מלכב7

1 האָט אֱלִישָע אמר: שמע! דאָס דבר-ה': אַזוי האָט ה' אמר: כָּעֵת מחר וועט אַ סְאָה סלת זיין פאַר א שקל, און 2 סְאָה שׂעֹרים פאַר אַ שקל, אין דעם שער שומרון. 2 האָט דער שליש וואָס דער מלך איז געווען נשען [שען] אויף זיין יָד ענה דעם אִיש האלוקים, און האָט אמר: אפילו ה' זאָל עשׂה פענצטער אין שָמַיִם, קען דען דאָזיקע זאַך געשען? האָט ער אמר: אָט וועסטו ראה מיט דייַנע אויגן, אָבער אכל דערפון וועסטו נישט. 3 און 4 אנשים מצוֹרָעִים, זייַנען געווען בּייַם פתח השער; האָבּן זיי אמר איינער צו זיין רֵעַ: וואָס ישב מיר דאָ בּיז מיר וועלן מות? 4 זאָלן מיר אמר: מיר וועלן בוא אין עִיר, איז דער רָעָב אין עִיר, און מיר וועלן דאָרטן מות; און אויב מיר וועלן דאָ ישב , וועלן מיר אויך מות. דעריבּער הלך אַצונד און לאָמיר נפל צו דעם מַחֲנֶה ארם; אויב זיי וועלן אונדז חיה, וועלן מיר חיה, און אויב זיי וועלן אונדז מות, וועלן מיר מות. 5 זייַנען זיי קום אין נֶשֶף צו בוא צו דעם מַחֲנֶה ארם, און זיי זייַנען בוא צום קצה מַחֲנֶה פוּן ארם, און הִנֵּה אֵין שָם אִיש. 6 וואָרעם אֲדֹנָי האָט השמיע [שמע] אין דעם מַחֲנֶה ארם א קוֹל פוּן מרכּבות, און אַ קוֹל פוּן סוּס, א קוֹל פוּן א חיל גדוֹל, און זיי האָבּן אמר איינער צו אחיו: הִנֵּה, מלך ישראל האָט שׂכר אויף אונדז די מלכים פוּן די חִתים, און די מלכים פוּן מצרים, צו בוא אויף אונדז. 7 און זיי זייַנען קום און זייַנען נוס אין נֶשֶף, און האָבּן עזב זייערע אוהלים, און זייערע סוּסים און זייערע חמֹרים , דעם מַחֲנֶה אַזוי ווי ער איז, און זייַנען נוס אום זייער נפש. 8 און די דאָזיקע מצוֹרעִים זייַנען בוא צום קצה מַחֲנֶה, און זייַנען בוא אין 1 אֹהֶל, און האָבּן אכל און שתה, און נשׂא פוּן דאָרטן כֶּסֶף און זָהָב, און בּגדים, און זיי זייַנען הלך און האָבּן הטמן [טמן]; און זיי זייַנען שוב און זייַנען בוא אין אַן אנדער אֹהֶל, און האָבּן נשׂא פוּן דאָרטן, און זייַנען הלך און האָבּן הטמין [טמן]. 9 און זיי האָבּן אמר איינער צום אחיו: מיר עשׂה נישט רעכט; היּוֹם הזה יוֹם בשׂורה , און מיר החשה [חשה]. אַז מיר וועלן חכּה בּיז אוֹר פוּן בֹקֶר, וועט אונדז מצא אַן עָווֹן . דעריבּער הלך אַצונד, און לאָמיר בוא און נגד אין בּית המלך . 10 זייַנען זיי בוא און האָבּן קרא צו די שועֵר העִיר, און זיי האָבּן זיי נגד, אַזוי צו אמר: מיר זייַנען בוא אין מַחֲנֶה ארם, און הִנֵּה דאָרטן אֵין אִיש און קיין קוֹל אָדָם; נאָר די סוּס זייַנען אסר, און די חמוֹר זייַנען אסר, און די אוהלים אַזוי ווי זיי זייַנען געווען. 11 האָבּן די שוֹערים קרא, און מע האָט נגד אינעווייניק אין בּית המלך. 12 איז דער מלך קום אין דער לָיְלָה, און ער האָט אמר צו זייַנע עבדים: לאָמיר אייַך נגד וואָס די אַרַמים אונדז האָבּן דאָ עשׂה : זיי ידע אַז מיר זייַנען רְעֵבים, דעריבּער זייַנען זיי יצא פוּן מַחֲנֶה זיך צו נחבה [חבה] אין שָׂדֶה, אַזוי צו אמר: ווי זיי וועלן יצא פוּן עִיר, אַזוי וועלן מיר זיי תפשׂ חיּים, און מיר וועלן בוא אין עִיר. 13 האָט זיך ענה איינער פוּן זייַנע עבדים און האָט אמר: טאָ זאָל מען, נָא, לקח 5 פוּן די סוּסים הנשארים [שאר] וואָס זייַנען דאָ שאר--זיי זייַנען דאָך אַזוי ווי דער כּל ההמון ישראל וואָס זיי זיינען שאר אין איר, הִנֵּה אַזוי ווי דער כּל ההמון ישראל וואָס זיי זיינען תמם -- און לאָמיר שלח און ראה. 14 און האָבּן זיי לקח 2 רֶכֶב סוּסים, און דער מלך האָט זיי שלח נאָך דעם מַחֲנֶה ארם, אַזוי צו אמר: הלך! און ראה. 15 זייַנען זיי הלך נאָך זיי ביזן ירדן; און הִנֵּה כּל הַדֶּרֶךְ איז פול מיט בּגדים און כֵּלים וואָס די אַרַמים האָבּן שלך ווי זיי חפז. האָבּן די מלאכים זיך שוב, און האָבּן נגד צו דעם מלך. 16 איז יצא הָעָם און זיי האָבּן בזז דעם מַחֲנֶה ארם; און א סְאָה סֹלֶת איז געווען פאַר א שקל, און 2 סְאָה שׂעֹרים פאַר א שקל, אַזוי ווי דאָס דבר-ה'. 17 און דער מלך האָט הפקיד [פקד] דעם שליש וואָס ער איז געווען שען אויף זיין יָד, איבּער דעם שער. האָט אים דאָס עַם רמס אין שער, און ער איז מות. אַזוי ווי עס האָט דבר דער אִיש האלוקים, וואָס ער האָט דבר ווען דער מלך האָט ירד צו אים . 18 וואָרעם עס איז געווען, אַז דער אִיש האלוקים האָט דבר צום מלך, אַזוי צו אמר: 2 סְאָה שׂעֹרים וועלן זיין פאַר א שקל, און א סְאָה סֹלֶת פאַר א שקל, כָּעֵת מחר אין שער פוּן שומרון, 19 האָט דער שליש זיך ענה צום אִיש האלוקים, און האָט אמר: און הִנֵּה אפילו ה' זאָל עשׂה פענצטער אין שָמַיִם, קען דען געשען אַזוי ווי די דאָזיקע זאַך? האָט ער אמר: הִנֵּה וועסטו ראה מיט דייַנע אויגן, אָבער אכל דערפון וועסטו נישט. 20 און אים איז אַזוי געשען און הָעָם האָט אים רמס אין שער, און ער איז מות.