שמלא20

1 און דָוִד איז ברח פון נָיוֹת אין רָמָה, און ער איז בוא און האָט אמר פאר יהוֹנָתָנען: וואָס האָבּ איך עשׂה ? און וואָס איז מיין עָוון, און וואָס איז מיין חטא פאר אָבִיךָ, וואָס ער בקש מיין נפש ? 2 האָט ער צו אים אמר: חלילה! וועסט נישט מות. הנה, אָבִי עשׂה נישט א גּדוֹל זאַך אָדער א קָטֹן זאַך, אַווו ער גלה נישט מיין אֹזֶן, און מדּוּע זאָל אָבִי סתר פון מיר די דאזיקע זאַך? עס איז נישט אַזוי. 3 האָט דָוִד ווידער שבע און אמר: ידע אָבִיךָ ידע אַז איך האָבּ מצא חֵן אין דייַנע אויגן, און ער אמר: זאָל יהוֹנָתָן דערפון נישט ידע, כדי ער זאָל זיך נישט עצב. אָבער אַזוי ווי חי ה', און אַזוי ווי חי דייַן נפש , אַז אַזוי ווי א טריט [פֶּשָׂע] איז צווישן מיר און צווישן מות ! 4 האָט יהוֹנָתָן אמר צו דָוִדן: וואָס אמר דייַן נפש, איך זאָל פאַר דיר עשׂה. 5 האָט דָוִד אמר צו יהוֹנָתָנען: הנה איז מחר ראש-חוֹדש, ווען ישב דארף איך ישב מיטן מלך צום אכל; זאלסטו מיך לאָזן שלך, און איך וועל זיך סתר אין שָׂדֶה בּיז הָעֶרֶב השלשית. 6 אויב זיך פקד פקד אָבִיךָ אויף מיר, זאלסטו אמר: שאל האָט זיך שאל דָוִד בּייַ מיר, כדי צו רוץ אין זיין עִיר בּית-לֶחֶם , ווארעם די יערלעכע זכח איז דארטן בּייַ דער כּל משפחה. 7 אויב ער וועט אַזוי אמר: טוֹב! איז שלוֹם צו דייַן עֶבֶד; אויב אָבער חרה וועט ער חרה, ידע! אַז הָרָעָה איז כלה בּייַ אים. 8 און זאלסט עשׂה חֶסֶד מיט דייַן עֶבֶד, ווארעם אין א בּרית ה' האסטו געבראכט דייַן עֶבֶד מיט דיר; און אויב אין מיר איז דאָ אַן עָוון, מות מיך דו; און נאָך וואָס דען זאלסטו מיך בּרענגען צו אָבִיךָ? 9 האָט יהוֹנָתָן אמר: חלילה דיר! ווארעם אויב ידע וועל איך זיך ידע אַז בּייַ אָבִי איז כלה, דיר זאָל געשען הָרָעָה, צי וועל איך דאָס דיר נישט נגד? 10 האָט דָוִד אמר צו יהוֹנָתָנען: ווער וועט מיר נגד אויב אָבִיךָ וועט דיר ענה קָשָה? 11 האָט יהוֹנָתָן אמר צו דָוִדן: הלך! און לאמיר יצא אין שָׂדֶה. זייַנען זיי ביידע יצא אין שָׂדֶה. 12 און יהוֹנָתָן האָט אמר צו דָוִדן: בּייַ ה' אלֹקֵי ישראל! אַז איך וועל חקר אָבִי איבער מחר אין דער צייַט, און הנה ער איז טוֹב צו דָוִדן, צי וועל איך דעמאָלט נישט שלח צו דיר, און גלה דייַן אֹזֶן? 13 זאָל ה' עשׂה צו יהוֹנָתָנען אַזוי און נאָך מער! אויב אָבִי וועט יטב צו בּרענגען אויף דיר הָרָעָה, וועל איך גלה דייַן אֹזֶן און וועל דָוִד שלח, און וועסט הלך בשלום, און ה' וועט זיין מיט דיר אַזוי ווי ער איז געווען מיט אָבִי. 14 און נישט נאָר ווען איך חָי נאָך, נישט נאָר זאלסטו עשׂה מיט מיר א חֶסֶד ה', אַז איך זאָל נישט מות; 15 נייַערט זאלסט נישט כרת דייַן חֶסֶד פון מיין בּית עַד עוֹלָם; נישט צו מאל ווען ה' וועט כרת פייַנט פון דָוִד בּיז איינעם פון דעם פּני האדמה. 16 און יהוֹנָתָן האָט כרת א בּרית מיט דעם בּית דָוִדן: זאָל ה' בקש פון דער יָד פון פייַנט פון דָוִד! 17 און יהוֹנָתָן האָט ווידער שבע דָוִדן בּייַ זיין אהבה צו אים, ווארעם אהבה ווי זיין נפש האָט ער אים אהבה געהאט. 18 און יהוֹנָתָן האָט צו אים אמר: מחר איז רֹאש-חוֹדש, און דו וועסט פקד, ווייַל דייַן מוֹשָב וועט זיין פקד. 19 זאלסטו שלש! און ירד, און בוא צו דעם מקוֹם וואָס דו האָסט זיך דארטן סתר אין דעם יוֹם המעשׂה, און ישב אֵצֶל דעם שטיין אֶזֶל. 20 און איך וועל ירה צו שלח 3 חצּים אָן א זייט, אַזוי ווי איך וואלט שיסן אין א מטּרה. 21 און הנה, איך וועל שלח דעם נַעַר: הלך! מצא! די חצים. אויב אמר וועל איך אמר צום נַעַר: הנה! די חצים מִמְּךָ, און הנה לקח! עס, טאָ בוא, ווארעם שלוֹם איז צו דיר, און עס איז גאָרניּשט, חַי ה'! 