שמלא31

1 און די פלשתים האָבּן לחם אויף ישראל, און די אנשים פון ישראל זייַנען נוס פאר די פלשתים, און זיי זייַנען נפל חללים אויפן הַר גִלבוֹע. 2 און די פלשתים האָבּן דבק שָאולן און זייַנע בּנים, און די פלשתים האָבּן נכה יהוֹנָתָן, און אבינדב, און מַלכי-שועַ, די בני שָאולן. 3 און די מלחמה איז געווען כבד אקעגן שָאולן, און די מוֹרים [ירה], די אנשים מיט די קֶשֶת, האָבּן אים מצא; און ער האָט חול מאֹד פאר די מוֹרים [ירה]. 4 האָט שָאול אמר צו זיין נֹשֵׂא כלים: שלף דייַן חֶרֶב און דקר מיך מיט איר, כדי די דאזיקע ערלים זאלן נישט בוא, און מיך דקר, און עלל איבער מיר. אָבער זיין נֹשֵׂא כלים האָט נישט אבה, ווארעם ער האָט ירא מאֹד געהאט. האָט שָאול לקח די חֶרֶב, און איז נפל אויף איר. 5 און זיין נֹשֵׂא כלים האָט ראה אַז שָאול איז מות, איז ער אויך נפל אויף זיין חֶרֶב, און איז מות מיט אים. 6 און שָאול, און זייַנע 3 בּנים, און זיין נֹשֵׂא כלים, אויך כּל זייַנע אנשים, זייַנען מות אין איינעם אין יום ההוא. 7 האָבּן ראה די אנשים פון ישראל וואָס אויף יענער זייט עמק, און וואָס אויף יענער זייט ירדן, אַז די אנשים פון ישראל זייַנען נוס, און שָאול און זייַנע בּנים זייַנען מות , און זיי האָבּן עזב זייערע ערים, און זייַנען נוס. און די פלשתים זייַנען בוא און האָבּן זיך ישב אין זיי. 8 און עס איז געווען אויף מחר, זייַנען די פלשתים בוא צו פשט די חללים, און זיי האָבּן מצא שָאולן און זייַנע 3 בּנים, נפל אויפן הַר גִלבוֹע. 9 און זיי האָבּן כרת זיין קאָפּ, און פשט זייַנע וואפן, און שלח אין אֶרֶץ פלשתים רונד ארום, צו בָּשָׂר צום בּית פון זייערע עֲצַבים, און צו הָעָם. 10 און זיי האָבּן שום זייַנע כלי אין בּית עשתרות, און זיין גויּה האָבּן זיי תקע אויף דער חוֹמה פון בּית-שָן. 11 און די יושבי יָביש-גִלעָד האָבּן שמע וועגן אים וואָס די פלשתים האָבּן עשׂה צו שָאולן. 12 זייַנען קום כּל איש חיל, און זיי זייַנען הלך כּל הלָיְלָה, און האָבּן לקח דעם גְוִיָּה פון שָאולן, און די גְוִיָּה פון זייַנע בּנים, פון דער חוֹמה פון בּית-שָן. און זיי זייַנען בוא קיין יָבֵשָה, און האָבּן זיי דארטן שׂרף. 13 און זיי האָבּן לקח זייערע עצמות [עֶצֶם], און קבר אונטער דעם טאמאריסקנבוים אין יָבֵשָה; און זיי האָבּן צום [געפאסט] 7 ימים.