שמלב18

1 און דָוִד האָט פקד הָעָם וואָס מיט אים, און ער האָט שׂום איבער זיי שׂרים פון אלפים און שׂרים פון מֵאוֹת. 2 און דָוִד האָט שלח הָעָם, א דריטל אונטער דער יָד פון יוֹאָבן, און א דריטל אונטער דער יָד פון אבישַי בּן צרויָהן, אחִי יוֹאָב, און א דריטל אונטער דער יָד פון אתַין פון גַת. און דער מלך האָט אמר צום עם : יצא וועל איך אויך יצא מיט אייַך. 3 האָט דאָס עם אמר: זאָלסט נישט יצא; וואָרעם אויב נוס וועלן מיר נוס, וועט מען אויף אונדז נישט שׂום לֵב, און אַפילו א העלפט פון אונדז זאָלן מות, וועט מען אויף אונדז נישט שׂום לֵב; אָבער דו ביסט אַצונד אַזוי ווי 10,000 פון אונדז; איז אַצונד בעסער, אַז דו זאָלסט אונדז זיין צו עזר פון עִיר. 4 האָט דער מלך צו זיי אמר: וואָס איז יטב אין אייַערע אויגן, וועל איך עשׂה. און דער מלך האָט זיך עמד אין זייט פון שער, און דאָס כּל הָעָם איז יצא אין מֵאות און אין אלפים. 5 און דער מלך האָט צוה יוֹאָבן און אַבישַין און אִתַין, אַזוי צו אמר: זייט מיר אַט מיט דעם נער, מיט אַבשָלומען. און דאָס כּל הָעָם האָט שמע ווי דער מלך האָט צוה כּל השׂרים וועגן אַבשָלומען. 6 און הָעָם איז יצא אין שָׂדֶה אקעגן ישראל, און די מלחמה איז געווען אין וואלד פון אפריִם. 7 און עָם ישראל איז דאָרטן נגף געוואָרן פאַר די עבדים פון דָוִדן, און דאָרטן איז געווען א מגפה גדוֹלה אין יום ההוא - 20,000. 8 וואָרעם די מלחמה איז דאָרטן געווען פוץ אויפן פּני כּל הָאָרֶץ; און דער וואלד האָט אכל פון עם מער ווי די חֶרֶב האָט אכל אין יום ההוא. 9 און אַבשָלום האָט זיך געטראפן [קרא] פאַר די עבדים פון דָוִדן. און אַבשָלום איז רכב אויף א פֶּרֶד, איז דער פֶּרֶד בוא אונטער דעם שׂוֹבֶךְ פון הָאֵלָה הגְדוֹלָה, און זיין קאָפּ האָט זיך חזק אָן דעם אֵלָה, און ער איז נתן צווישן שָמַיִם און הָאָרֶץ; און דער פֶּרֶד וואָס אונטער אים איז עבר. 10 האָט ראה איינער אַן אִיש, און ער האָט נגד יוֹאָבן און אמר: הנה! האָבּ איך ראה אַבשָלומען הענגען אויפן אֵלָה. 11 האָט יוֹאָב אמר צו דעם אִיש וואָס האָט אים נגד: און הנה! אַז דו האָסט ראה, און מַדוּעַ האָסטו אים נישט נכה דאָרטן צו ארצה? און אויף מיר וואָלט געווען דיר צו נתן 10 כֶּסֶף און א חֲגֹרָה. 12 האָט דער אִיש אמר צו יוֹאָבן: אַפילו ווען איך קריג שקל אויף מייַנע כּף 1000 כֶּסֶף, וועל איך נישט שלח מיין יָד אויף דעם בּן המלך, וואָרעם פאַר אונדזערע אוזנים האָט דער מלך צוה דיר און אַבישַין און אִתַין, אַזוי צו אמר: זייט שומר, ווער עס זאָל נישט זיין, מיט דעם נער, מיט אַבשָלומען. 13 אָדער אַז איך זאָל עשׂה א שֶקֶר אקעגן מיין נפש, וועט קיין זאַך נישט בלייַבן יכּחד [כּחד] פון דעם מלך, און דו וועסט התיצב [יצב] זיך פון נגד [גלייַכגילטיק]. 14 האָט יוֹאָב אמר: איך קען זיך דאָ אַזוי נישט יחל מיט דיר. און ער האָט לקח 3 שבטים [שֵבֶט] אין זיין כּף, און האָט זיי תקע אין לֵב אַבשָלום, ווען ער האָט נאָך געלעבט חַי אין מיטן אייכנבוים
