שמלא12

1 און שמואל האָט אמר צו כּל ישראל: הִנֵּה, איך האָבּ שמע צו אייַער קוֹל אין אלץ וואָס איר האָט צו מיר אמר, און איך האָבּ געמאכט איבער אייַך א מלך. 2 און אצונד, הנה הלך דער מלך פאר אייַך; איך אָבער בין זקן און שׂיב, און אָט זייַנען מייַנע בּנים מיט אייַך; און איך בין הלך פאר אייַך פון מיין נעוּרים אָן בּיז היום הזה. 3 הנני, ענה אקעגן מיר פאר ה' און פאר זיין משיח: וועמעס שוֹר האָבּ איך לקח? און וועמעס חֲמוֹר האָבּ איך לקח? און וועמען האָבּ איך עשק? וועמען האָבּ איך רצץ? אָדער פון וועמענס יָד האָבּ איך לקח כֹּפֶר, אַז איך זאָל עלם מייַנע אויגן פון אים? און איך וועל עס אייַך שוב. 4 האָבּן זיי אמר: האסט אונדז נישט עשק און האסט אונדז נישט רצץ, און האסט פון יָד קיינעם גארנישט לקח. 5 האָט ער צו זיי אמר: עדות איז ה' קעגן אייַך, און עדות איז זיין משיח היום הזה, אַז איר האָט אין מיין יָד גארנישט מצא. האָבּן זיי אמר: עדות! 6 האָט שמואל אמר צו הָעָם: ה' איז דער וואָס האָט עשׂה משהן און אהרֹנען, און וואָס האָט עלה אבוֹתיכם פון אֶרֶץ מצרַיִם. 7 און אצונד, יצב! אייַך, און איך וועל זיך שפט מיט אייַך פאר ה' וועגן כּל צדקוֹת ה' וואָס ער האָט עשׂה מיט אייַך און מיט אבוֹתֵיכם. 8 אַז יעקב איז בוא קיין מצרַיִם, האָבּן אבוֹתֵיכם זעק צו ה', און ה' האָט שלח משהן און אהרֹנען, און זיי האָבּן יצא אבוֹתֵיכם פון מצרַיִם, און זיי ישב אין דעם דאזיקן מקוֹם. 9 אָבער זיי האָבּן שכח ה' אלֹקֵיהֶם, און ער האָט זיי מכר אין דער יָד סיסראָ דעם שׂר-צָבָא פון חצור, און אין דער יָד פון די פלשתים, און אין דער יָד פון מלך מואָב, און זיי האָבּן לחם אויף זיי. 10 און זיי האָבּן זעק צו ה' און האָבּן אמר: מיר האָבּן חטא ווייל מיר האָבּן עזב ה', און עֶבֶד די בַעַלים און די עשתָרות, און אצונד, זייַ אונדז נצל! פון דער יָד פון אונדזערע פייַנט, און מיר וועלן דיר עֶבֶד. 11 האָט ה' שלח ירובעלן, און בדָנען, און יפתחן, און שמואלן, און ער האָט אייַך נצל געווען פון אייַערע פייַנט פון רונד ארום, און איר זייט ישב בֶּטַח. 12 און ווי איר האָט ראה אַז נָחש מלך בְּנֵי עמון איז בוא אויף אייַך, אַזוי האָט איר צו מיר אמר: לֹא, נייַערט א מלך מוז מלך איבער אונדז; בעת ה' אלֹקֵיכֶם איז אייַער מלך. 13 און אצונד, הנה איז דער מלך וואָס איר האָט בחר, וואָס איר האָט שאל, און הנה האָט ה' נתן איבער אייַך א מלך. 14 אויב איר וועט ירא האָבּן פאר ה', און איר וועט אים עֶבֶד, און וועט שמע צו זיין קוֹל, און וועט נישט מרה אקעגן דעם פֶּה ה', און אי איר, אי דער מלך וואָס מלך איבער אייַך, וועט הלך נאָך ה' אלֹקֵיכֶם; 15 אויב אָבער איר וועט נישט שמע צו דעם קוֹל ה', און איר וועט מרה אקעגן דעם פֶּה ה', וועט די יָד ה' זיין אקעגן אייַך אַזוי ווי אקעגן אבוֹתֵיכם. 16 און אצונד יצב און ראה די דאזיקע גרויסע זאַך וואָס ה' עשׂה פאר אייַערע אויגן. 17 הַיּוֹם איז דאָך קציר חטּים, וועל איך קרא צו ה', און ער וועט נתן קֹלוֹת און מָטָר, און ידע און ראה אַז גרויס איז אייַער רָעָה וואָס איר האָט עשׂה אין די אויגן פון ה', אייַך צו שאל א מלך. 18 און שמואל האָט קרא צו ה', און ה' האָט נתן קֹלֹת און מָטָר אין יום ההוא, און דאָס כּל הָעָם האָט ירא געהאט מאֹד פאר ה' און פאר שמואלן. 19 און דאָס כּל הָעָם האָט אמר צו שמואלן: פלל! פאר דייַנע עבדים צו ה' אלֹקֶיךָ אַז מיר זאלן נישט מות, ווייַל מיר האָבּן צו כל חַטֹּאתֵינוּ נאָך יסף דאָס רָעָה, אונדז צו שאל א מלך. 20 האָט שמואל אמר צו הָעָם: איר זאלט נישט ירא האָבּן; איר האָט עשׂה כּל דאָס דאזיקע רָעָה, אָבער איר זאלט אייַך נישט סור פון הינטער ה', און איר זאלט עֶבֶד ה' מיט כּל לבבכם. 21 יא, איר זאלט אייַך נישט סור, ווארעם פון הינטער תֹּהוּ וואָס לֹא יעל און זייַנען נישט נצל , ווייַל תֹּהוּ זייַנען זיי. 22 ווארעם ה' וועט נישט נטש זיין עַם , בַּעַבוּר שמוֹ הגדוֹל, ווייַל ה' האָט יאל אייַך צו עשׂה פאר זיין עַם. 23 אויך איך, חלילה מיר צו חטא צו ה', חדל צו פלל פאר אייַך! נייַערט איך וועל אייַך לערנען [ירה] דעם טובה און ישרה דֶּרֶךְ. 24 האָט אָבער ירא פאר ה', און איר זאלט אים עֶבֶד מיט אמת, מיט אייַער כּל לֵב, ווארעם ראה ווי ער האָט גדל געטאן מיט אייַך. 25 אויב אָבער רעע רעע איר, וועט אי איר, אי אייַער מלך ספה ווערן .