מהש13

יג און עס זענען געווען אין אַנְטִיוֹכְיָה בּיי דער דאָרטיקער משיחס ברית חדשה קהִלָּה נבִיאים און מוֹרִים: בַּר-נַבָּא, און שִמעוֹן, וואָס איז גערוּפן געוואָרן ניגער, און לוּקיִוֹס הקּירֶנִי, און מנַחֵם, דער יוּגנט-חַבר פוּן הוֹרדוסן, דעם טעטראַרך [זען לוקס 23:7; 3:1; 9:9], און רַב שָאוּל. 2 און בּשעת זיי האָבּן געדינט ה', און האָבּן געפאַסט, האָט דער רוּחַ הַקוֹדֶש געזאָגט: שיידט אָפּ פאַר מיר בַּר-נַבָּאן און שָאוּלן צוּ דער עֲבוֹדָת קוֹדֶש, צוּ וועלכער איך האָבּ זיי גערוּפן. 3 דעמלט, נאָכן תענית און דאווענען, האָבּן זיי אויף זיי אַרויפגעלייגט זייערע הענט, און האָבּן זיי אַוועקגעשיקט. 4 און ווערנדיק אַרויסגעשיקט דוּרך דעם רוּחַ הַקוֹדֶש, האָבּן זיי אַראָפּגעגאנגען קיין סלבקיה, און פוּנדאַנען זענען זיי זיך אוועקגעשיפט קיין קַפְרִיסִין. 5 און ווען זיי זענען אָנגעקוּמען קיין סָלָמיס, האָבּן זיי געדרשענען די בּשורת הגאולה פון דאָס דָּבָר ה' אין די יידישע שוּלן. און זיי האָבּן אויך געהאַט יוֹחָנָן פאַר זייער עוֹזֵר. 6 און ווען זיי זענען דוּרכגעגאַנגען דעם גאנצע אינזל בּיז פָּפוֹס, האָבּן זיי געפוּנען אַ געוויסן איש, אַ ייִד, אַ כִּישוּף-מאַכער, אַ נָביא שֶקֶר, וואָס האָט געהייסן בַּר-יהושע; 7 ער איז געווען מיט דעם פּראָקאָנסוּל סֶרְגיִוֹס פּוילוס, אַן איש פון שֵכֶל, וואָס האָט גערוּפן צוּ זיך בַּר-נַבָּאן און רַב שָאוּלן, און האָט בּאַגערט צוּ הערן דאָס דָּבָר ה'. 8 אָבּער עלימאַס, דער כִּישוּף-מאַכער - מחמת דאָס איז דער טייַטש פוּן זיין נאָמען -האָט זיך זיי אַקייגנגעשטעלט, זוכנדיק אוועקצוקערן דעם פּראָקאָנסוּל פוּן דער [ארטאדאקסיש יידיש] אֶמוּנה. 9 אָבּער רַב שָאוּל, וועלכער הייסט אויך פּוילוס, פוּל מיט דעם רוּחַ הַקוֹדֶש, האָט שארף געקוקט אויף אים מיט זיינע אויגן, 10 און געזאָגט: דוּ זוּן פוּן דעם טייוול, שׂוֹנא פוּן כָּל צֶדֶק [דניאל 9:24], און פוּל מיט יעדער מִרמָה און שווינדל און כל רֶשַע, וועסטוּ נישט אויפהערן צוּ פאַרקרימען די גלייכע וועגן פוּן ה'? 11 און איצט, הִנֵּה, די האַנט פוּן ה' איז אויף דיר, און דוּ וועסט זיין בּלינד, און נישט זען אַ צייט די שֶמֶש. און תֵיכּף איז אויף אים געפאַלן אַ טונקלקייט און אַ פינסטערניש; און ער איז אַרוּמגעגאַנגען און האָט געזוכט עמעצער וואס זאָל אים פירן בּיי דער האַנט. 12 יעמאָלט האָט דער פּראָקאָנסוּל געגלויבּט, ווען ער האָט געזען וואָס עס איז געשען, מחמת ער איז נִשתּוֹמם געוואָרן פוּן משיחס תּוֹרה, דער תּוֹרַת הָאָדוֹן. 13 און פּוילוס [רַב שָאוּל] און זיינע חברים האָבּן זיך אַוועקגעשיפט פוּן פָּפוֹס, און זענען געקוּמען קיין פּערגאַ אין פַּמְפִילְיָה. און יוֹחָנָן האָט זיך אָפּגעטיילט פוּן זיי, און האָט זיך אוּמגעקערט קיין ירוּשָלַיִם. 14 זיי אָבּער זענען ווייטער געגאנגען פון פּערגאַ, און זענען געקוּמען קיין אַנְטִיוֹכְיָה פוּן פּיסידיע [זען מהש 25-14:24]. און שַבּת זענען זיי אַרייַנגעגאַנגען אין דער שוּל, און האָבּן זיך אַנידערגעזעצט. 