שמלא13

1 [ערשטער] שָנָה איז שָאול געווען אַז ער איז געוואָרן מלך און 2 שָנָה האָט ער מלך איבער ישראל. 2 און שָאול האָט זיך בחר 3,000 איש פון ישראל, און 2,000 זייַנען געווען מיט שָאולן אין מִכמָש און אויף דעם הַר בּית א-ל, און 1000 זייַנען געווען מיט יונָתנען אין גבעת-בנימין. און דאָס יתר הָעָם האָט ער שלח איטלעכן צו זייַנע אוהלים. 3 און יונָתן האָט נכה די נְצִיב פון די פלשתים וואָס אין גֶבע, און די פלשתים האָבּן שמע. און שָאול האָט תקע שופר דורכן כּל הָאָרֶץ, אַזוי צו אמר: זאלן די עִברים שמע! 4 און כּל ישראל האָבּן שמע אַזוי צו אמר: שָאול האָט נכה די נְצִיב פון די פלשתים, און ישראל האָט זיך אויך בָּאִש בּייַ די פלשתים; און הָעָם האָט זיך צעק הינטער שָאולן קיין גִלגָל. 5 און די פלשתים האָבּן אסף צו לחם מיט ישראל 30,000 מרכּבות, און 6,000 פּרשים, און עַם אַזוי ווי דער חוֹל וואָס אויפן ברעג פון ים אין פילקייט; און זיי זייַנען עלה און האָבּן חנה אין מִכמָש, צו מזרח פון בּית-אָון. 6 און די איש ישראל האָבּן ראה אַז זיי זייַנען אין צרר צו אים ווארעם הָעָם איז געווען נגשׂ און הָעָם האָט זיך חבא אין היילן, און צווישן חוֹחַ, און אין סלעים, און אין צריח, און אין בֹּרוֹת. 7 און טייל עִברים זייַנען עבר דעם ירדן קיין אֶרֶץ גָד און גִלעָד; אָבער שָאול איז נאָך געווען אין גִלגָל, און דאָס כּל הָעָם האָט חרד נאָך אים. 8 האָט ער יחל 7 טעג, בּיז דער מוֹעֵד וואָס שמואל אָבער שמואל איז נישט בוא קיין גִלגָל. און דאָס עַם איז פוץ פון אים. 9 האָט שָאול אמר: נגש צו מיר דאָס עוֹלָה און דאָס זבחי שלמים; און ער האָט עלה דאָס עוֹלָה. 10 און עס איז געווען, ווי ער כלה צו עלה דאָס עוֹלָה, און הנה שמואל בוא; און שָאול איז אים יצא אנטקעגן אים צו באגריסן [ברך]. 11 האָט שמואל אמר: וואָס האסטו עשׂה ? האָט שָאול אמר: אַז איך האָבּ ראה אַז הָעָם איז נפץ פון מיר, און דו ביסט נישט בוא אין די מוֹעֵד הימים, און די פלשתים זייַנען אסף אין מִכמָש, 12 אַזוי האָבּ איך אמר: אצונד וועלן די פלשתים ירד צו מיר קיין גִלגָל, און צו ה' האָבּ איך נישט חלה ; און איך האָבּ מיך אפק, און האָבּ עלה דאָס עוֹלָה. 13 האָט שמואל אמר צו שָאולן: סכל האסטו געטאָן; האסט נישט שוֹמר דעם מצות ה' אלֹקֶיךָ וואָס ער האָט דיר צוה; ווארעם ה' וואלט אצונד כון דייַן מלוכה איבער ישראל עַד עוֹלָם. 14 אצונד אָבער וועט דייַן מלוכה נישט קום. ה' האָט זיך בקש אן איש נאָך זיין לֵב, און ה' האָט אים צוה פאר א נגיד איבער זיין עַם , ווייַל דו האסט נישט שוֹמר וואָס ה' האָט דיר צוה. 15 און שמואל איז קום און איז עלה פון גִלגָל קיין גבעת-בנימין. און שָאול האָט פקד הָעָם וואָס האָט זיך מצא בּייַ אים, ארום 600 איש. 16 און שָאול און בְּנוֹ יונָתן, און הָעָם וואָס האָט זיך מצא בּייַ זיי, זייַנען ישב אין גבעת-בנימין, און די פלשתים האָבּן חנה אין מִכמָש. 17 און די משחית זייַנען יצא פון מַחֲנֶה פון די פלשתים אין 3 ראשים; 1 רֹאש האָט זיך פנה אויפן דֶּרֶךְ פון עָפרה, צו אֶרֶץ שועל, 18 און 1 רֹאש האָט זיך פנה אויפן דֶּרֶךְ פון בּית-חוֹרון, און 1 רֹאש האָט זיך פנה אויפן דֶּרֶךְ פון געמארק, וואָס שקף אויפן גֵּי צבוֹעים, צום מדבר צו. 19 און א חָרָש האָט זיך נישט מצא אין כּל אֶרֶץ ישראל, ווארעם די פלשתים האָבּן אמר: טאָמער וועלן די עִברים עשׂה חֶרֶב אָדער חֲנִית. 20 און כּל ישראל האָבּן ירד צו די פלשתים צו לטש איטלעכער זיין מחרשה, און זיין אֵת, און זיין קַרְדֹם, און זיין רידל. 21 און פארן פצירה איז געווען פים, פאר די מחרשה, און פאר די אֵת, און פארן דרייַשפיץ, און פאר די קרדֹם; דאָס גלייַכן פאר נצב דעם דרבוֹן. 22 אַזוי איז געשען, אַז אין יוֹם מלחמה האָט זיך נישט מצא חֶרֶב אָדער חֲנִית אין דער יָד כּל הָעָם וואָס מיט שָאולן און מיט יונָתנען; אָבער בּייַ שָאולן און בּייַ יונָתן בְּנוֹ האָט זיך מצא. 23 און די מצב פון די פלשתים איז יצא צום מעבר פון מִכמָש.