דברי א29

1 אוּן דוד המלך האָט אמר צו כּל הקהל: שלֹמֹה בְּנִי, וואָס אים אחד האָט אלוקים בחר, איז נער אוּן רך, אוּן די מְלָאכָה איז גדולה, וואָרעם נישט פאַר אָדָם איז דער בִּירָה, אָבּער פאַר ה' אלוקים. 2 אוּן מיט אַלע מייַנע כוֹח האָבּ איך כון פאַר דעם בּית פוּן אֱלֹקַי, זָהָב פאַר די זהב, אוּן כֶּסֶף פאַר די כסף, אוּן נחשת פאַר די נחֹשֶת, בּרזל פאַר די בַּרְזֶל, אוּן עצים פאַר די עצים; אבני שֹׁהם און מִלֻּא, אבני פוך און רקמה, אוּן כל אבן יקרה, אוּן אבני שיש לרָוב. 3 אוּן מער נאָך: ווייַל איך רצה דאָס בּית אֱלֹקַי, האָבּ איך אַן סגולה זָהָב אוּן כֶּסֶף וואָס איך נתן פאַר דעם בּית אֱלֹקַי, למעלה אַלע וואָס איך האָבּ כון פאַר דעם בּית קֹדֶש: 4 3,000 כּכּרים זָהָב, פוּן זָהָב פוּן אוֹפיר, אוּן 7,000 כּכּרים כֶּסֶף מזקק [זקק], אויף צו טוח די קירות פוּן די בּתּים; 5 זָהָב וווּ מע דאַרף זָהָב, אוּן כֶּסֶף וווּ כֶּסֶף; אוּן פאַר כּל מְלָאכָה דורך דער יָד פוּן חרשים. אוּן ווער וויל הַיּוֹם מתנדב [נדב] זייַן מיט זייַן מלא יָד צו ה'? 6 אוּן די שׂרי האבות, אוּן די שׂרי שבטי ישראל, אוּן די שׂרי האלפים אוּן די מאות, אוּן די שׂרי מלאכת המלך, האָבּן מנדב געווען. 7 אוּן זיי האָבּן נתן פאַר דער עבודה פוּן בּית האלוקים, זָהָב 5,000 כּכּרים, אוּן אַדַרכוֹנים 10,000, אוּן כֶּסֶף 10,000 כּכּרים, אוּן נחשת 18,000 כּכּרים, אוּן בּרזל 100,000 כּכּרים. 8 אוּן די וואָס בּייַ זיי האָבּן זיך מצא אבנים, האָבּן עס נתן צו דעם אוצר פוּן בּית ה', אונטער דער יָד פוּן יחיאֵל דעם גֵרשוני. 9 אוּן הָעָם האָט זיך שׂמח וואָס זיי האָבּן מנדב געווען, וואָרעם מיטן לב שלם האָבּן זיי מנדב געווען צו ה', אוּן אויך דוד המלך האָט זיך שׂמח אַ שׂמחה גדולה. 10 אוּן דוד האָט ברך ה' פאַר די אויגן פוּן כּל הקהל, אוּן דוד האָט אמר: ברך ביסטו ה' אֱלֹקֵי ישראל, אָבִינוּ , פוּן עולם אוּן עד עולם. 11 דייַן, ה', איז די גְּדֻלָּה, אוּן די גבורה, אוּן די תפארת, אוּן די נצח, אוּן דער הוד, וואָרעם אַלע וואָס אויפן שָמַיִם אוּן אויף הָאָרֶץ איז דייַן; דייַן, ה', איז די ממלכה ], אוּן דו ביסט נשׂא לכֹל לרֹאש. 12 אוּן עוֹשר אוּן כבוד זייַנען פוּן דיר, אוּן דו משל איבּער כֹל, אוּן אין דייַן יָד איז כוֹח אוּן גבורה, אוּן אין דייַן יָד איז צו גדל אוּן צו חזק אַלעמען. 13 אוּן אַצונד, אֱלֹקֵינוּ, מודים מיר דיר, אוּן הלל דייַן שֵם תפארת. 14 וואָרעם ווער בין איך, אוּן ווער איז מייַן עם , אַז מיר זאָלן האָבּן כוֹח צו מנדב כזאת? אָבּער פוּן דיר איז כֹל, אוּן פוּן דייַן יָד האָבּן מיר דיר נתן . 