. 15 און 10 נערים, וואפנטרעגער פון יוֹאָב, האָבּן זיך סבב, און האָבּן נכה אַבשָלומען און אים מות . 16 און יוֹאָב האָט תקע אין שופר, און הָעָם האָט זיך שוב פון רדף ישראל, וואָרעם יוֹאָב האָט חשׂך הָעָם. 17 און זיי האָבּן לקח אַבשָלומען, און האָבּן אים שלך אין וואלד אין דער פחת הגדוֹל. און זיי האָבּן נצב איבער אים א גּל אבנים גדול מאֹד. און כּל ישראל זייַנען נוס, איטלעכער צו זייַנע אוהל. 18 און אַבשָלום האָט נאָך בּייַ זיין לעבן לקח און זיך נצב דעם מצּבת וואָס אין עמק המלך; וואָרעם ער האָט אמר: איך האָבּ נישט קיין בּן צו הזכּיר [זכר] מיין שֵם. און ער האָט קרא דעם מצבת אויף שמוֹ , און מע קרא אים יַד אַבשָלום בּיז אויף היום הזה. 19 און אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן האָט אמר: לאָמיך נָא רוץ און בָּשָׂר דעם מלך, אַז ה' האָט זיך שפט אים פון דער יָד פון זייַנע פייַנט. 20 האָט יוֹאָב צו אים אמר: ביסט נישט א בעַל-בשורה היום הזה; וועסט בָּשָׂר אַן אַנדער יוֹם, אָבער היום הזה זאָלסטו נישט בָּשָׂר, אַזוי ווי דעם בּן המלך איז מות . 21 און יוֹאָב האָט אמר צו דעם כושי: הלך! נגד! דעם מלך וואָס דו האָסט ראה. האָט דער כושי זיך שחה צו יוֹאָבן, און איז רוץ. 22 און אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן האָט יסף און אמר צו יוֹאָבן: זאָל זיין וואָס וועט זיין, לאָמיך אויך, נָא, רוץ נאָך דעם כושי. האָט יוֹאָב אמר: לָמָּה? דען זאלסטו רוץ, בְּנִי, אַז די בשורה וועט דיר גאָרניט מֹצֵאת [מצא]? 23 אָבער זאָל זיין וואָס וועט זיין, איך וועל רוץ. האָט ער צו אים אמר: רוץ! און אַחימַעַץ איז רוץ מיטן דֶּרֶךְ פון דער [ירדן] כִּכָּר, און ער האָט עבר דעם כושי. 24 און דָוִד איז ישב צווישן די 2 שערים, און דער צֹפה [צפה] איז הלך אויף דעם גַּג השער, אויף דער חוֹמָה, און ער האָט נשׂה זייַנע אויגן, און ראה און הנה אן אִיש רוץ אליין. 25 האָט דער צֹפה [צפה] קרא, און נגד דעם מלך. האָט דער מלך אמר: אויב ער איז אַליין, איז א בשורה אין זיין פּה. און יענער איז הלך הלך און קרב. 26 האָט דער צֹפה ראה אַן אַנדער אִיש רוץ, און דער צֹפה האָט קרא צום טויערמאַן און אמר: הנה, אן אִיש רוץ אליין. האָט דער מלך אמר: דער אויך איז א מְבַשֵׂר . 27 האָט דער צֹפה אמר: איך ראה דאָס מְרוּצַת הראשוֹן אַזוי ווי דאָס מְרֻצַת פון אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן. האָט דער מלך אמר: אִיש טוֹב איז ער, און מיט א בשורה טוֹבה בוא ער . 28 האָט אַחימַעַץ קרא און האָט אמר צום מלך: שלוֹם! און ער האָט זיך שחה צום מלך מיט זיין פנים צו ארצה, און האָט אמר: ברך ה' אלֹקֶיךָ וואָס האָט סגר די אנשים וואָס האָבּן נשׂה זייער יָד אויף אֲדֹנִי הַמֶלֶך. 29 האָט דער מלך אמר: שלוֹם צו דעם נער, צו אַבשָלומען? האָט אַחימַעַץ אמר: איך האָבּ ראה הָמוֹן הגדוֹל ווען יוֹאָב האָט שלח עֶבֶד המלך, און מיך דייַן עֶבֶד, אָבער איך האָבּ נישט ידע וואָס. 30 האָט דער מלך אמר: סבב! זיך אום, יצב! זיך דאָ. האָט ער זיך סבב, און איז עמד. 31 און הנה דער כושי בוא; און דער כושי האָט אמר: זאָל בשורה האָבּן, אֲדֹנִי הַמֶלֶך, אַז ה' האָט זיך הַיּוֹם שפט דיר פון דער יָד פון אַלע וואָס זייַנען קום אויף דיר. 32 האָט דער מלך אמר צו דעם כושי: איז שלוֹם צו דעם נער, צו אַבשָלומען? האָט דער כושי אמר: זאָל ווערן פון די שָונאים פון אֲדֹנִי הַמֶלֶך, און פון אַלע וואָס זייַנען קום אויף דיר צום רָעָה, ווי פון דעם נער.