מלכב10

1 און אַחאב האָט געהאַט 70 בָּנִים אין שומרון. האָט יֵהוא כתב ספרים, און האָט שלח קיין שומרון צו די שׂרים פוּן יזרעאל, די זקנים, און צו די וואָס זייַנען געווען אֹמְנים [אמן] בּייַ אַחאבן, אַזוי צו אמר: 2 און אַצונד, ווי עס בוא צו אייַך דער דאָזיקער סֵפֶר, אַזוי ווי בּייַ אייַך זייַנען די בּני אייַער אֲדוֹן, און בּייַ אייַך זייַנען דאָ מרכּבות און סוּסים, און עִיר מבצר און נֶשֶק. 3 זאָלט איר ראה דעם טוב און ישר פוּן אייַער בָּנִים פוּן אֲדוֹן, און שום אויף כִּסֵּא אָבִיו; און האַלט לחם פאַר אייַער בּית אֲדוֹן. 4 האָבּן זיי זייער ירא מאֹד מאֹד, און זיי האָבּן אמר: הִנֵּה זייַנען די 2 מלכים נישט עמד פאַר אים, און ווי וועלן מיר עמד? 5 און דער וואָס איבּער דעם בּית, און דער וואָס איבּער דער עִיר, און די זקנים, און די אֹמנים, האָבּן שלח צו יֵהואן, אַזוי צו אמר: דייַנע עבדים זייַנען מיר; און כּל וואָס דו וועסט אונדז אמר, וועלן מיר עשׂה . מיר וועלן קיינעם נישט עשׂה פאַר אַ מלך. וואָס איז טוֹב אין דייַנע אויגן, עשׂה. 6 האָט ער כתב צו זיי אַ סֵפֶר א צווייט מאָל, אַזוי צו אמר: אויב איר זייט מיט מיר, און איר ווילט שמע צו מייַן קוֹל, לקח די קעפ פוּן די אנשי בּני אדֹניכם, און בוא צו מיר מחר אַרום דער צייַט קיין יזרעאל. און די בּני המלך, 70 אִיש, זייַנען געווען בּייַ די גְדֹלֵי הָעִיר, וואָס האָבּן זיי גדל. 7 און עס איז געווען, ווי דער סֵפֶר איז בוא צו זיי, אַזוי האָבּן זיי לקח די בּני המלך, און זיי שחט, 70 אִיש; און זיי האָבּן שום זייערע קעפ אין דָוִד, און שלח צו אים קיין יזרעאל. 8 איז בוא הַמַלְאָךְ, און האָט אים נגד, אַזוי צו אמר: מע האָט געבראַכט די קעפ פוּן דעם בּני המלך. האָט ער אמר: שום זיי אין 2 צִבֻּרִים [צִבּוּר] בּייַם פּתח פוּן שער, בּיז אין דער בוקר. 9 און עס איז געווען אין דער בוקר, איז ער יצא , און האָט זיך עמד, און האָט אמר צום כּל העם , איר זייט צדּקים; הִנֵּה האָבּ איך קשר אַקעגן אֲדֹנִי, און האָבּ אים הרג. אָבער ווער האָט נכה כּל די דאָזיקע? 10 ידע! דען, אַז גאָרנישט וועט נפל צו דער ארצה פוּן דעם דבר פוּן ה' וואָס ה' האָט דבר אויף דעם בּית אַחאב; און ה' האָט עשׂה וואָס ער האָט דבר דורך זיין עֶבֶד אֵלִיָהוּן. 11 און יֵהוא האָט נכה כּל וואָס זייַנען שאר פוּן בּית אַחאב אין יזרעאל, און כּל זייַנע גדולים, און זייַנע ידּעים, און זייַנע כֹּהנים, בּיז ער האָט נישט שאר פוּן אים אַ שָׂריד. 12 און ער איז קום און איז בוא, און איז הלך קיין שומרון. ווי ער איז בּייַם בּית עֵקֶד הרֹעים בדרך, 13 אַזוי האָט יֵהוא מצא די אחים פוּן אַחַזיָהו מלך יהודה, און ער האָט אמר: ווער זייט איר? האָבּן זיי אמר: די אחים פוּן אחַזיָהון זייַנען מיר, און מיר האָבּן ירד אויף דעם שלוֹם פוּן בּני-המלך און בּני-הגבירה. 14 האָט ער אמר: תפשׂ זיי חיּים. און מע האָט זיי תפשׂ חיּים, און זיי שחט בּייַ דער בוֹר בּית עֵקֶד, 42 אִיש. און ער האָט קיינעם פוּן זיי נישט שער. 15 און ווי ער איז הלך פוּן דאָרטן, אַזוי האָט ער מצא יהונָדב בּן רֵכָבן אים אַנטקעגן. האָט ער אים ברך, און האָט צו אים אמר: איז דייַן לֵב אויפריכטיק, אַזוי ווי מייַן לֵב איז צו דייַן לֵב? האָט יהונָדב אמר: יאָ. [האָט יֵהוא אמר:] אויב יאָ, נתן דייַן יָד. האָט ער נתן זיין יָד; און ער האָט אים עלה צו זיך אויפן מרכּבה. 16 און ער האָט אמר: הלך מיט מיר, און ראה מייַן קִנאָה פאַר ה'. און מע האָט אים רכב אין זיין מרכּבה. 17 און ער איז בוא