דבר20

1 אז דו וועסט יצא אויף מלחמה אקעגן דיין אויבים, און וועסט ראה סוס און מרכבה, עם רב פון דיר, זאלסטו נישט מורא האבן פאר זיי, ווייל ה' אלוקיך איז מיט דיר, דער וואס האט דיך המעלך (עלה) מארץ מצרים. 2 און עס וועט זיין, ווי איר קרב זיך צו דער מלחמה, אזוי זאל נגש הכהן, און זאל דבר צום עם, 3 און אמר צו זיי: שמע, ישראל, איר קרב היום אויף מלחמה אקעגן אויביכם, זאל נישט רכך ווערן לבבכם; איר זאלט נישט מורא האבן און נישט חפז און זיך נישט ערץ פאר זיי; 4 ווייל ה' אלוקיכם איז דער וואס הלך מיט אייך , מלחמה צו לחם פאר אייך אקעגן אויביכם, אייך צו ישע. 5 און די שוטרים זאלן דבר צום עם, לאמור: מי האיש דא וואס האט בנה בית חדש, און האט עס נישט חנך? זאל ער הלך און זיך שוב צו זיין היים, טאמער מות ער אין מלחמה, און אן איש אחר וועט עס חנך. 6 אדער מי האיש דא וואס האט נטע א כרם, און האט אים נישט חלל? זאל ער הלך און זיך שוב צו זיין היים, טאמער מות ער אין מלחמה, און אן איש אחר וועט עס חלל. 7 אדער מי האיש דא וואס האט ארש אן אִשָה, און האט זי נישט לקח? זאל ער הלך און זיך שוב צו זיין היים, טאמער מות ער אין מלחמה, און אן איש אחר וועט זי לקח. 8 און די שוטרים זאלן יסף און זאלן דבר צום עם, און אמר: מי האיש דא וואס איז ירא און רך הלבב? זאל ער הלך און זיך שוב צו זיין היים, כדי דאס לבב פון אחיו זאל נישט מסס אזוי ווי לבב. 9 און עס וועט זיין, ווי די שוטרים כלה דבר צום עם, אזוי זאלן זיי פקד שרי צבאות בראש איבערן העם. 10 אז דו וועסט קרב צו אן עיר, צו לחם מלחמה אויף איר, זאלסטו איר קרא שלום. 11 און עס וועט זיין, אויב זי וועט דיר ענה שלום, און וועט דיר פתח, איז, דאס כל העם, וואס מצא זיך אין איר, זאל דיר ווערן צו מס און דיר עבד. 12 אויב אבער זי וועט נישט שלם אויף שלום מיט דיר, און וועט עשה מלחמה מיט דיר, זאלסטו צור אויף איר; 13 און אז ה' אלוקיך וועט זי נתן אין ידך, זאלסטו נכה כל אירע זכור מיטן שארף פון חרב. 14 נאר די נשים און די טף, און די בהמה, און כל וואס וועט זיין אין דער עיר, איר כל שלל , זאלסטו בזז פאר דיר; און זאלסט אכל דעם שלל פון דיינע אויבים, וואס ה' אלוקיך האט דיר נתן. 15 אזוי זאלסטו עשה צו כל ערים וואס זיינען זייער רחוקות (רחק) פון דיר, וואס זיי זיינען נישט פון די ערים פון די היגע גוים. 16 נאר פון די ערים פון די היגע עמים, וואס ה' אלוקיך נתן דיר פאר א נחלה, זאלסטו נישט לאזן לעבן כל נשמה. 17 נייערט חרם זאלסטו זיי חרם: דעם חתי, און דעם אמורי, דעם כנעני, און דעם פרזי, דעם חוי, און דעם יבוסי, אזוי ווי ה' אלוקיך האט דיר צוה; 18 כדי זיי זאלן אייך נישט לערנען צו עשה אזוי ווי כל זייערע תועבות וואס זיי האבן עשה פאר זייערע אלוקים, און איר וועט חטא צו ה' אלוקיכם. 19 אז דו וועסט צור אויף אן עיר ימים רבים צו לחם מלחמה אויף איר, כדי זי תפש, זאלסטו נישט שחת אירע עץ דורך נדח דערויף א גרזן; ווייל אכל פון זיי מעגסטו, אבער זיי כרת טארסטו נישט; ווייל איז דער עץ השדה אן אדם, צו זיין אין מצור פון דיר? 20 בלויז עץ וואס דו ידע, אז ער איז נישט אן עץ מאכל, אים מעגסטו שחת און כרת, און בנה מצור ארום דער עיר וואס עשה מיט דיר מלחמה, ביז איר ירד.