שמלב21

1 און עס איז געווען א רָעָב אין די יְמֵי דָוִדן, 3 שָנִים, א שָנָה נאָך א שָנָה, און דָוִד האָט בקש פני ה'. האָט ה' אמר: דאָס איז פון וועגן שָאולן און פון וועגן דעם בּית הַדָּמִים, פאַר וואָס ער האָט מות די גבעונים. 2 האָט דער מלך קרא די גבעונים, און ער האָט צו זיי אמר--און די גבעונים זייַנען נישט געווען פון די בְּנֵי-יִשְראל, אָבער פון דעם יתר פון אמורי; און די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן שבע צו זיי; און שָאול האָט זיי בקש צו נכה אין זיין קנא פאַר די בְּנֵי-יִשְראל און יהודה. 3 און דָוִד האָט אמר צו די גבעונים: וואָס זאָל איך אייַך עשׂה און מיט וואָס קען איך מכּפּר , אַז איר זאָלט ברך די נחלה פון ה'? 4 האָבּן די גבעונים צו אים אמר: אונדז עס איז נישט קיין כֶּסֶף און זָהָב פון שָאולן און פון זיין בּית, און אונדז עס איז נישט דערום צו מות אַן אִיש פון ישראל. האָט ער אמר: וואָס אמר איר, איך זאָל אייַך עשׂה ? 5 האָבּן זיי אמר צום מלך: דער אִיש וואָס האָט אונדז כלה, און וואָס האָט דמה קעגן אונדז בּיז מיר זייַנען שמד געוואָרן פון צו האָבּן א יצב אין כּל גבול ישראל, 6 פון זייַנע בּנים זאָלן אונדז יתן [נתן] ווערן 7 אנשים, און מיר וועלן זיי הוֹקֵעַ פאַר ה' אויפן גבעת-שָאול דעם בחיר ה'. האָט דער מלך אמר: איך וועל נתן . 7 און דער מלך האָט געשוינט [חמל] מפיבוֹשת בּן יהונתן בּן שָאולן, איבער דער שבועה פון ה' וואָס צווישן זיי, צווישן דָוִדן און צווישן יהונתן בּן שָאולן. 8 האָט דער מלך לקח די 2 בּני רִצפָה בַּת אַיָהן, וואָס זי האָט ילד פון שָאולן, אַרמוֹנין און מפיבוֹשתן, און די 5 בּני מִיכל בַּת שָאולן, וואָס זי האָט ילד פון עַדריאֵל בּן בַרזלַין, פון מחוֹלָה; 9 און ער האָט זיי נתן אין דער יָד פון די גבעונים, און זיי האָבּן זיי יקע אויפן הַר פאַר ה'; און זיי זייַנען נפל אַלע 7 אין איינעם. און זיי זייַנען מות געוואָרן אין די ערשטע יְמֵי קָציר הראשנים, אין אָנהייבּ קציר שׂעֹרִים. 10 און רִצפָה בַּת אַיָהן האָט לקח א זאק, און האָט עס זיך נטה אויפן הצּוּר, פון אָנהייבּ קָצִיר בּיז עס האָט זיך נתך אויף זיי מַיִם פון שָמַיִם. און זי האָט נישט נתן אן עוֹף הַשָמַיִם זיך נוח אויף זיי יוֹמָם, און א חיה פון שָׂדֶה בּייַ לָיְלָה. 11 איז נגד געוואָרן דָוִדן וואָס רצפָה בַּת אַיָהן, די פילֶגֶש פון שָאולן, האָט עשׂה . 12 איז דָוִד הלך, און האָט לקח די עצמות פון שָאולן, און די עצמות פון יהונתן בְּנוֹ, פון די בעלי יָביש-גִלעָד, וואָס האָבּן זיי גנב פון דעם רחֹב פון בּית-שָן וואָס די פלִשתים האָבּן זיי דאָרטן געהאַט תָּלָא, אין דעם יוֹם וואָס די פלִשתים האָבּן נכה שָאולן אין גִלבּוֹע. 13 און ער האָט עלה פון דאָרטן די עצמות פון שָאולן, און די עצמות פון יהונתן בְּנוֹ; און מע האָט אסף די עצמוֹת פון די מוּקָעִים [יקע]. 14 און מע האָט קבר די עצמות פון שָאולן און יהונתן בְּנוֹ אין אֶרֶץ בּנימין, אין צֵלָע, אין דעם קבר פון אָבִיו קישן; און מע האָט עשׂה אַלץ וואָס דער מלך האָט צוה. און אלוקים האָט זיך עתר צו אֶרֶץ נאָך דעם. 15 און די פלִשתים האָבּן מלחמה עוֹד מיט ישראל, און דָוִד און זייַנע עבדים מיט אים האָבּן ירד, און האָבּן לחם מיט די פלִשתים, און דָוִד איז עיף געוואָרן. 16 און יושבי-בנוֹב וואָס איז געווען פון ילדים פון דעם רָפה, און די משקל פון זיין קַיִן איז געווען 300 משקל נחשת, און ער איז געווען חגר מיט א חדשה האָט אמר צו נכה דָוִדן. 17 אָבער אַבישַי בּן צרויָהן איז אים עזר, און האָט נכה דעם פלִשתי און אים מות. דעמאָלט האָבּן אנשים פון דָוִד שבע פאַר אים, אַזוי צו אמר: זאָלסט מער נישט יצא מיט אונדז אין מלחמה, כדי זאָלסט נישט כבה דאָס נֵר ישראל. 18 און עס איז געווען נאָך דעם, איז עוֹד געווען מלחמה אין גוֹב מיט די פלִשתים; דעמאָלט האָט סִבכַי פון חושָה נכה סַפן וואָס פון ילדים פון דעם רָפה. 19 און עס איז עוֹד געווען מלחמה אין גוֹב מיט די פלִשתים; און אֶלחָנֶן בּן יַעֲרֵי-אוֹרגים דער בּית-לֶחֶמער האָט נכה גָליַתן פון גַת, וואָס דער עֵץ פון זיין חֲנִית איז געווען אַזוי ווי דער מָנוֹר פון אֹרֵג. 20 און עס איז עוֹד געווען א מלחמה אין גַת. איז דאָרטן געווען אן אִיש מָדוֹן וואָס די אֶצְבַּעוֹת פון זייַנע הענט און די אֶצְבַּעוֹת פון זייַנע רגלים זייַנען געווען צו 6 און 6, 24 אין צאָל. און ער אויך איז געווען ילד פון דעם רָפה. 21 און ער האָט חרף ישראל; האָט אים יהונתן בּן שִמְעִי, אֲחִי דָוִד, נכה . 22 די דאָזיקע 4 זייַנען געווען ילד פון דעם רָפה אין גַת. און זיי זייַנען נפל דורך דער יָד פון דָוִדן, און דורך דער יָד פון זייַנע עבדים.