מלכא10

1 און די מלכה פון שבא האָט שמע די שֵמַע פון שלֹמֹהן, פון וועגן דעם שֵם פון ה', און זי איז בוא אים צו נסה מיט חִידָה . 2 און זי איז בוא קיין ירושלים מיט חיל כָּבֵד מְאֹד, גְמַלִּים נשׂאים [נשׂא] מיט בשמים און זָהָב רב מְאֹד, און טייַער געשטיין. און זי איז בוא צו שלֹמֹהן, און האָט דבר צו אים וועגן אַלץ וואָס איז געווען בּייַ איר לבב. 3 און שלֹמֹה האָט איר נגד כּל אירע זאכן; נישט געווען אַ זאַך נעלם [עלם] פון דעם מלך, וואָס ער זאָל איר נישט נגד . 4 און די מלכה פון שבא האָט ראה כּל חכמה פון שלֹמֹהן, און דאָס בּית וואָס ער האָט בנה, 5 און מאכל פון זיין טיש, און דאָס מוֹשַב פון זייַנע עבדים, און דאָס מַעֲמַד פון זייַנע משרתים מיט זייערע מלבושים, און זייַנע מַשְקֶה, און זיין עוֹלָה וואָס ער פלעגט עלה אין בּית ה', און אין איר איז עוֹד א רוּחַ נישט געבליבן. 6 און זי האָט אמר צום מלך: אמת איז געווען דאָס דבר וואָס איך האָבּ שמע אין מיין אֶרֶץ וועגן דייַנע דבר און וועגן דייַן חכמה. 7 און איך האָבּ נישט געגלויבט [אמן] די דברים, בּיז ווען איך בין בוא און מייַנע אויגן האָבּן ראה; און הנה מיר איז א העלפט נישט נגד געוואָרן. איר יסף אין חכמה און טוֹב די שמּוּעה וואָס איך האָבּ שמע . 8 אשרֵי צו דייַנע אנשים, אשרֵי צו די דאָזיקע עבדים דייַנע וואָס עֹמְדִים [עמד] פאַר דיר תמיד, וואָס שמע דייַן חכמה. 9 ברך ה' אֱלֹקֶיךָ וואָס האָט דיך חפץ דיך צו נתן אויף כִּסֵּא ישראל. ווייַל ה' האָט אהב ישראל לעולם; דעריבער האָט ער דיך שום פאַר מלך, צו עשׂה משפט און צדקה. 10 און זי האָט נתן דעם מלך 120 כּכּר זָהָב, און בשמים רבה מְאֹד, און טייַער געשטיין; קיין מאָל עוֹד איז נישט בוא אַזוי רב ווי יענע בשמים וואָס די מלכה פון שבא האָט נתן צו שלֹמֹה המלך. 11 און אויך די אֳנִי פון חירָמען וואָס האָבּן נשׂא זָהָב פון אוֹפיר, האָבּן געבראַכט פון אוֹפיר עצי אלמֻגּים רבה מְאֹד און טייַער געשטיין. 12 און דער מלך האָט עשׂה פון דעם עצי האלמֻגּים מִסְעָד פאַר דעם בּית ה', און פאַר דעם בּית המלך, און כּנֹּרוֹת און נבלים פאַר די זינגערס; אזעלכע עצי אלמֻגּים איז נישט בוא און נישט ראה געוואָרן בּיז אויף היום הזה. 13 און שלֹמֹה המלך האָט נתן דער מלכה פון שבא כּל איר חפץ וואָס זי האָט שאל, אחוץ וואָס ער האָט איר נתן לויט דער ברייטער יָד שלֹמֹה המלך. און זי האָט זיך פנה, און איז הלך צו איר אֶרֶץ, זי און אירע עבדים. 