שמלא10

1 און שמואל האָט לקח דאָס פַּךְ שֶמֶן, און יצק אויף זיין קאָפּ; און ער האָט אים נשק , און האָט אמר: אמנם, ה' האָט דיך משח פאר א נגיד איבער זיין נחלה. 2 ווי דו הלך הַיּוֹם פון מיר, אַזוי וועסטו מצא 2 אנשים לעבן קבורת רָחֵל אין דעם געמארק פון בנימין, אין צֶלצַח, און זיי וועלן אמר צו דיר: די אתונות וואָס דו ביסט הלך צו בקש, זייַנען מצא געוואָרן, און הנה, אָבִיךָ האָט נטש דברי די אתונות, און ער דאג וועגן אייַך, אַזוי צו אמר: וואָס עשׂה איך וועגן בְּנִי? 3 און וועסט הלך פון דארטן ווייַטער, און וועסט בוא בּיז דעם אֵלוֹן תבור; וועלן דיך מצא דארטן 3 אנשים וואָס עלה צו האלוקים קיין בּית-אֵ-ל; איינער נשׂא 3 גדיים, און איינער נשׂא 3 כּכּרוֹת לֶחֶם, און איינער נשׂא א לאָגל ווייַן. 4 און זיי וועלן דיך שאל שלוֹם, און וועלן דיר נתן 2 לֶחֶם; זאלסטו לקח פון זייער יָד. 5 דערנאך וועסטו בוא צו גבעת האלוקים, וואָס דארטן זייַנען די נצבי פלשתים; און עס וועט זיין, ווי דו בוא אהין אין דער עִיר, אַזוי וועסטו פגע א חֶבֶל נביאים וואָס ירד פון דער בָּמָה, און זיי פארויס נָבל און תֹּף און חָליל און כִּנּוֹר; און זיי מתנבּאים . 6 און אויף דיר וועט צלח דער רוּחַ ה', און וועסט נבא מיט זיי, און וועסט הפך [פארקערט] ווערן אין אן אנדער מענטשן [איש אחֵר]. 7 און עס וועט זיין, אַז די דאזיקע אֹתוֹת וועלן דיר בוא, עשׂה דיר וואָס דיר מצא צו דער יָד, ווארעם האלוקים איז מיט דיר. 8 און זאלסט ירד מיר פארויס קיין גִלגָל, און הנה, איך וועל ירד צו דיר צו עלה עוֹלָה, צו זבח זבחי שלמים; 7 טעג זאלסטו יחל בּיז איך בוא צו דיר, און וועל דיך לאָזן ידע וואָס דו זאלסט עשׂה. 9 און עס איז געווען, ווי ער פנה אום זיין שְכֶם צו הלך פון לעבן שמואלן, אַזוי האָט אלוקים אים הפך לֵב אחֵד; און כּל די דאזיקע אֹתוֹת זייַנען בוא אין יום ההוא. 10 און ווי זיי זייַנען בוא אהין קיין גִבעָה, און הנה א חֶבֶל פון נביאים בוא אים אנטקעגן; און דער רוּחַ אלוקים איז צלח אויף אים, און ער האָט נבא צווישן זיי. 11 און עס איז געווען, ווי כּל וואָס האָבּן אים ידע פון פריער, האָבּן ראה, און הנה ער נבא מיט נביאים, אַזוי האָט הָעָם אמר איינער צום אַנדערן: וואָס איז דאָס געשען בֶּן קישן? איז אויך שָאול צווישן די נביאים? 12 האָט זיך ענה אן איש פון דארטן און האָט אמר: און ווער איז אֲבִיהֶם? דעריבער איז געוואָרן פאר א משל: איז אויך שָאול צווישן די נביאים? 13 און ווי ער האָט כלה נביאות זאגן, אַזוי איז ער בוא צו דער בָּמָה. 14 און דָוִד שאול האָט אמר צו אים און צו זיין נַעַר: וווהין זייט איר הלך? האָט ער אמר: צו בקש די אתוֹנוֹת; און מיר האָבּן ראה אַז זיי זייַנען נישטא, זייַנען מיר בוא צו שמואלן. 15 האָט דָוִד שאול אמר: נגד מיר, נא, וואָס האָט אייַך שמואל אמר? 16 האָט שָאול אמר צו זיין דָוִד: נגד האָט ער אונדז נגד אַז די אתוֹנוֹת זייַנען מצא געוואָרן. אָבער די דבר פון דער מלוכה וואָס שמואל האָט אמר, האָט ער אים נישט נגד. 17 און שמואל האָט צעק הָעָם צו ה' קיין מִצְפֶּה. 18 און ער האָט אמר צו די בְּנֵי-יִשְראל: אַזוי האָט אמר ה' אלֹקֵי ישראל: איך האָבּ עלה ישראל פון מצריִם, און האָבּ אייַך נצל געווען פון דער יָד פון מצריִם, און פון דער יָד פון כּל ממלכוֹת וואָס האָבּן אייַך לחץ. 19 און איר האָט הַיּוֹם מאס אלֹקֵיכֶם, וואָס ישע אייַך פון כּל אייַערע רעוֹת און אייַערע צרות, און איר האָט צו אים אמר: אָבער אַ מלך שום איבער אונדז. דעריבער יצב אייַך אַצונד פאר ה' לויט אייַערע שבטים און לויט אייַערע אלפים. 20 און שמואל האָט קרב כּל שבטים פון ישראל, און שבט בנימין איז לכד געוואָרן. 21 האָט ער קרב שבט בנימין לויט זייערע משפחות. און די משפחה פון די מַטרים איז לכד געוואָרן; און שָאול בּן קישן איז לכד געוואָרן. האָבּן זיי אים בקש, און ער איז נישט מצא געוואָרן. 22 האָבּן זיי ווידער שאל בּייַ ה': איז נאָך איש [שָאוּל] בוא אהער? האָט ה' אמר: הנה חבא ער זיך בּייַ די כּלים. 23 זייַנען זיי רוץ, און האָבּן אים לקח פון דארטן; און אַז ער האָט זיך יצב צווישן הָעָם , איז ער געווען גבה פון כּל הָעָם פון זיין שכם און ארויף. 24 האָט שמואל אמר צום כּל הָעָם : איר ראה דעם וואָס ה' האָט אים בחר, אַז זיין גלייַכן איז נישטא אין כּל הָעָם? האָט רוע דאָס כּל הָעָם, און האָט אמר: חיה זאָל דער מלך. 25 און שמואל האָט דבר הָעָם דאָס משפט פון דער מלוכה, און כתב אין א סֶפֶר, און נוח פאר ה'. און שמואל האָט שלח דאָס כּל הָעָם, איטלעכן צו זיין בּית. 26 און אויך שָאול איז הלך צו זיין בּית קיין גִבעָה, און מיט אים זייַנען הלך די חיל וואָס האָבּן נגע אלוקים אין זייער לֵב. 27 אָבער די בְּנֵי בּליעל האָבּן אמר: וואָס וועט אונדז ישע דער דאזיקער? און זיי האָבּן אים בזה , און האָבּן אים נישט געבראכט א מתנה. און ער האָט זיך חרש .