מלכא21

1 און עס איז געווען נאָך די דאָזיקע דברים: נָבות דער יזרעאלי האָט געהאַט א כֶּרֶם וואָס איז געווען אין יזרעאל אֵצֶל דעם הֵיכַל פון אַחאב מלך שומרון. 2 האָט אַחאב אמר צו נָבותן, אַזוי צו אמר: נתן! מיר דייַן כֶּרֶם, כדי ער זאָל מיר זיין פאַר א גַּן יָרָק, ווייַל ער איז קָרוֹב אֵצֶל מיין בּית, און איך וועל דיר נתן תּחת אים א כֶּרֶם א בעסערן פון אים. אדער אויבּ אין דייַנע אויגן איז בעסער, וועל איך דיר נתן געלט אין מחיר פון דעם. 3 האָט נָבות אמר צו אַחאבן: חלילה מיך ה', איך זאָל דיר נתן די נחלה פון מייַנע אבות! 4 איז אַחאב בוא אין זיין בּית סַר און זָעֵף איבּער דעם דבר וואָס נָבות דער יִזרעאֵלי האָט צו אים דבר, אַז ער האָט אמר: איך וועל דיר נישט נתן די נחלה פון מייַנע אבות. און ער האָט זיך שכב אויף זיין מִטָּה, און האָט סבב זיין פנים, און נישט אכל קיין לֶחֶם. 5 איז בוא צו אים זיין אִשָּה אִזֶבל, און האָט צו אים דבר: וואָס איז דאָס דייַן רוּחַ סָרָה, און דו אכל נישט קיין לֶחֶם? 6 האָט ער צו איר דבר: ווייַל איך האָבּ דבר צו נבות דעם יִזרעאֵלי, און איך האָבּ צו אים אמר: נתן מיר דייַן כֶּרֶם פאַר געלט, אָדער אויבּ דו חָפַץ, וועל איך דיר נתן אַן אַנדער כֶּרֶם תּחת אים; און ער האָט אמר: איך וועל דיר נישט נתן מיין כֶּרֶם. 7 האָט זיין אִשָּה אִזֶבל צו אים אמר: עשׂה דו אַצונד די מלוכה איבּער ישראל? קוּם! אכל! לֶחֶם, אַז זאָל דייַן לֵב זיין יטב. איך וועל דיר נתן דעם כֶּרֶם פון נָבות דעם יִזרעאֵלי. 8 און זי האָט כתב סֵפֶרים בּשֵם אַחאב, און חתם מיט זיין חֹתָם, און האָט שלח די סֵפֶרים צו די זקנים און צו די חֹרים [חֹר] וואָס אין זיין עִיר, וואָס האָבּן ישב מיט נָבותן. 9 און זי האָט כתב אין די סֵפֶרים, אַזוי צו אמר: קרא! אַ תָענית [צוֹם], און ישב! נָבותן בְּרֹאש הָעָם . 10 און ישב! 2 אנשי בּני בליּעל אַקעגן אים, זיי זאָלן עדות זאגן אויף אים, אַזוי צו אמר: האָסט חרף אלוקים און דעם מלך. און יצא אים, און סקל אים, און ער זאָל מות. 11 האָבּן די אנשים פון זיין עִיר, און די זקנים און די חֹרִים [חֹר] וואָס האָבּן ישב אין זיין עִיר, עשׂה אַזוי ווי אִזֶבל האָט צו זיי שלח , אַזוי ווי עס איז געווען כתב אין די סֵפֶרים וואָס זי האָט צו זיי שלח . 12 זיי האָבּן קרא אַ צוֹם [תָענית], און האָבּן ישב נָבותן בְּרֹאש הָעָם . 13 און די 2 אנשים, בּני בליּעל, זייַנען בוא און האָבּן זיך ישב אַקעגן אים; און די אנשי הבליּעל האָבּן עדות זאגן [עוד] אויף אים, אויף נָבותן, פארן הָעָם , אַזוי צו אמר: נָבות האָט געלעסטערט אלוקים און דעם מלך. און מע האָט אים יצא מחוּץ עִיר, און אים סקל מיט שטיינער, און ער איז מות. 14 און זיי האָבּן שלח צו אִזֶבלען, אַזוי צו אמר: נָבות איז סקל געוואָרן, און ער איז מות . 