דבר14

1 בנים זייט איר צו ה' אלוקיכם; איר זאלט אייך נישט גדד, און נישט שום קרחה צווישן אייערע אויגן, נאך מת. 2 ווייל עם קודש ביסטו ביי ה' אלוקיך, און דיך האט ה' בחר אים צו זיין פאר אן עם סגלה, פון כל העמים וואס אויפן פני האדמה. 3 זאלסט נישט אכל קיין תועבה. 4 דאס זיינען די בהמה וואס איר מעגט אכל: שור, שה כבשים, און שה עזים, 5 איל, און צבי, און יחמור, און אקו, און דישן, און תאו, און זמר. 6 און כל-בהמה מפרסת פרסה ושוסעת שסע שתי פרסות מעלת גרה בבהמה, זי מעגט איר אכל. 7 נאר די דאזיקע טארט איר נישט אכל ממעלי הגרה וממפריסי הפרסה השסועה: את-הגמל ואת-הארנבת ואת-השפן כי-מעלה גרה המה ופרסה לא הפריסו טמאים הם לכם. 8 ואת-החזיר כי-מפריס פרסה הוא ולא גרה טמא הוא לכם מבשרם לא תואכלו ובנבלתם לא תגעו. 9 את-זה תואכלו מכל אשר במים: כל אשר-לו סנפיר וקשקשת תואכלו. 10 וכל אשר אין-לו סנפיר וקשקשת לא תואכלו טמא הוא לכם. 11 כל-צפור טהורה תואכלו. 12 וזה אשר לא-תואכלו מהם: הנשר והפרס והעזניה. 13 והראה ואת-האיה והדיה למינה. 14 ואת כל-עורב למינו. 15 ואת בת היענה ואת-התחמס ואת-השחף ואת-הנץ למינהו. 16 את-הכוס ואת-הינשוף והתנשמת. 17 והקאת ואת-הרחמה ואת-השלך. 18 והחסידה והאנפה למינה והדוכיפת והעטלף. 19 וכל שרץ העוף טמא הוא לכם: לא יאכלו. 20 כל-עוף טהור תואכלו. 21 לא תואכלו כל-נבלה לגר אשר-בשעריך תתננה ואכלה או מכור לנכרי כי עם קדוש אתה לה' אלוקיך לא-תבשל גדי בחלב אמו. 22 מעשרן זאלסטו מעשרן דעם כל תבואה פון דיין זריעה, וואס יצא פון דיין שדה שנה שנה. 23 און זאלסט אכל פאר ה' אלוקיך, אין המקום וואס ער וועט בחר צו שכן שמו דארטן, דעם מעשר פון דיין דגן, פון דיין תירוש, און פון דיין יצהר, און די בכורות פון דיינע בקר און דיינע צאן, כדי זאלסט לערנען מורא צו האבן פאר ה' אלוקיך כל הימים. 24 און אויב הדרך וועט זיין רבה פאר דיר, אויב דו וועסט עס נישט יכל נשׂא אז ה' אלוקיך וועט דיך ברך ווייל המקום וואס ה' אלוקיך וועט אים בחר צו שום שמו דארטן, וועט זיין רחק פאר דיר, 25 זאלסטו נתן צו כסף, און צור דאס כסף אין ידך, און הלך צו המקום וואס ה' אלוקיך וועט אים בחר; 26 און זאלסט נתן דאס כסף אויף כל וואס נפשך וועט אוה, אויף בקר און אויף צאן און אויף וויין און אויף שכר, און אויף כל וואס נפשך שאל דיר; און זאלסט דארטן אכל פאר ה' אלוקיך, און זיך שמח, דו און ביתך. 27 און דעם לוי וואס אין דיינע שערים, אים זאלסטו נישט עזב, ווייל ער האט נישט קיין חלק און קיין נחלה ביי דיר. 28 צי דעם אין סוף פון 3 יאר זאלסטו יצא דעם כל מעשר פון דיין תבואה נוח אין דיינע שערים. 29 און עס זאל בוא דער לוי, ווייל ער האט נישט קיין חלק און קיין נחלה ביי דיר, און דער גר, און דער יתום, און די אלמנה, וואס אין דיינע שערים, און זיי זאלן אכל און שבע זיין, כדי ה' אלוקיך זאל דיך ברך אין כל מעשה פון ידך וואס דו וועסט עשה.