קיין שומרון, און האָט נכה כּל וואָס זייַנען שאר פוּן אַחאבן אין שומרון. בּיז ער האָט אים שמד; אַזוי ווי דאָס דבר-ה' וואָס ער האָט דבר צו אֵלִיָהוּן. 18 און יֵהוא האָט קבץ דאָס כּל הָעָם, און האָט צו זיי אמר: אַחאב האָט עבד בַעַל א ביסל, יֵהוא וועט אים עבד רבה. 19 און אַצונד, קרא! צו מיר כּל נביאים פוּן בַעַל, כּל עֹבְדָיו, און כּל זייַנע כֹּהנים; קיינער זאָל נישט פקד; וואָרעם א זבח גָדוֹל צו בַעַל איז בּייַ מיר. קיינער וואָס וועט פקד, וועט נישט חיה. און יֵהוא האָט דאָס עשׂה מיט עקבה, כדי אבד די עֹבְדֵי הַבַעַל. 20 און יֵהוא האָט אמר: קדש! עֲצָרָה צו בַעַל. האָבּן זיי עס קרא. 21 . און יֵהוא האָט שלח אין כּל ישראל, און כּל עֹבְדֵי הַבַעַל זייַנען בוא און עס איז נישט שאר אַן אִיש וואָס איז נישט בוא . און זיי זייַנען בוא אין בּית הַבַעַל; און דאָס בּית הַבַעַל איז געוואָרן מלא פוּן עק צו עק. 22 האָט ער אמר צו דעם אִיש וואָס איבּער דער מֶלְתָּחָה: יצא! לבוש צו כּל עֹבְדֵי הַבַעַל. און ער האָט זיי יצא די מלבושים. 23 און יֵהוא איז בוא מיט יהונָדב בּן רֵכָבן אין בּית הַבַעַל, און ער האָט אמר צו די עֹבדי הַבַעַל: חפשׂ! און ראה! אַז דאָ זאָל נישט זיין מיט אייַך פוּן די עבדים פוּן ה', אָבער בּלויז עֹבְדֵי הַבַעַל אליין. 24 און זיי זייַנען בוא צו עשׂה זבחים און עוֹלוֹת. און יֵהוא האָט זיך שום דרויסן 80 אִיש, און אמר: אויב עמעצער וועט מלט ווערן פוּן די אנשים וואָס איך מֵבִיא [בוא] איבּער אויף אייַערע ידים, איז דייַן נפש תחת נפשוֹ. 25 און עס איז געווען, ווי ער האָט כלה צו עשׂה דאָס עוֹלָה, אַזוי האָט יֵהוא אמר צו די רצים [רוץ] און צו די שלשים: בוא! נכה! ; קיינער זאָל נישט יצא. האָבּן זיי זיי נכה מיטן שאַרף פוּן חֶרֶב; און די רצים [רוץ] און די שלשים האָבּן זיי שלך, און זייַנען הלך צו דער עִיר בּית הַבַעַל. 26 און זיי האָבּן יצא די מצבוֹת פוּן בּית הַבַעַל, און זיי שׂרף. 27 און זיי האָבּן נתץ דעם מַצֵּבָה הַבַעַל, און האָבּן נתץ דאָס בּית הַבַעַל, און האָבּן עס שום פאַר מחראה בּיז אויף היום הזה. 28 און יֵהוא האָט שמד הַבַעַל פוּן ישראל. 29 אָבער פוּן די חַטָּאת פוּן יָרָבעָם בּן נבטן, מיט וואָס ער האָט החטא [חטא] יאָ ישראל, פוּן הינטער זיי האָט זיך יֵהוא נישט סור פוּן די עֶגְלֵי הַזָהָב וואָס אין בּית אֵ-ל און וואָס אין דָן. 30 און ה' האָט אמר צו יֵהואן: ווייַל דו האָסט זיך הטיב [טוֹב] צו עשׂה וואָס איז יָשָר אין מייַנע אויגן צו עשׂה צו בּית אַחאב אַזוי ווי כּל אין מייַן לֵב, וועלן דיר בּני 4טן דָור ישב אויף דעם כִּסֵּא פוּן ישראל. 31 אָבער יֵהוא האָט נישט שוֹמר צו הלך אין דער תורה פוּן ה' אֱלֹקֵי ישראל מיט זיין כּל לֵב; ער האָט זיך נישט סור פוּן די חַטָּאת פוּן יָרָבעָמען, וואָס ער האָט החטא [חטא] ישראל. 32 אין יענע טעג האָט ה' חלל צו קצה פוּן ישראל. און חַזָאֵל האָט זיי נכה אין כּל גְּבוּל פוּן ישראל: 33 פוּן ירדן צו מזרח השֶמֶש, דאָס כּל אֶרֶץ גִלעָד, די גדים, און די ראובנים, און די מנַשים, פוּן ערוער וואָס בּייַם נחל אַרנון-גִלעָד און בשן. 34 און די יתר דּברֵי יֵהואן, און כּל וואָס ער האָט עשׂה און זיין כּל גבורה, דאָס איז שוין כתב אין סֵפֶר דּברֵי הימים מלכים פוּן ישראל. 35 און יֵהוא האָט זיך שכב מיט זייַנע אבות, און מע האָט אים קבר אין שומרון. און בְּנוֹ יהוֹאָחָז איז געוואָרן מלך אויף זיין תחת. און די טעג וואָס יֵהוא האָט מלך איבּער ישראל אין שומרון, זייַנען געווען 28 שָנָה.