1 Kings 22
Orthodox Hasidic Yiddish Bible
מלכא22

1 און זיי זייַנען ישב 3 שָנָה אָן א מלחמה צווישן ארם און צווישן ישראל. 2 אָבער עס איז געווען אויפן 3טן שָנָה, האָט יְהוֹשָפָט מלך יהודה ירד צו מלך ישראל. 3 און מלך ישראל האָט אמר צו זייַנע עבדים: ידע איר, אַז צו אונדז געהערט רמת-גִלעָד? און מיר חשה, און לקח זי נישט פון דער יָד פון מלך ארם. 4 און ער האָט אמר צו יהוֹשָפָטן: ווילסטו הלך מיט מיר אין מלחמה אויף רמת-גִלעָד? האָט יְהוֹשָפָט אמר צו מלך ישראל: אַזוי ווי דו, אַזוי איך, אַזוי ווי דייַן עם , אַזוי עַמִּי, אַזוי ווי דייַנע סוּסים אַזוי מייַנע סוּסים. 5 און יְהוֹשָפָט האָט אמר צו מלך ישראל: דרש, נָא, כַיוֹם דאָס דבר-ה'. 6 האָט מלך ישראל קבץ די נביאים, ארום 400 אִיש, און ער האָט צו זיי אמר: זאָל איך הלך קעגן רמת-גִלעָד אויף מלחמה, אָדער זאָל איך חדל? האָבּן זיי אמר: עלה! און אֲדֹנָי וועט זי נתן אין דער יָד המלך. 7 האָט יְהוֹשָפָט אמר: איז דאָ נישטא נאָך אַ נביא פון ה', אַז מיר זאָלן דרש בּייַ אים? 8 האָט מלך ישראל אמר צו יהוֹשָפָטן: פאַראַן נאָך אִיש אחד אויף צו דרש בּייַ ה' דורך אים, אָבער איך האָבּ אים שׂנא, ווייַל ער נבא נישט טוֹב אויף מיר, נאָר בּלויז רָע: מיכָיָהו בּן יִמלָהן. האָט יְהוֹשָפָט אמר: זאָל דער מלך אַזוי נישט אמר. 9 האָט מלך ישראל קרא סריס אחד, און האָט אמר: מהר! מיכָיָהו בּן יִמלָהן. 10 און מלך ישראל און יְהוֹשָפָט מלך יהודה זייַנען ישב איטלעכער אויף זיין כִּסֵּא לבש אין בְּגָדִים אין אַ גֹרֶן בּייַ דעם פֶּתַח פון שומרון, און כּל נביאים האָבּן נבא פאַר זיי. 11 און צִדקִיָה בּן כנַעַנָהן האָט זיך עשׂה קרני בּרזל, און ער האָט אמר: אַזוי האָט ה' אמר: מיט די דאָזיקע וועסטו נגח ארם בּיז זיי צו כלה. 12 און כּל נביאים האָבּן נבא דעס גלייַכן, אַזוי צו אמר: עלה קיין רמת-גִלעָד, און צלח; ה' וועט זי נתן אין דער יָד המלך. 13 און דער מַלְאָךְ וואָס איז הלך צו קרא מיכָיָהון, האָט דבר צו אים, אַזוי צו אמר: הנה נָא די דברים פון די נביאים זייַנען ווי פֶּה אֶחָד טוֹב צום מלך; זאָל, נָא, דייַן דבר זיין אַזוי ווי דאָס דבר אחד פון זיי, און זאָלסט דבר טוֹב. 14 האָט מיכָיָהו אמר: אַזוי ווי עס ה' חי, אַז דאָס וואָס ה' וועט אמר צו מיר, דאָס וועל איך דבר ! 15 איז ער בוא צום מלך, און דער מלך האָט צו אים אמר: מיכָיָהו, זאָלן מיר הלך צו רמת-גִלעָד אויף מלחמה, אָדער זאָלן מיר חדל? האָט ער צו אים אמר: עלה! און צלח! און ה' וועט זי נתן אין דער יָד המלך. 16 האָט דער מלך צו אים אמר: בּיז וויפיל פְעָמִים זאָל איך דיך שבע, אַז דו זאָלסט נישט דבר צו מיר נאָר אמת אין שֵם ה'? 17 האָט ער אמר: איך האָבּ ראה כּל ישראל פוץ אויף די הרים, אַזוי ווי צֹאן וואָס האָבּן נישט קיין רֹעֵה, און ה' האָט אמר: אָן אֲדֹנִים זייַנען די דאָזיקע; זאָלן זיי זיך שוב איטלעכער צו זיין בּית בשלום. 