דניאל6

1 [5:31] אוּן דָריָוֶש מדיא האָט קבל די מלכות, ווען ער איז געווען אַרום 62 שָנָה. 2 [6:1] איז שפר פאַר דָריָוֶשן, אוּן ער האָט קום איבּער דעם מלכות 120 סאַטראַפן, וואָס זאָלן זייַן אין כּל מלכות; 3 [6:2] אוּן איבּער זיי 3 סרכין [סרך] וואָס דָניאֵל איז געווען חד פוּן זיי; כדי די דאָזיקע סאַטראַפן זאָלן יהב צו זיי טעם, אוּן המלך זאָל נישט האָבּן קיין נזק. 4 [6:3] דעמאָלט האָט דער דאָזיקער דָניאֵל זיך נצח איבּער די סרכין [סרך] אוּן די סאַטראַפן, ווייַל אַן רוּחַ יתיר איז געווען אין אים; אוּן המלך האָט עשת אים קום איבּער דעם כּל מלכות. 5 [6:4] דעמאָלט האָבּן די סרכין [סרך] אוּן די סאַטראַפן בעא אַן עלה צו שכח אַקעגן דָניאֵלן בּנוגע צו דער מלכות, אָבּער זיי האָבּן קיין עלה אוּן קיין שחת נישט יכל שכח, ווייַל ער איז געווען אמן, אוּן קיין שלו אָדער שחת איז בּייַ אים נישט שכח געוואָרן. 6 [6:5] האָבּן דעמאָלט די דאָזיקע גבריּא אמר: מיר וועלן נישט שכח קיין עלא אַקעגן דעם דאָזיקן דָניאֵלן, סייַדן מיר שכח עס אין דעם דת פוּן זייַן א-לה. 7 [6:6] דעמאָלט זייַנען די דאָזיקע סרכין [סרך] אוּן סאַטראַפן רגש צום מלך, אוּן האָבּן צו אים אַזוי אמר: לעלמין חיי המלך דָריָוֶש! 8 [6:7] כּל סרכין [סרך] פוּן דער מלכות, די סגניא [סגן], אוּן די סאַטראַפן, די הדבריא [הדבר], אוּן די פּחה, האָבּן זיך יעט, אַז המלך זאָל קום אַ קים, אוּן תקף אסר, אַז כל וואָס וועט בעא אַ געבּעט פוּן וואָסער עס איז א-לה אָדער אנש בּיז 30 טעג, אַחוץ פוּן דיר, מלך, זאָל רמא ווערן אין דער גב פוּן אריותא [אריה]. 9 [6:8] אַצונד, מלך, זאָלסטו קום דעם אסר, אוּן רשם דאָס כתב, אַז מע זאָל עס נישט שנא, לויט דעם דת פוּן מָדַי אוּן פּרַס וואָס ווערט נישט עדה. 10 [6:9] אזוי פון אלע דעם האָט המלך דָריָוֶש רשם דאָס כתב אוּן דעם אסר. 11 [6:10] אוּן דָניאֵל, אַז ער האָט זיך ידע אַז דאָס כתב איז רשם געוואָרן, איז ער עלל אין זייַן בּית אוּן ער האָט געהאַט כּוּה אין זייַן עלי פתח אַקעגן ירושָלַיִם אוּן 3 מאָל אין יוֹם האָט ער בּרךְ אויף זייַנע ברךְ, אוּן צלא אוּן ידא פאַר זייַן א-לה, אַזוי ווי ער פלעגט עבד פריער. 12 [6:11] דעמאָלט זייַנען די דאָזיקע גבריא רגש, אוּן האָבּן שכח דָניאֵלן, ווי ער בעא אוּן איז חנן פאַר זייַן א-לה. 13 [6:12] האָבּן זיי דעמאָלט קרב, אוּן האָבּן אמר פאַר המלך וועגן דעם אסר מלך: האָסטוּ נישט רשם אַן אסר, אַז כל אנש וואָס וועט בעא פוּן וואָסער עס איז א-לה אָדער אנש בּיז 30 טעג, אַחוץ פוּן דיר, מלך, זאָל רמא ווערן אין דער גב פוּן אריותא? האָט ענה המלך אוּן האָט אמר: די מלה איז יציב, לויט דעם דת פוּן מָדַי אוּן פּרַס וואָס טאָר נישט עדה ווערן. 14 [6:13] דעמאָלט האָבּן זיי זיך ענה אוּן האָבּן אמר פאַרן מלך אַז: דָניאֵל וואָס איז פוּן די בני-גלות-יהודה שום נישט טעם אויף דיר, מלך, אוּן אויף דעם אסר וואָס דוּ האָסט רשם, אוּן 3 מאָל אין יוֹם בעא ער זייַן בעו. 15 [6:14] דעמאָלט, אַז המלך האָט שמע די מלה, האָט אים שׂגיא באש, אוּן ער האָט שים דעם בּל אויף דָניאֵלן, אים צו שיזב, אוּן בּיז מעל שמש האָט ער זיך שדר אים צו נצל . 