שמלא29

1 און די פלשתים האָבּן קבץ זייערע כּל מחנים קיין אפק; און די ישראל האָבּן חנה בּייַ דעם עַיִן וואָס אין יזרעאל. 2 און די סרנים פון די פלשתים זייַנען עבר אין מאוֹת און אין אלפים, און דָוִד און זייַנע אנשים זייַנען עבר צולעצט מיט אָכישן. 3 האָבּן די שׂרים פון די פלשתים אמר: וואָס טוען דאָ די דאזיקע עִברים? האָט אָכיש אמר צו די שׂרים פון די פלשתים: דאָס איז דאָך דָוִד עֶבֶד שָאול מלך ישראל, וואָס איז בּייַ מיר שוין טעג אָדער שוין שָנים, און איך האָבּ אין אים מְאוּמה נישט מצא פון דעם יוֹם וואָס ער איז נפל בּיז היום הזה. 4 האָבּן די שׂרים פון די פלשתים קצף אויף אים, און די שׂרים פון די פלשתים האָבּן צו אים אמר: שוב אום דעם איש, און זאָל ער זיך שוב צו זיין מקוֹם וואָס דו האסט אים דארטן פקד, און זאָל ער נישט ירד מיט אונדז אין דער מלחמה, כדי ער זאָל אונדז נישט זיין פאר א שׂטן אין דער מלחמה; ווארעם מיט וואָס וועט דער דאזיקער זיך רצה מיט אֲדֹנָיו, אויב נישט מיט די קעפ פון די דאזיקע אנשים?
5 איז דאָס נישט דער דָוִד, וואָס מע האָט פאר אים געזונגען [ענה] מיט מחולה, אַזוי צו אמר: שָאול האָט נכה אין זייַנע טויזנטן, און דָוִד אין זייַנע צענטויזנטן? 6 האָט אָכיש קרא דָוִדן, און האָט צו אים אמר: אַזוי ווי חי ה', אַז דו ביסט יָשָר, און דייַן יצא און דייַן בוא מיט מיר אין מַחֲנֶה איז טוֹב אין מייַנע אויגן, ווארעם איך האָבּ קיין רָעָה אין דיר נישט מצא פון דעם יוֹם וואָס דו ביסט צו מיר בוא בּיז היום הזה. אָבער אין די אויגן פון די סרנים ביסטו נישט טוֹב. 7 און אצונד שוב זיך אום, און הלך בשלום, כדי זאלסט נישט עשׂה וואָס איז רע אין די אויגן פון די סרנים פון די פלשתים. 8 האָט דָוִד אמר צו אכישן: אָבער וואָס האָבּ איך עשׂה און וואָס האסטו מצא אין דייַן עֶבֶד פון דעם יוֹם וואָס איך בין בּייַ דיר בּיז היום הזה, אַז איך זאָל נישט בוא און לחם אקעגן די פייַנט פון אֲדֹנִי המלך? 9 האָט אָכיש ענה און האָט אמר צו דָוִדן: איך ידע אַז דו ביסט טוֹב אין מייַנע אויגן אַזוי ווי א מלאך אלוקים, אָבער די שׂרים פון די פלשתים האָבּן אמר: ער זאָל נישט עלה מיט אונדז אין דער מלחמה. 10 און אצונד, שכם! זיך אין דער בוקר מיט די עבדים פון דייַן אדונים וואָס זייַנען בוא מיט דיר, און ווי איר וועט אייַך שכם אין דער בוקר, און אייַך ווערט אור, אַזוי הלך. 11 האָט דָוִד זיך שכם, ער און זייַנע אנשים, צו הלך אין דער בוקר, זיך צו שוב צו אֶרֶץ פון די פלשתים. און די פלשתים זייַנען עלה קיין יזרעאל.