן ערף דער עגלה אין נחל. 5 און די כהנים, די בני-לוי, זאלן נגש; ווייל זיי האט ה' אלוקיך בחר אים צו שרת, און צו ברך בשם ה', און לויט זייער פה זאל זיין ביי כל ריב און כל נגע . 6 און כל זקני העיר ההוא, די קרובים צום חלל, זאלן רחץ ידיהם איבער דער עגלה וואס מע האט איר ערף אין נחל. 7 און זיי זאלן ענה און אמר: ידינו האבן נישט שפך דם דאס, און אונדזערע אויגן האבן נישט ראה. 8 מאכן כפרה ! פאר עמך ישראל, וואס דו, ה', האסט פדה, און לאז נישט דם נקי צווישן עמך ישראל, און פאר זיי זאל מאכן כפרה ווערן הדם. 9 אזוי זאלסטו בער דם נקי פון צווישן דיר, אויב דו ווילסט עשה וואס איז ישר אין די אויגן פון ה'. 10 אז דו וועסט יצא אין מלחמה אקעגן אויביך, און ה' אלוקיך וועט זיי נתן אין ידך, און וועסט שבה פון זיי שבי, 11 און וועסט ראה צווישן די שבי אן אשת יפת תואר, און חשק בה, און וועסט זי דיר וועלן לקח פאר אן אִשָה, 12 זאלסטו זי ברענגען אין ביתך, און זי זאל גלח איר קאפ, און עשה אירע צפרן; 13 און זי זאל סור פון זיך די איר שמלת שבי, און ישב אין ביתך, און בכה פאר אביה און איר אם א חודש צייט, און דערנאך זאלסטו בוא צו איר, און איר דיר וועלן זיין פאר א בעל, און זי זאל דיר ווערן פאר אן אִשָה. 14 און עס וועט זיין, אויב זי וועט דיר נישט חפץ , זאלסטו זי שלח וווהין זי וויל, נאר מכר פאר געלט זאלסטו זי נישט מכר; טארסט נישט עמר איבער איר; דערפאר וואס דו האסט זי ענה. 15 אז אן איש וועט האבן 2 נשים, איינע אהובה און איינע שנואה, און זיי וועלן אים ילד בנים, אי די באליבטע אי די שונואה, און דער בן בכור וועט זיין פון דער שונואה, 16 איז, אין דעם יום צו נחל צו זיין בנים דאס וואס יהיה לו ער נישט יכל על פני פאר דעם משפט הבכור בן האהובה איבער בן השנואה, וואס איז דער בכורה. 17 נייערט דעם בכור בן השנואה מוז ער נכר, אים צו נתן פי שנים פון כל וואס ער מצא; ווייל ער איז דער ראשית פון אונו (זיין און), צו אים איז דאס משפט הבכורה. 18 אז אן איש וועט האבן א בן סורר (סרר) און מורה (מרה), וואס שמע נישט צו דעם קול פון אביו, און צו דעם קול פון אמו, און זיי וועלן אים יסר, און ער וועט נישט שמע צו זיי, 19 זאל אביו און אמו אים תפש, און אים יצא צו די זקני עיר פון אים, און צו דעם שער פון זיין מקום. 20 און זיי זאלן אמר צו די זקני עיר פון אים: דער דאזיקער בן אונדזערער איז סורר (סרר) און מורה (מרה), ער שמע נישט צו אונדזער קול; ער איז א זולל (זלל) און א סובא . 21 און כל אנשים פון זיין עיר זאלן אים רגם מיט אבנים, און ער זאל מות. און זאלסט בער דאס רע פון צווישן דיר; און כל ישראל וועלן שמע, און וועלן מורא האבן. 22 און אז אויף אן איש וועט זיין א חטא משפט מות, און ער וועט מות ווערן, און וועסט אים תלה אויף א בוים, 23 זאלסטו נישט לון זיין נבלה אויפן עץ; נאר קבר זאלסטו אים קבר אין דעם אייגענעם יום ; ווייל קללה פון ה' איז א געהאנגענער; און זאלסט נישט תטמא (טמא) דיין אדמה, וואס ה' אלוקיך נתן דיר פאר א נחלה.