דבר15

1 צום סוף פון 7 שנה זאלסטו עשה שמיטה. 2 און דאס איז דער דבר פון שמיטה: כל בעל-משה זאל שמט וואס ער האט נשה זיין רֵעַ; ער זאל נישט נגש פון זיין רֵעַ און אחיו, ווען מע האט קרא שמיטה פון ה'. 3 פון דעם נכרי מעגסטו נגש, נאר פון וואס דיר בוא ביי דיין אח זאלסטו שמט ידך. 4 פון דעסטוועגן וועט נישט זיין ביי דיר אן אביון, ווייל ברך וועט דיך ה' ברך אין הארץ וואס ה' אלוקיך נתן דיר פאר א נחלה, עס צו ירש; 5 אויב נאר שמוע תשמע צו דעם קול פון ה' אלוקיך, לשמר איבער צו עשה כל דאזיקע מצוות וואס איך צוה דיר היום. 6 מחמת ה' אלוקיך וועט דיך ברך אזוי ווי ער האט דיר דבר, און וועסט עבט צו גוים רבים, און דו אליין וועסט נישט עבט, און וועסט משל איבער גוים רבים, און איבער דיר וועט מען נישט משל. 7 אז ביי דיר וועט זיין אן אביון, איינער פון אחיך, אין איינעם פון דיינע שערים, אין ארצך וואס ה' אלוקיך נתן דיר, זאלסטו נישט אמץ לבבך, און נישט קפץ ידך פאר אחיך דעם אביון. 8 נייערט פתח זאלסטו אים פתח דיין יד, און עבט זאלסטו אים עבט גענוג פאר זיין מחסור וואס ער חסר. 9 שמר! דיך, עס זאל נישט זיין אין דיין לב בליעל, לאמור: דאס 7טן שנה, דאס שנה פון שמיטה, קרבה; און דיין אויג רעע צו אחיך דעם אביון, און וועסט אים נישט נתן, און ער וועט קרא איבער דיר צו ה', און אויף דיר וועט זיין חטא. 10 נתן זאלסטו אים נתן, און לבבך זאל נישט ירע ווען דו נתן אים, ווייל פון וועגן דער דאזיקער זאך וועט דיך ה' אלוקיך ברך אין כל מעשך, און אין כל משלוח ידך. 11 ווייל עס וועט נישט חדל אביון מקרב הארץ; דעריבער צוה איך דיר, לאמור: פתח זאלסטו פתח ידך צו אחיך, צו דיין עני און צו דיין אביון אין ארצך. 12 אז אחיך, א ייד, אדער א יידישע פרוי, וועט זיך מכר צו דיר, זאל ער דיר עבד 6 שנה, און אויפן 7טן שנה זאלסטו אים שלח חפשי פון דיר. 13 און אז דו אים שלח חפשי פון דיר, זאלסטו אים נישט שלח מיט ריקם; 14 ענק זאלסטו אים ענק פון דיינע צאן, און פון דיין גרן, און פון דיין יקב; מיט וואס ה' אלוקיך האט דיך ברוך, דערפון זאלסטו אים נתן. 15 און זאלסט זכר אז עבד ביסטו געווען אין ארץ מצרים, און ה' אלוקיך האט דיך פדה; דעריבער צוה איך דיר היום די דאזיקע זאך. 16 און עס וועט זיין, אז ער וועט אמר צו דיר: איך וויל נישט יצא פון דיר; ווייל ער האט אהבה דיך און ביתך, ווייל אים איז טוב ביי דיר, 17 זאלסטו לקח אן מרצע, און נתן זיין אזן ביז אין דלת, און ער זאל דיר זיין עבד עולם; און גם צו דיין אמה זאלסטו עשה כן. 18 עס זאל נישט קשה זיין אין דיינע אויגן, ווען דו שלח אים חפשי פון דיר, ווייל משנה שכר ווי פאר דעם לוין פון שכיר האט ער דיר עבד 6 שנה; און ה' אלוקיך וועט דיך ברך אין כל וואס דו וועסט עשה. 19 כל הבכור וואס וועט ילד ווערן צווישן דיינע בקר און צווישן דיינע צאן, זאלסטו תקדיש (קדש) צו ה' אלוקיך; זאלסט נישט עבד מיט דעם בכור פון דיינע שור, און נישט גזז דעם בכור פון דיינע צאן. 20 פאר ה' אלוקיך זאלסטו אים אכל שנה בשנה, אין המקום וואס ה' וועט בחר, דו און ביתך. 21 און אויב ער וועט זיין מיט א מום, א פסח, אדער אן עור מיט וואסער עס איז מום רע, זאלסטו אים נישט זבח צו ה' אלוקיך. 22 אין דיינע שערים זאלסטו אים אכל, הטמא אין איינעם מיט הטהור, אזוי ווי א צבי און ווי אן איל. 23 נאר זיין דם זאלסטו נישט אכל; אויף הארץ זאלסטו עס שפך אזוי ווי מים.