14 און די וואג פון דעם זָהָב וואָס איז בוא בּייַ שלֹמֹהן אין שָנָה אחת, איז געווען 666 כּכּר זָהָב; 15 אחוץ פון די אנשים די תָּרִים [תָּר, תור] און פון דעם מסחר פון די רֹכְלים [רכל], און פון כּל מלכים פון די עֲרַב, און פון די פחוֹת [פֶחָה] הָאָרֶץ. 16 און שלֹמֹה המלך האָט עשׂה 200 צִנָּה פון זָהָב שחט; 600 זהב איז עלה אויף 1 צִנָּה. 17 און 300 מגנים [מָגֵן] פון זָהָב שחט; 3 מָנֶה זָהָב איז עלה אויף 1 מָגֵן. און דער מלך האָט זיי נתן אין דעם בּית יַעַר לבנון. 18 און דער מלך האָט עשׂה א כִּסֵּא שֵן גָדוֹל , און האָט אים צפה מיט זָהָב פזז. 19 6 מעלוֹת זייַנען געווען צום כִּסֵּא, און א קייַלעכדיקער ראש איז געווען איבּער דעם כִּסֵּא פון הינטן; און הענטלעך זייַנען געווען אויף ביידע זייטן פון דעם מקוֹם צום שבת, און 2 אריוֹת [ארי] זייַנען עמד אֵצֶל די ידוֹת. 20 און 12 לייבן זייַנען דאָרטן עמד אויף די 6 מעלוֹת, פון דער זייט און פון דער אנדער זייט. אַזוי-וואָס איז נישט עשׂה געוואָרן אין כּל ממלכות . 21 און כּל כלי משקה פון שלֹמֹה המלך זייַנען געווען פון זָהָב, און כּל כלי בּית יער הלבנון זייַנען געווען פון זָהָב סגר; קיין כֶּסֶף; דאָס האָט אין די יְמֵי שלֹמֹהן זיך חשב פאַר גאָרנישט. 22 וואָרעם דער מלך האָט געהאַט אֳנִי תַרְשִיש אויפן ים מיט די אֳנִי פון חירָמען. 1 מאָל אין 3 שָנָה פלעגן די אֳנִי תַרשִיש בוא נשׂא מיט זָהָב און כֶּסֶף, שנהבּים, און קֹפים [קוֹף], און תֻּכִּיִּים. 23 און שלֹמֹה המלך איז געווען גדל פון כּל מלכים פון הָאָרֶץ אין עושר און אין חכמה. 24 און כּל הָאָרֶץ האָט בקש פּני שלֹמֹה , כדי צו שמע זיין חכמה וואָס אלוקים האָט נתן אין זיין לֵב. 25 און זיי האָבּן געבראַכט איטלעכער זיין מתנה, כּלי כֶּסֶף און כּלי זהב, און שלֹמֹה, און נשק, און בשמים, סוּסים און פּרדים, שָנָה אין שָנָה. 26 און שלֹמֹה האָט אסף מרכּבות און פּרשים; און ער האָט געהאַט 1400 מרכּבות, און 12,000 פּרשים; און ער האָט זיי נחה אין די ערים פאַר מרכּבות, און בּייַם מלך אין ירושלים. 27 און דער מלך האָט נתן כֶּסֶף אין ירושלים אַזוי ווי שטיינער, און ארזים האָט ער נתן אַזוי ווי די שקמה וואָס אין דער שפֵלָה, אין רב. 28 און דער מוֹצָה פון די סוּסים וואָס שלֹמֹה האָט געהאַט, איז געווען פון מצרים און פון קוֵה; די סָוחרים [סחר] פון מלך פלעגן זיי לקח פון קוֵה פאַר מְחִיר. 29 און אַ מרכּבה איז עלה און יצא פון מצרים פאַר 600 כֶּסֶף, און סוּס פאַר 150; און דעס גלייַכן פאַר כּל מלכים פון די חִתים, און פאַר די מלכים פון ארם, פלעגט מען יצא דורך זייער יָד.