15 און נאָך דעם קְרִיאַת התורה און די נבִיאים, האָבּן די גַבָּאים פון דער שול צוּ זיי געשיקט, אַזוי צוּ זאָגן: אֲנָשִִם אַחִים, אויבּ איר האָט עפּעס אַ מוּסר-דָּבָר פאַר הָעָם, טאָ זאָגטס. 16 און פּוילוס [רַב שָאוּל] איז אויפגעשטאַנען, און הֵנִיף מיט דער האַנט, און געזאָגט: אַנְשֵי יִשְרָאֵל וְיִרְאֵי הָאֱלֹקִים, שִמְעו: 17 אֱלֹקֵי הָעָם הַזֶה, אֱלֹקֵי יִשְרָאֵל, בָחַר בַאֲבוֹתֵינו וְרוֹמֵם אֶת הָעָם בִהְיוֹתָם גֵרִים בְאֶרֶץ מִצְרַיִם ובְיָד רָמָה הוֹצִיאָם מִשָם. 18 און כמעט 40 שָנָה נָשָא אוֹתָם בַמִדְבָר 19 ולְאַחַר שֶהִשְמִיד 7 גוֹיִם בְאֶרֶץ כְנַעַן חִלֵק לָהֶם אֶת אַרְצָם לְנַחֲלָה. 20 כָל זֶה אָרַךְ 450 שָנָה וְאַחֲרֵי כֵן נָתַן לָהֶם שוֹפְטִים עַד שְמואֵל הַנָבִיא. 21 לְאַחַר מִכֵן בִקְשו מֶלֶךְ וֵאלֹקִים נָתַן לָהֶם אֶת שָאול בֶן־קִיש, אִיש מִשֵבֶט בִנְיָמִין, לְמֶשֶךְ 40 שָנָה. 22 כַאֲשֶר הֵסִיר אוֹתוֹ הֵקִים לָהֶם אֶת דָוִד לְמֶלֶךְ וְעָלָיו הֵעִיד בְאָמְרוֹ: מָצָאתִי דָוִד בֶן־יִשַי, אִיש כִלְבָבִי, וְהוא יַעֲשֶה אֶת כָל חֶפְצִי. 23 מִזַרְעוֹ הֵבִיא אֱלֹקִים, כְפִי הַהַבְטָחָה, מוֹשִיעַ לְיִשְרָאֵל - אֶת יהושע/ישוע, 24 אֲשֶר לִפְנֵי בוֹאוֹ הִכְרִיז יוֹחָנָן אֶת מקוה מים טְבִילַת הַתְשובָה אֶל כָל עַם יִשְרָאֵל. 25 כְשֶהִשְלִים יוֹחָנָן אֶת מְרוצָתוֹ אָמַר, לְמִי אַתֶם חוֹשְבִים אוֹתִי? לֹא אֲנִי הוא. אַךְ הִנֵּה הוא בָא אַחֲרַי וַאֲנִי אֵינֶנִי רָאוי לְהַתִיר אֶת נְעָלָיו. 26 אֲנָשִים אַחִים, בְנֵי מִשְפַחַת אַבְרָהָם, וְיִרְאֵי אֱלֹקִים אֲשֶר בְקִרְבְכֶם; אֵלֵינו נִשְלַח דְבַר הַיְשועָה הַזֹאת. 27 כִי יוֹשְבֵי יְרושָלַיִם וְהָעוֹמְדִים בְרֹאשָם לֹא הִכִירוהו ובְשָפְטָם אוֹתוֹ מִלְאו אֶת דִבְרֵי הַנְבִיאִים הַנִקְרָאִים בְכָל שַבָת, 28 וְאַף כִי לֹא מָצְאו שום עִלָה לְמִשְפַט מָוֶת בִקְשו מִפִילָטוֹס לַהֲמִיתוֹ. 29 כַאֲשֶר הִשְלִימו אֶת כָל הַדְבָרִים הַכְתובִים עָלָיו הוֹרִידוהו מִן הָעֵץ וְהִנִיחוהו בַקֶבֶר [זען ישעיהו 53:9], 30 אַךְ אֱלֹקִים הֱקִימוֹ מִן הַמֵתִים. 31 יָמִים רַבִים נִרְאָה אֶל הָאֲנָשִים שֶעָלו אִתוֹ מִן הַגָלִיל לִירושָלַיִם וְעַתָה הֵם עֵדָיו לִפְנֵי הָעָם. 32 וַאֲנַחְנו מְבַשְֹרִים לָכֶם כִי הַהַבְטָחָה אֲשֶר הֻבְטְחָה לַאֲבוֹתֵינו, 33 אֱלֹקִים קִיֵם אוֹתָה לָנו, הַבָנִים, בַהֲקִימוֹ אֶת יהושע/ישוע, כְמוֹ שֶכָתוב בַמִזְמוֹר הַשֵנִי: בְנִי אַתָה, אֲנִי הַיוֹם יְלִדְתִיךָ [תהלים 2:7]. 34 וְעַל הֲקִימוֹ אוֹתוֹ מִן הַמֵתִים לְבִלְתִי שוב עוֹד אֶל שַחַת, כֹה אָמַר: אֶתֵן לָכֶם חַסְדֵי דָוִד הַנֶאֱמָנִים. 35 לָכֵן נֶאֱמַר גַם בְמָקוֹם אַחֵר: לֹא־תִתֵן חֲסִידְיךָ לִרְאוֹת שָחַת [תהלים 16:10]. 