שמלב22

1 און דָוִד האָט דבר צו ה' די דברים פון דעם דאזיקן שירה, אין דעם יוֹם וואָס ה' האָט אים נצל געווען פון דער כּף פון אַלע זייַנע פייַנט, און פון דער כּף פון שָאולן. 2 און ער האָט אמר: ה' איז מיין סֶלַע און מיין מצוּדה, און דער וואָס מאכט מיך פלט; 3 אלוקים מיין צוּר וואָס איך חסה מיך אין אים, מיין מָגֵן און דער קֶרֶן פון מיין ישע, מיין משׂגב און מיין מָנוֹס, מיין מושִעַ, וואָס ישע מיך פון חמס . 4 איך קרא צו ה'; מְהֻלָּל איז ער! און פון מייַנע פייַנט ווער איך ישע. 5 וואָרעם אפף האָבּן מיך מִשְבָּר פון מות , נחלים [נחל] פון בּליּעל האָבּן מיך בעת; 6 הבלים [הבל] פון שָאול האָבּן מיך סבב, קדם זייַנען מיר מוקש פון מות . 7 האָבּ איך אין מיין צר קרא צו ה', יא, צו אלֹקָי האָבּ איך קרא, און ער האָט שמע פון זיין הֵיכַל מיין קוֹל, און מיין שַוְעָה אין זייַנע אוזנים. 8 און געש און רעש האָט זיך הָאָרֶץ. די מוֹסָדוֹת [מוֹסָד] פון שָמַיִם האָבּן רגז; זיי האָבּן זיך געש, ווייַל ער האָט חרה; 9 עָשָן איז עלה אין זיין אף, און פון זיין פּה האָט אֵש אכל; קוילן האָבּן בער פון אים. 10 און ער האָט נטה דעם שָמַיִם און ירד, מיט אן עֲרָפֶל אונטער זייַנע רגלים . 11 און ער איז רכב אויף כרוב און עוף, און זיך באוויזן אויף כּנף פון ווינט. 12 און ער האָט שׂיח חֹשֶךְ פאַר סֻכּוֹת אַרום אים; א חשרת [חשרה] פון מַיִם, וואלקנס געדיכטע. 13 פון דעם נֹגַהּ פאַר אים האָבּן פייַערקוילן בער. 14 רעם פון שָמַיִם האָט ה', און דער עֶלְיוֹן האָט נתן זיין קוֹל. 15 און ער האָט שלח פייַלן און זיי פוץ, א בליץ, און זיי המם. 16 און די אָפִיק פון ים האָבּן זיך באוויזן, די מֹסְדוֹת פון דער וועלט זייַנען גלה געוואָרן, דורך דעם גְּעָרָה פון ה', פון דעם נשמה פון רוּחַ פון זיין נאָז [אף]. 17 ער האָט שלח פון דער הייך און מיך לקח , מיך משה פון מַיִם רבּים. 18 ער האָט מיך נצל געווען פון מיין מאַכטיקן פייַנט, פון מייַנע שָונאים, ווען זיי זייַנען געווען אמץ פון מיר. 19 זיי זייַנען מיר קדם אין יוֹם מיין אֵיד, אָבער ה' איז מיר אַן מִשְעָן געווען. 20 ער האָט מיך יצא אין מרחב, מיך חלץ, ווייַל ער האָט מיך חפץ . 21 ה' גמל מיך לויט מיין משפּט [צדקה], לויט דער ריינקייט [בֹּר] פון מייַנע הענט שוב ער מיר אום . 22 וואָרעם איך האָבּ שמר די וועגן פון ה', און נישט רשע אַקעגן אֱלֹקָי. 23 וואָרעם זייַנע כּל משפט זייַנען פאַר מיר, און זייַנע חוקות, דערפון סור איך נישט. 24 און איך בין געווען צו אים תמים, און האָבּ מיך שמר פון מיין עָוון. 25 דעריבער האָט מיר שוב ה' לויט מיין צדקה , לויט מיין בֹּר פאַר זייַנע אויגן. 