22 אויב אָבער איך וועל אַזוי אמר צום עֶלֶם : הנה זייַנען די חצים אהין צו פון דיר, הלך! ווארעם ה' שלח דיך אוועק. 23 און וועגן דער זאַך וואָס מיר האָבּן דבר, איך און דו, הנה איז ה' [אן עדות] צווישן מיר און צווישן דיר עַד עוֹלָם. 24 האָט דָוִד זיך סתר אין שָׂדֶה; און אַז עס איז געווען רֹאש-חוֹדש, האָט דער מלך זיך ישב צום לחם אכל. 25 און דער מלך איז ישב אויף זיין מוֹשב אַזוי ווי אלע מאל, אויף דעם מוֹשב בּייַ דער וואנט; און יהוֹנָתָן איז קום, און אבנר איז ישב בּייַם זייט פון שָאולן; און מקוֹם דָוִד איז געווען פקד. 26 און שָאול האָט גארנישט דבר אין יום ההוא, ווארעם ער האָט געקלערט: א סיבה איז דאָס; ער איז נישט טָהוֹר, ער איז אוודאי אומריין. 27 און עס איז געווען אויף מחר נאָך רֹאש-חוֹדש, דעם שֵנִי יוֹם, און מקוֹם דָוִד איז געווען פקד, האָט שָאול אמר צו יהוֹנָתָן בְּנוֹ: לָמָּה איז נישט בוא בּן יִשַין אי תמוֹל אי הַיּוֹם צום לחם? 28 האָט יהוֹנָתָן ענה שָאולן: שאל האָט זיך שאל דָוִד בּייַ מיר קיין בּית-לֶחֶם ; 29 און ער האָט אמר: לאָז מיך שלח, נא, ווארעם אַן זבח פון דער משפחה איז בּייַ אונדז אין עִיר, און מיין אָח, ער האָט מיר צוה; און אצונד, אויב איך האָבּ מצא חֵן אין דייַנע אויגן, לאָמיך, נא, זיך מלט, און ראה מייַנע אחים. דעריבער איז ער נישט בוא צום שולחן המלך. 30 האָט חרה דער אף שָאולן אויף יהוֹנָתָנען, און ער האָט צו אים אמר: דו בּן נַעֲוַה [עוה] פון מרדוּת, ידע איך דען נישט, אַז דו האָסט בחר מיט בּן יִשַין, צו דייַן שאַנד און צו דער שאַנד פון עֶרְוַת אִמֶּךָ? 31 ווארעם כּל-זמן בּן יִשַין חי אויף דער אדמה, וועסט דו און דייַן מלוכה נישט האָבּן כון. און אצונד, שלח און לקח אים צו מיר, ווארעם בּן מָוֶת הוא. 32 האָט יהוֹנָתָן ענה אָבִיו שָאולן, און האָט צו אים אמר: לָמָּה זאָל ער מות ווערן? וואָס האָט ער עשׂה ? 33 האָט שָאול טול אויף אים דעם חֲנִית, אים צו נכה; און יהוֹנָתָן האָט ידע, אַז דאָס איז כלה בּייַ אָבִיו צו מות דָוִדן. 34 איז יהוֹנָתָן קום פון שולחן אין חרי אף, און ער האָט דעם שֵנִי יוֹם חודש נישט אכל קיין לֶחֶם, ווייַל ער האָט זיך עצב וועגן דָוִדן, און ווייַל אביו האָט אים כלם. 35 און עס איז געווען אין דער בוקר, איז יהוֹנָתָן יצא אין שָׂדֶה, צו דער מוֹעֵד וואָס איז געווען מיט דָוִדן, און א נַעַר קטֹן איז געווען מיט אים. 36 און ער האָט אמר צו זיין נַעַר: רוץ! מצא! אקארשט די חצים וואָס איך ירה. איז דער נַעַר רוץ, און ער האָט ירה החצי אים עבר. 37 און ווי דער נַעַר איז בוא צו דעם מקוֹם פון החצי וואָס יהוֹנָתָן האָט ירה, אַזוי האָט יהוֹנָתָן קרא דעם נַעַר, און אמר: החצי איז דאָך אַהין צו פון דיר. 38 און יהוֹנָתָן האָט קרא דעם נַעַר: מהרה חוש! זאלסט זיך נישט עמד. און נַעַר פון יהוֹנָתָן האָט לקט החצי, און איז בוא צו אדניו. 39 און דער נַעַר האָט פון גאָרנישט ידע, אָבער יהוֹנָתָן און דָוִד האָבּן ידע פון דער זאַך. 40 האָט יהוֹנָתָן נתן זיין כּלי צו זיין נַעַר מיט אים, און האָט צו אים אמר: הלך! בּרענג זיי אין עִיר. 41 ווי דער נַעַר איז בוא, אַזוי איז דָוִד קום פון אצל נֶגֶב-זייט, און ער איז נפל אויף זיין פנים צו ארצה, און האָט זיך שחה 3 מאל. און זיי האָבּן נשק איינער דעם אנדערן, און בכה איינער מיטן אנדערן, בּיז דָוִד האָט גדל. 42 און יהוֹנָתָן האָט אמר צו דָוִדן: הלך! בשלום; וואָס מיר האָבּן זיך ביידע שבע בּייַם שֵם ה', אַזוי צו אמר: ה' זאָל זיין [אן עדות] צווישן מיר און צווישן דיר, און צווישן מיין זֶרַע און צווישן דייַן זֶרַע עַד עוֹלָם.