18 האָט מלך ישראל אמר צו יהוֹשָפָטן: האָבּ איך דיר נישט אמר, ער וועט נישט נבא אויף מיר טוֹב, נאר בּלויז רָע? 19 האָט ער אמר: דעריבער שמע דאָס דבר-ה': איך האָבּ ראה ווי ה' ישב אויף זיין כִּסֵּא, און כּל צָבָא הַשָמַיִם עמד לעבן אים פון זיין ימין און פון זיין שׂמֹאל. 20 און ה' האָט אמר: ווער וועט פתה אַחאבן, ער זאָל עלה און נפל אין רמת-גִלעָד? האָט דער אמר אַזוי, און דער אמר אַזוי. 21 איז יצא דער רוּחַ, און האָט זיך עמד פאַר ה', און האָט אמר: איך וועל אים פתה. האָט ה' צו אים אמר: מיט מָה? 22 האָט ער אמר: איך וועל יצא און ווערן אַ רוּחַ שֶקֶר אין פֶּה פון כּל זייַנע נביאים. האָט ער אמר: וועסט פתה, און וועסט אויך יכל; יצא! און עשׂה אַזוי! 23 און אַצונד, הנה, ה' האָט נתן א רוּחַ שֶקֶר אין פֶּה פון אַלע די דאָזיקע נביאים דייַנע, אָבער ה' האָט דבר אויף דיר רָעָה. 24 האָט נגש צִדקִיָהו בּן כנַעַנָהן, און האָט נכה מיכָיָהון אויפן לֶחִי און ער האָט אמר: אויף וואָסער [דֶּרֶךְ] איז דער רוּחַ ה' עבר פון מיר, כדי צו דבר מיט דיר? 25 האָט מיכָיָהו אמר: הנה וועסטו ראה אין יום ההוא, ווען דו וועסט בוא אין אַ חֶדֶר בְּחֶדֶר זיך צו החבה [חבה]. 26 האָט מלך ישראל אמר: לקח מיכָיָהון! און שוב אים אום צו אָמוֹן דעם שַׂר פון דער עִיר, און צו יוֹאָש בּן המלך. 27 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר דער מלך: שום דעם דאָזיקן אין בֵּית הַכֶּלֶא, און אכל אים מיט לֶחֶם לַחַץ און מַיִם לַחַץ, בּיז איך בוא בשלום. 28 האָט מיכָיָהו אמר: אויבּ שוב וועסטו זיך שוב בשלום, האָט ה' נישט דבר דורך מיר. און ער האָט אמר: שמע דאָס צו, איר עַמַּים כֻּלָּם. 29 און מלך ישראל און יְהוֹשָפָט מלך יהודה זייַנען עלה קיין רמת-גִלעָד. 30 און מלך ישראל האָט אמר צו יהוֹשָפָטן: איך וועל זיך התחפשׂ [חפשׂ] און וועל בוא אין דער מלחמה, און דו לבש דייַנע בּגדים. און מלך ישראל האָט זיך חפשׂ, און איז בוא אין דער מלחמה. 31 און מלך ארם האָט צוה די 32 שׂרים פון זייַנע מרכּבות, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט לחם מיט קָטֹן אָדער גָדוֹל, נאר בּלויז מיטן מלך ישראל אליין. 32 און עס איז געווען, ווי די שׂרים פון די מרכּבות האָבּן ראה יהוֹשָפָטן, אַזוי האָבּן זיי אמר: דאָס איז געוויס מלך ישראל. און זיי האָבּן זיך סור צו אים צו לחם. האָט יְהוֹשָפָט זעק; 33 איז, ווי די שׂרים פון די מרכּבות האָבּן ראה אַז דאָס איז נישט מלך ישראל, אַזוי האָבּן זיי זיך שוב פון הינטער אים. 34 און אַן אִיש האָט משך דעם קשת אין דער תֹּם פון אים, און האָט נכה מלך ישראל צווישן דבקים [דבק] און צווישן שִריוֹן. האָט ער אמר צו זיין רַכָּב: הפך דייַן יָד, און יצא פון דער מַחֲנֶה, וואָרעם איך בין חלה . 35 און די מלחמה איז עלה אין יום ההוא; און דער מלך איז מעמד [עמד] געוואָרן אין מרכּבה אַנטקעגן ארם; און אין עֶרֶב איז ער מות. און דאָס דָּם פון דער מַכָּה איז יצק אויפן חֵיק פון מרכּבה. 36 איז עבר א געשריי דורך דער מַחֲנֶה ווי בוא הַשֶמֶש: איטלעכער צו זיין עִיר, און איטלעכער צו זיין אֶרֶץ! 37 אַזוי איז מות דער מלך; און ער איז געבראַכט געוואָרן קיין שומרון. און מע האָט קבר דעם מלך אין שומרון. 