26 מיט דעם חסיד ווייַזטו זיך חסד, מיט דעם גִּבּוֹר תָּמִים ווייַזטו זיך תמם. 27 מיט דעם ברר ווייַזטו זיך ברר, און מיט דעם עִקֵּש ווייַזטו זיך פתל. 28 און דאָס עַם עָני טוסטו ישע, און דייַנע אויגן זייַנען אויף די רָמִים [רום], דו זאָלסט זיי שפל. 29 וואָרעם דו ביסט מיין נֵר ה', און ה' נגה מיין חֹשֶךְ. 30 וואָרעם מיט דיר רוץ איך קעגן א גְּדוּד, מיט אֱלֹקָי דלג איך א שוּר. 31 הָאֵ-ל זיין דֶּרֶךְ איז תּמִים; דאָס אִמְרָה פון ה' איז צרף, ער איז אַ מָגֵן פאַר אַלע וואָס חסה זיך אין אים. 32 וואָרעם ווער איז א-ל אויסער ה', און ווער צוּר אויסער אלוקינו? 33 הָאֵ-ל וואָס איז מיין שטארקע מָעוֹז, און נתר תָּמִים מיין דֶּרֶךְ. 34 ער מאכט מייַנע רגלים גלייַך ווי די הינדן, און אויף מייַנע הייכן ער מיך עמד . 35 ער לערנט מייַנע יַד צו מלחמה, און אַ קשת נחושה נחת מייַנע זרוֹעַ . 36 און האָסט מיר נתן דעם מָגֵן פון דייַן ישע, און דייַן עֲנָוָה טוט מיך רבה. 37 דו רחב מיין צעד אונטער מיר, און נישט מעד האָבּן זיך מייַנע קרסֹל. 38 איך האָבּ רדף מייַנע פייַנט און זיי שמד, און זיך נישט שוב בּיז איך האָבּ זיי כלה. 39 יאָ, איך האָבּ זיי כלה און זיי מחץ , אַז זיי קענען נישט קום ; און זיי זייַנען נפל אונטער מייַנע רגלים . 40 און האָסט מיך אזר מיט חַיִל פאַר מלחמה, האָסט געמאַכט כרע מייַנע קַם אונטער מיר. 41 און מייַנע פייַנט האָסטו געמאַכט נתן מיטן עֹרֶף צו מיר, מייַנע שָונאים איך זאָל זיי צמת. 42 זיי האָבּן זיך שעה, און נישט געווען קיין מֹשִיעַ, צו ה' און ער האָט זיי נישט ענה. 43 און איך האָבּ זיי שחק ווי עָפָר פון דער אֶרֶץ, ווי טִיט חוּצוֹת זיי דקק, זיי רקע. 44 און דו האָסט מיך פלט פון די ריב פון עַמִּי , מיך שמר צו ווערן דער קאָפּ פון די גוֹים; עם וואָס איך ידע נישט, מיר עבד. 45 בְּנֵי נֵכָר כחש פאַר מיר, פון שמע מיטן אֹזֶן געהארכן זיי מיר. 46 בְּנֵי נֵכָר ווערן נבל, און חגר פון זייערע מִסְגֶּרֶת. 47 חַי ה', און ברך מיין צוּר, און רום איז אלוקי צוּר יִשְעִי; 48 הָאֵ-ל וואָס נתן מיר נקמות, און ירד די עמּים אונטער מיר, 49 און מוֹצִיא [יצא] מיך פון מייַנע פייַנט; יא, איבער מייַנע קַם רום מיך, פון אִיש חמסים ביסטו מיך נצל . 50 דעריבער ידה איך דיך, ה', צווישן די גּוֹיִם, און צו דייַן שֵם איך זמר. 51 א מגדוֹל פון ישוּעוֹת איז ער צו זיין מלך, און ער עשׂה חֶסֶד מיט זיין משיח, מיט דָוִדן און מיט זיין זֶרַע עַד עוֹלָם .