שמלא7

1 און די אנשים פון קִריַת-יְעָרים זייַנען בוא און האָבּן עלה דעם אָרון ה', און אים געבראכט צו בּית אבינדב אויפן בערגל און אלעזר בְּנוֹ זיי קדש זיין שומר איבער דעם אָרון ה'. 2 און עס איז געווען: פון זינט דעם יוֹם וואָס דער אָרון איז ישב אין קִריַת-יְעָרים האָבּן זיך רבה די טעג. און עס זייַנען געוואָרן 20 שָנָה; און דאָס כּל בּית ישראל האָט נהה נאָך ה'. 3 און שמואל האָט אמר צום כּל בּית ישראל, אַזוי צו אמר: אויב מיט אייַער כּל לֵב שוב איר אייַך אום צו ה', סור די אלוקי הנכר פון צווישן אייַך, און די עשתָרות, און כון לבבכם צו ה', און עֶבֶד אים אליין, און ער וועט אייַך נצל זיין פון דער יָד פון די פלשתים. 4 האָבּן די בְּנֵי-יִשְראל סור די בעַלים און די עשתָרות, און זיי האָבּן עֶבֶד ה' אליין. 5 און שמואל האָט אמר: קבץ! כּל ישראל קיין מִצְפֶּה, און איך וועל פלל זיין פאר אייַך צו ה'. 6 האָבּן זיי זיך קבץ קיין מִצְפֶּה, און זיי האָבּן שאב מַיִם און שפך פאר ה', און זיי האָבּן צום אין יום ההוא, און אמר דארטן: מיר האָבּן חטא צו ה'. און שמואל האָט שפט די בני-יִשְראל אין מִצְפֶּה. 7 און די פלשתים האָבּן שמע אַז די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן זיך קבץ קיין מִצְפֶּה, און די סרנים פון די פלשתים זייַנען עלה קעגן ישראל. און די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן שמע , און האָבּן ירא געהאט פאר די פלשתים. 8 און די בְּנֵי ישראל האָבּן אמר צו שמואלן: זאלסט נישט חרש פון זעק צו ה' אלֹקֵינוּ, אַז ער זאָל אונדז ישע פון דער יָד פון די פלשתים. 9 האָט שמואל לקח א טָלֶה חָלָב, און האָט עס עלה אין עוֹלָה כּליל צו ה' . און שמואל האָט זעק צו ה' פאר ישראל, און ה' האָט אים ענה. 10 און עס איז געווען, ווי שמואל עלה אויף דאָס עוֹלָה, אַזוי האָבּן די פלשתים נגש אויף מלחמה אקעגן ישראל; אָבער ה' האָט רעם מיט קוֹל גדול אין יום ההוא אויף די פלשתים, און ער האָט זיי המם, און זיי זייַנען נגף געוואָרן פאר ישראל. 11 און די אנשים פון ישראל זייַנען יצא פון מִצְפֶּה, און האָבּן רדף די פלשתים, און זיי נכה בּיז אונטער בּית-כָר. 12 און שמואל האָט לקח אן אֶבֶן, און האָט אים שום צווישן מִצְפֶּה און צווישן שֵן, און האָט קרא שֵם אֶבן-עֶזֶר, ווארעם ער האָט אמר: בּיז דאנען האָט אונדז ה' עזר. 13 און די פלשתים זייַנען כנע געוואָרן, און זיי זייַנען מער נישט בוא אין דעם גבול פון ישראל. און די יָד ה' איז געווען אויף די פלשתים כּל יְמֵי שמואלן. 14 און די ערים וואָס די פלשתים האָבּן געהאט לקח פון ישראל, האָבּן זיך שוב צו ישראל, פון עקרון און בּיז גַת און זייער געמארק האָט ישראל נצל געווען פון דער יָד פון די פלשתים. און עס איז געווען שלום צווישן ישראל און צווישן דעם אמורי. 15 און שמואל האָט שפט ישראל כּל יְמֵי חַיָּיו. 16 און ער פלעגט הלך שָנָה בְּשָנָה און סבב קיין בּית א-ל, און גִלגָל, און מִצְפֶּה, און שפט ישראל אין אלע די דאזיקע מקומות. 17 און זיין צוריקקער פלעגט זיין קיין רָמָה, ווארעם דארטן איז געווען זיין בּית, און דארטן האָט ער שפט ישראל; און ער האָט דארטן בנה א מזבח צו ה'.