38 און אַז מע האָט שטף דעם מרכּבה בּייַם בְּרֵכָה פון שומרון, האָבּן די כּלבים לקק זיין דָּם, און די זוֹנות [זנה] האָבּן זיך דרינען רחץ, אַזוי ווי דאָס דבר-ה' וואָס ער האָט דבר. 39 און די יתר דּברֵי אַחאבן, און כּל וואָס ער האָט עשׂה און דאָס בּית הַשֵן וואָס ער האָט בנה , דאָס איז שוין כתב אין סֵפֶר דברי הימים מלכים פון ישראל. 40 און אַחאב האָט זיך שכב מיט זייַנע אבות, און בְּנוֹ אַחַזיָהו איז געוואָרן מלך אויף זיין תּחת. 41 און יְהוֹשָפָט בּן אָסאָן איז געוואָרן מלך איבּער יהודה אין 4טן שָנָה פון אַחאב מלך ישראל. 42 35 שָנָה איז יְהוֹשָפָט געווען אַז ער איז געוואָרן מלך, און 25 שָנָה האָט ער מלך אין ירושלים. און דער שֵם פון אִמּוֹ איז געווען עַזובה בַּת שִלחין. 43 און ער איז הלך אין כּל דֶּרֶךְ אָסָא אָבִיו און ער האָט זיך נישט סור דערפון; ער עשׂה וואָס איז יָשָר אין די אויגן פון ה'. 44 נאָר די בָמות זייַנען נישט סור געוואָרן; הָעָם האָט נאָך זבח און קטר אויף די בָמות. 45 און יְהוֹשָפָט איז געווען אין שלום מיט מלך ישראל. 46 און די יתר דּברֵי יְהוֹשָפָט, און זיין גבוּרה וואָס ער האָט עשׂה, און ווי ער האָט לחם, דאָס איז שוין כתב אין סֵפֶר דברי הימים מלכים פון יהודה. 47 און דעם יתר פון די קָדֵש, וואָס איז שאר אין די טעג פון אָבִיו אָסאָן, האָט ער בער פון הָאָרֶץ. 48 און קיין מלך איז נישט געווען אין אדום; א נצב איז געווען מלך. 49 יְהוֹשָפָט האָט עשׂה תַרְשִיש אֳנִיּוֹת [אֳנִיָּה] צו הלך קיין אוֹפיר נאָך זָהָב, אָבער ער איז נישט הלך, וואָרעם די אֳנִיּוֹת זייַנען שבר געוואָרן בּייַ עֶציון-גֶבר. 50 דעמאָלט האָט אַחַזיָהו בּן אַחאבן אמר צו יהוֹשפטן: זאָלן מייַנע עבדים הלך מיט דייַנע עבדים אין די אֳנִיּוֹת; אָבער יְהוֹשָפָט האָט נישט אבה. 51 און יְהוֹשָפָט האָט זיך שכב מיט זייַנע אבות, און ער איז קבר געוואָרן לעבן זייַנע אבות, אין עִיר דָּוִד אָבִיו; און בְּנוֹ יהוֹרם איז געוואָרן מלך אויף זיין תּחת . 52 אַחַזיָהו בּן אַחאבן איז געוואָרן מלך איבּער ישראל אין שומרון אין 17טן שָנָה פון יְהוֹשָפָט מלך יהודה, און ער האָט מלך איבּער ישראל 2 שָנָה. 53 און ער האָט עשׂה וואָס איז רַע אין די אויגן פון ה', און איז הלך אין דעם דֶּרֶךְ אָבִיו, און אין דֶּרֶךְ אִמּוֹ, און אין דֶּרֶךְ יָרָבעָם בּן נבטן, וואָס האָט החטא [חטא] ישראל. 54 און ער האָט עבד בַעַל, און האָט זיך שחה צו אים, און האָט כעס ה' אלֹקֵי ישראל, אַזוי ווי אַלץ וואָס אָבִיו האָט עשׂה.

THE ORTHODOX HASIDIC YIDDISH BIBLE
Copyright © 2015-2016
by Artists for Israel International.

All rights reserved
OrthodoxJewishBible.org
Used by permission.

Bible Hub
1 Kings 21
Top of Page
Top of Page