16 [6:15] דעמאָלט זייַנען די דאָזיקע גברים רגש צום מלך, אוּן האָבּן אמר צום מלך: זיי ידע, מלך, אַז עס איז אַ דת פוּן מָדַי אוּן פּרַס, אַז כל אסר אָדער קְיָם וואָס המלך קום, איז נישט צו שנא. 17 [6:16] דעמאָלט האָט המלך אמר, אוּן מע האָט אתה דָניאֵלן אוּן אים רמא אין דער גב פוּן אריותא. האָט זיך ענה המלך אוּן האָט אמר צו דָניאֵלן: אֱלֹקֶיךָ וואָס דוּ פלח צו אים תדירא, ער וועט דיך שיזב. 18 [6:17] אוּן אַן אבן איז אתה געוואָרן, אוּן איז שׂום געוואָרן אויפן פֶּה פוּן דער גב, אוּן המלך האָט עס חתם מיט זייַן עזקה אוּן מיט דעם עזקה פוּן זייַנע רברבן, כדי קיין צבו זאָל נישט שנא ווערן מיט דָניאֵלן. 19 [6:18] דעמאָלט איז המלך אזל אין זייַן היכל, אוּן ער האָט בית טות, אוּן דחוה זייַנען נישט עלל געוואָרן פאַר אים, אוּן זייַן שנה [זען דניאל 12:2] האָט זיך נדד פוּן אים. 20 [6:19] דעמאָלט איז המלך קום ביי שפרפר מיטן נגה, אוּן איז בהל אזל צו דער גב פוּן אריותא. 21 [6:20] אוּן ווי ער האָט קרב צו דער גב, האָט ער זעק צו דָניאֵלן מיט אַ קל עצב; המלך האָט ענה צו דָניאֵלן אוּן האָט אמר: דָניאֵל, דוּ עבד פוּן דעם א-להא חיא, האָט א-להך וואָס דוּ פלח צו אים תדירא, דיך יכל צו שיזב פוּן די אריותא [אריה]? 22 [6:21] דעמאָלט האָט דָניאֵל מלל צום מלך: מלכּא לעלמין חיא ! 23 [6:22] אֱלֹקָי האָט שלח זייַן מלאך, אוּן ער האָט סגר דאָס פֶּה פוּן די אריותא, אוּן זיי האָבּן מיר נישט חבל; ווייַל פאַר אים איז מיר שכח געוואָרן זכו ; אוּן אויך אַקעגן דיר, מלך, האָבּ איך חבולה נישט עבד. 24 [6:23] דעמאָלט איבער עס האָט זיך המלך שׂגיא טאב, אוּן ער האָט אמר צו סלק דָניאֵלן פוּן דער גב; אוּן דָניאֵל איז סלק געוואָרן פוּן דער גב, אוּן קיין חבל איז אויף אים נישט שכח געוואָרן, ווייַל ער האָט אמן אין אלוקיו. 25 [6:24] אוּן המלך האָט אמר, אוּן מע האָט אתה יענע גברים וואָס האָבּן אכל קרץ אויף דָניאֵלן, אוּן מע האָט זיי רמא אין דער גב פוּן אריותא, זיי, זייערע בָּנִים, אוּן זייערע נָשִים; אוּן זיי האָבּן צו מאָל נישט מטה צום ארעי פוּן דער גב, האָבּן שוין די אריותא שלט זיי, אוּן אַלע זייערע גרם דקק. 26 [6:25] דעמאָלט האָט המלך דָריָוֶש כתב צו כּל עממיא, אומות, אוּן לשוֹנות, וואָס דור אויף דער כּל ארעא: אייַער שלם זאָל זיך שׂגא! 27 [6:26] פוּן מיר ווערט שׂים אַ טְעֵם, אַז אין כּל שלטן פוּן מייַן מלכות זאָל מען זוע אוּן דחל האָבּן פאַר אלוקי דָניאֵלן; וואָרעם ער איז דער א-להא חיּא, אוּן ער קים לעלמין, אוּן זייַן מלכות איז אַזאַ וואָס ווערט נישט חבל, אוּן זייַן שלטן איז עד סוֹפָא. 28 [6:27] ער שיזב אוּן איז נצל , אוּן ער עבד אֹתוֹת אוּן ווונדער, אין שָמַיִם אוּן אויף הָאָרֶץ; ער איז דער וואָס האָט שיזב דָניאֵלן פוּן דער יד פוּן די אריותא. 29 [6:28] אוּן דער דאָזיקער דָניאֵל האָט צלח אוּנטער דער מלכות פוּן דָריָוֶשן, אוּן אוּנטער דער מלכות פוּן כוֹרֶש דעם פרַסער.