דברי הימים ב

דברי ב1

1 אוּן שלֹמֹה בּן דודן האָט זיך חזק אין זייַן מלכות, אוּן ה' אלוקיו איז געווען מיט אים, אוּן האָט אים גדל למעלה. 2 אוּן שלֹמֹה האָט שמר צו כּל ישראל, צו די שׂרי האלפים אוּן די מאות, אוּן צו די שֹׁפטים, אוּן צו כֹל נשׂיא אין כּל ישראל, די ראשי האבות. 3 אוּן שלֹמֹה אוּן די כל הקהל מיט אים זייַנען הלך צו דער בָמָה וואָס אין גִבעוֹן, וואָרעם דאָרטן איז געווען דער אוֹהל-מוֹעד פוּן האלוקים, וואָס משה עֶבֶד ה' האָט עשׂה אין מדבר. 4 אָבּער דעם אָרון האלוקים האָט דוד עלה פוּן קִריַת-יעָרים אַהין וווּ דוד האָט כון פאַר אים, וואָרעם ער האָט נטה פאַר אים אַן אֹהֶל אין ירושָלַיִם. 5 אָבּער דער מזבח הנחֹשת וואָס בצַלאֵל בּן אורי בּן חוּרִן האָט עשׂה, האָט מען שׂום פאַר דעם מִשכן ה'; אוּן שלֹמֹה אוּן די קהל האָבּן זיך צו אים דרש. 6 אוּן שלֹמֹה האָט עלה דאָרטן אויפן מזבח הנחֹשֶת פאַר ה' וואָס בּייַם אוֹהל-מוֹעד; אוּן ער האָט עלה אויף אים 1000 עוֹלָה. 7 אין יענער לָיְלָה האָט זיך אלוקים באַוויזן צו שלמהן, אוּן ער האָט צו אים אמר: שאל וואָס איך זאָל דיר נתן . 8 האָט שלֹמֹה אמר צו אלוקים: דו האָסט עשׂה חֶסֶד גּדוֹל מיט אָבִי דודן, אוּן האָסט מיך געמאכט פאַר אַ מלך אויף זייַן תחת. 9 אַצונד, ה' אלוקים, זאָל אמן ווערן דייַן דבר צו אָבִי דודן, וואָרעם דו האָסט מיך געמאכט פאַר אַ מלך איבּער עם אַזוי רב ווי דער עָפָר הָאָרֶץ. 10 אַצונד נתן מיר חכמה אוּן דַּעַת, אַז איך זאָל יצא אוּן בוא פאַרויס פאַר דעם דאָזיקן עם , וואָרעם ווער קען שפט דאָס דאָזיקע עם הגדול דייַנס? 11 האָט אלוקים אמר צו שלמהן: ווייַל דאָס איז אין דייַן לֵב, אוּן נישט דו האָסט שאל עשירות, נכס, אוּן כּבוֹד, אָדער דאָס נפש פוּן דייַנע פייַנט, אוּן נישט צו מאָל ימים רבּים האָסטו שאל, נייַערט דו האָסט דיר שאל חכמה אוּן דַעַת, כדי זאָלסט קענען שפט עַמִּי וואָס איך האָבּ דיך געמאכט פאַר אַ מלך איבּער אים 12 ווערט דיר אי נתן חכמה אוּן דַעַת, אי איך וועל דיר נתן עשירות אוּן נכס אוּן כּבוֹד, וואָס אַזוי-וואָס איז נישט געווען בּייַ די מלכים וואָס פאַר דיר, אוּן אַזוי-וואָס וועט נישט זייַן נאָך דיר. 13 אוּן שלֹמֹה איז בוא פוּן דער בָמָה וואָס אין גִבְעוֹן, פוּן פאַר דעם אוֹהל-מוֹעד, קיין ירושָלַיִם; אוּן ער האָט מלך איבּער ישראל. 14 אוּן שלֹמֹה האָט אסף מרכּבות אוּן פּרשים, אוּן ער האָט געהאַט 14,000 מרכּבות אוּן 12,000 פּרשים. אוּן ער האָט זיי נוח אין די ערי הָרֶכֶב, אוּן בּייַם מלך אין ירושָלַיִם. 15 אוּן דער מלך האָט נתן כֶּסֶף אוּן זָהָב אין ירושָלַיִם אַזוי ווי אבנים, אוּן צעדערן האָט ער נתן אַזוי ווי די שקמה וואָס אין דער שְפֵלָה, אין רֹב. 16 אוּן דער מוצא פוּן די סוּסים וואָס שלֹמֹה האָט געהאַט, איז געווען פוּן מִצרַיִם אוּן פוּן קוֵא; די סָוחרים פוּן דעם מלך פלעגן זיי לקח פוּן קוֵא פאַר מְחִיר. 17 אוּן זיי האָבּן עלה אוּן יצא פוּן מִצרַיִם אַ מרכּבה פאַר 600 כֶּסֶף, אוּן אַ סוּס פאַר 150; אוּן דאָס גלייַכן פאַר כּל מלכי הַחִתים, אוּן די מלכי אַרָם, פלעגט מען יצא דורך זייער יָד. [2:1]18 אוּן שלֹמֹה האָט אמר צו בנה אַ בּית צו דעם שֵם ה', אוּן אַ בּית פאַר זייַן מלכות.