36 הֵן דָוִד, לְאַחַר שֶשֵרֵת בְדוֹרוֹ לְפִי תָכְנִית אֱלֹקִים, שָכַב וְנֶאֱסַף אֶל אֲבוֹתָיו וְרָאָה שַחַת. 37 אֲבָל זֶה שֶאֱלֹקִים הֱקִימוֹ לֹא רָאָה שַחַת. 38 עַל כֵן, אֲנָשִים אַחִים, שֶיְהֵא יָדועַ לָכֶם כִי הוֹדוֹת לוֹ מֻכְרֶזֶת לָכֶם סְלִיחַת חֲטָאִים; 39 ובְכָל הַדְבָרִים שֶלֹא יְכָלְתֶם לְהִצָדֵק בָהֶם בְתוֹרַת מֹשֶה, הֲרֵי שֶבוֹ נִצְדָק כָל מִי שֶמַאֲמִין. 40 לָכֵן הִזָהֲרו שֶלֹא יָבוֹא עֲלֵיכֶם הַנֶאֱמָר בַנְבִיאִים: 41 רְאו בַגוֹיִם וְהַבִיטו וְהִתַמְהו תְמָהו. כִי־פֹעַל פֹעֵל בִימֵיכֶם לֹא תַאֲמִינו כִי יְסֻפָר [חבקוּק 1:5]. 42 און בּשעת זיי זענען אַרויסגעגאַנגען פון שול, האָט מען זיי געבּעטן, אַז דעם קומענדיקן שבּת זאָלן די זעלבּיקע דברים גערעדט ווערן צו זיי. 43 און ווען די קהל איז זיך צעגאַנגען, האָבּן אַ סך פון די ייִדן און פוּן די פרוּמע גֵרים נאָכגעפאָלגט פּוילוס [רַב שָאוּל] און בַּר-נַבָּא, וועלכע האָבּן צוּ זיי גערעדט, און זיי מזהיר געווען צוּ פאַרבּלייַבּן אין דעם חֵסֶד פוּן ה'. 44 און אויף דעם פאָלגענדיקן שַבּת איז כּמַעט די גאַנצע שטאָט זיך צוּזאַמענגעקוּמען צו הערן דאָס דָּבָר ה'. 45 אָבּער ווען די ייִדן [אָן ארטאדאקסיש יידיש אמונה, זען מהש 21:21,24] האָבּן געזען דעם הַמוֹן, זענען זיי געוואָרן פוּל מיט קִנאה, און האָבּן אַקייגנגערעדט דאָס, וואָס איז גערעדט געוואָרן דוּרך רַב שָאוּל, און האָבּן געלעסטערט. 46 און רַב שָאוּל און בַּר-נַבָּא האָבּן גערעדט מיט אֹמֶץ לֵב, און האָבּן געזאָגט: עס איז געווען נויטיק, אַז דאָס דָּבָר ה' זאָל קוֹדם כל צוּ אייך גערעדט ווערן; נאָר ווייל איר פאַרשטויסט עס פוּן אייך, און האַלט זיך נישט פאַר רָאוּי אויף חַיֵּי עוֹלם, זע, קערן מיר זיך דערפאר צוּ די אוּמות. 47 ווייל אַזוי האָט אונדז ה' בּאַפוילן: ונְתַתִיךָ לְאוֹר גוֹים, לִהְיוֹת יְשועָתִי עַד־קְצֵה הָאָרֶץ [ישעיהו 49:6]. 48 און ווי די אוּמות האָבּן דאָס געהערט, האָבּן זיי זיך געפרייט מיט שמחה גדולה, און האָבּן געלויבּט דאָס דָּבָר ה'; און וויפל עס זענען געווען מְיֻעָדִים פאַר חַיֵּי עוֹלם געווארן המאמינים המשיחיסטים. 49 און דאָס דָּבָר ה' איז פאַרשפּרייט געוואָרן איבּער דער כל הָאֵזוֹר. 50 אָבּער די ייִדן [אָן ארטאדאקסיש יידיש אמונה, זען מהש 21:21,24] האָבּן אָנגערייצט די פרוּמע נָשים פוּן חָשוּבן שטאַנד, און די עלטסטע פוּן דער שטאָט, און האָבּן דערוועקט אַ רדִיפה קעגן רַב שָאוּל און בַּר-נַבָּאן, און זיי האָבּן זיי אַרויסגעטריבּן פוּן זייער געגנט. 51 און זיי האָבּן אָפּגעטרעסלט קעגן זיי דעם שטויבּ פוּן זייערע רגלים [נָעַר חָצְנוֹ, נחמ' 5:13], און זענען געקוּמען קיין איקוֹניוֹן. 52 און משיחס תַּלמידים זענען געווען פוּל מיט שִׂמְחָה און מיט דעם רוּחַ הַקוֹדֶש.