15 וואָרעם גרים זייַנען מיר פאַר דיר, אוּן תושבים, אַזוי ווי כּל אבוֹתֵינוּ; אַזוי ווי אַ צל זייַנען יָמֵינוּ אויף הָאָרֶץ, אוּן אֵין מקוה. 16 ה' אֱלֹקֵינוּ, דאָס דאָזיקע כֹל ההמוֹן וואָס מיר האָבּן כון דיר צו בנה אַ בּית פאַר דייַן שֵם קדש, איז פוּן דייַן יָד, אוּן כֹל איז דייַן. 17 אוּן איך ידע אֱלֹקַי, אַז דו בּחן דאָס לב, אוּן דו רצה מישרים. איך האָבּ מיט יֹשֶׁר פוּן מייַן לֵב מנדב געווען דאָס אלץ; אוּן אַצונד האָבּ איך ראה מיט שִׂמְחַה ווי דייַן עם וואָס מצא זיך דאָ האָט מנדב געווען צו דיר. 18 ה' אלוקי אברהם, יצחק, אוּן ישראל , אבוֹתֵינוּ, שמר דאָס אָן לעוֹלָם, די יצר פוּן די מחשבות פוּן דייַן לבב עמך, אוּן כון זייער לב צו דיר. 19 אוּן שלמהן בְּנִי נתן לבב שלם לִשמֹר דייַנע מצוה, דייַנע עדות, אוּן דייַנע חקים, אוּן צו עשׂה דאָס כֹל, אוּן צו בנה דעם הַבַּיִת וואָס איך האָבּ כון. 20 אוּן דוד האָט אמר צו דער כל הקהל: ברך ה' אֱלֹקֵיכֶם. אוּן די כל הקהל האָט ברך ה' אלוקי אבותיהם, אוּן זיי האָבּן זיך קדד אוּן זיך שחה צו ה' אוּן צום מלך. 21 אוּן זיי האָבּן זבח זבחים צו ה', אוּן עלה עוֹלָה צו ה', אויף מָחֳרָת פוּן יום ההוא, 1000 פרים, 1000 אֵילִים, 1000 כבשׂים, מיט זייערע נֶסֶךְ, אוּן זבחים לרָוב פאַר כל ישראל. 22 אוּן זיי האָבּן אכל אוּן שתה פאַר ה' אין יום ההוא מיט שמחה גדולה, אוּן זיי האָבּן אַ 2טן מאָל געמאכט שלֹמֹה בּן דודן פאַר אַ מלך, אוּן מָשַח פאַר אַ נגיד פוּן ה', אוּן צָדוֹקן פאַר אַ כהן. 23 אוּן שלֹמֹה האָט זיך ישב אויף דעם כִּסֵּא פוּן ה' פאַר אַ מלך אויף דעם תחת פוּן אָבִיו דודן, אוּן ער האָט צלח . אוּן כּל ישראל האָבּן זיך שמע צו אים. 24 אוּן כּל שׂרים, אוּן די גיבוֹרים, אוּן אויך כּל בני המלך דוד, האָבּן זיך נתן אונטער שלֹמֹה המלך. 25 אוּן ה' האָט שלמהן גדל למעלה פאַר די אויגן פוּן כל ישראל, אוּן ער האָט נתן אויף אים אַ הוד מלכות וואָס איז נישט געווען אויף קיין מלך איבּער ישראל פאַר אים. 26 אוּן דוד בּן יִשַין האָט מלך איבּער כל ישראל. 27 אוּן די טעג וואָס ער האָט מלך איבּער ישראל, זייַנען געווען 40 שָנָה: אין חֶברון האָט ער מלך 7 שָנָה, אוּן אין ירושָלַיִם האָט ער מלך 33. 28 אוּן ער איז מות אין אַ שיבה טובה, שׂבע מיט טעג, עוֹשר, אוּן כבוד; אוּן בְּנוֹ שלֹמֹה איז געוואָרן מלך אויף זייַן תחת. 29 אוּן די דברי דודן, די ערשטע אַזוי ווי לעצטע, זיי זייַנען כתב אין די דברי שמואל דעם רֹאֶה, אוּן אין די דברי נתן דעם נביא, אוּן אין די דברי גָד דעם חֹזֶר, 30 מיט זייַן כּל מלכות, אוּן זייַנע גבורות, אוּן די עתים וואָס זייַנען עבר איבּער אים אוּן איבּער ישראל, אוּן איבּער כּל ממלכוֹת פוּן די ארצוֹת.