15 און עס איז געווען, ווי אִזֶבל האָט שמע אַז נָבות איז סקל געוואָרן, און ער איז מות , אַזוי האָט אִזֶבל אמר צו אַחאבן: קוּם! : יַרשע דעם כֶּרֶם פון נָבות דעם יִזרעאלי, וואָס ער האָט דיר מאן צו נתן פאַר געלט. וואָרעם נָבות אֵין חי, נייַערט ער איז מות . 16 און עס איז געווען, ווי אַחאב האָט שמע אַז נָבות איז מות , אַזוי איז אַחאב קום צו ירד צו דעם כֶּרֶם פון נָבות דעם יִזרעאֵלי, כדי אים צו יַרשען. 17 איז דאָס דבר-ה' געווען צו אֵלִיָהוּ דעם תִשבי, אַזוי צו אמר: 18 קוּם! ירד! אַנטקעגן אַחאב מלך ישראל וואָס אין שומרון; הנה! איז ער אין דעם כֶּרֶם פון נָבותן, וואָס ער האָט אַהין ירד, כדי אים צו ירשען. 19 און זאָלסט דבר צו אים, אַזוי צו אמר: כֹּה אמַר ה': האָסט רצח, און ווילסט אויך יַרשען? און זאָלסט דבר צו אים, אַזוי צו אמר: כֹּה אמר ה': אויף דעם מקוֹם וווּ די כּלבים האָבּן לקק דאָס דָּם פון נָבותן, וועלן די כּלבים לקק אויך דייַן דָּם. 20 האָט אַחאב אמר צו אֵלִיָהון: האָסט מיך מצא, שונא מייַנער? האָט ער אמר: איך האָבּ דיך מצא; ווייַל דו האָסט זיך מכר צו עשׂה וואָס איז הָרַע אין די אויגן פון ה'. 21 הנה, איך ברענג אויף דיר רָעָה, און איך וועל דיך בער, און וועל כרת פון אַחאבן כּל מַשְתִּין בְּקִיר, און עצר און עזב, צווישן ישראל. 22 און איך וועל נתן דייַן בּית אַזוי ווי דאָס בּית פון יָרָבעָם בּן נבטן, און אַזוי ווי דאָס בּית פון בַעשא בּן אַחִיהן, פאַר דער כעס וואָס דו האָסט כעס, און החטא [חטא] ישראל. 23 און אויך אויף אִזֶבלען האָט ה' דבר, אַזוי צו אמר: די כּלבים וועלן אכל אִזֶבלען אין דעם חֵל פון יזרעאל. 24 דעם וואָס מות פון אַחאבן אין עִיר, וועלן די כּלבים אכל, און דעם וואָס מות אין שָׂדֶה, וועלן די עוֹף הַשָמָיִם אכל. 25 אמנם, עס איז נישט געווען אַזאַ ווי אַחאב וואָס האָט זיך התמכר [מכר] צו עשׂה וואָס איז הָרַע אין די אויגן פון ה', ווייַל אים האָט הֵסַתָּה [סות] זיין אִשָּה אִזֶבל. 26 און ער האָט זיך תעב מְאֹד צו הלך נאָך די גִּלֻּלִים, אַזוי ווי כּל וואָס די אמורים האָבּן עשׂה וועמען ה' האָט ירש פון פאַר בּני-יִשְראל. 27 און עס איז געווען, ווי אַחאב האָט שמע די דאָזיקע דברים, אַזוי האָט ער קרע זייַנע בּגדים, און שום שַׂק אויף זיין בָּשָׂר, און האָט צום; און ער איז שכב אין שׂק, און איז הלך אַט. 28 איז דאָס דבר-ה' געווען צו אֵלִיָהוּ דעם תִשבי, אַזוי צו אמר: 29 האָסטו ראה ווי אַחאב איז געוואָרן כנע פאַר מיר? ווייַל ער איז געוואָרן כנע פאַר מיר, וועל איך נישט ברענגען דאָס רָעָה אין זייַנע טעג; אין די יְמֵי בְּנוֹ וועל איך ברענגען דאָס רָעָה אויף זיין בּית.